بزرگنمايي:
چه خبر - ماجراي حادثه تلخ براي سفينه سايوز
سفينه «سايوز» که امروز به عنوان موفق‌ترين ناو سرنشين‌دار در جهان شناخته مي‌شود، آغاز تلخي داشت.
سه پرواز آزمايشي آن که بدون سرنشين انجام شد با شکست مواجه گرديد و نشان داد که سفينه هنوز آماده پرواز سرنشين دار نيست و بايد کامل شود، اما جشن اول ماه مه (روز جهاني کارگر) نزديک بود و مسئولان سياسي برنامه‌ريزان فضايي را مجبور کردند 23 آوريل 1967، ولاديمير کاماروف را با ناو سايوز-1 براي يک کار نمايشي، به فضا پرتاب کنند.
طبق برنامه يک روز بعد بايد سه فضانورد با سايوز-2 رهسپار مدار زمين مي شدند تا سفينه شان را به سايوز-1 متصل و کلمه"سايوز" که در زبان روسي به معناي "اتحاد" است و بخشي از نام "اتحاد جماهير شوروي سوسياليستي" به شمار مي‌رفت را در فضا هم ايجاد کنند. به اين ترتيب اتحاد اين جمهوري‌ها در جشن کارگري اول ماه مه تا مدار زمين هم کشيده مي‌شد!
اما بعد از پرتاب سايوز-1 کارشناسان متوجه شدند به دليل بروز اشکال فني، اين عمليات شدني نيست و به کاماروف دستور بازگشت دادند. بعد از ورود سفينه به جو، چتر نجات آن کارش را به درستي انجام نداد و ناو کيهاني به سختي به زمين برخورد کرد و آتش گرفت.
آتش ناو را کاملا در برگرفته و جسد کاماروف در لابه لاي آهن پاره‌ها سوخت و ذغال شد.
جسد کاملا سوخته شده ولاديمير کامارف فضانورد برجسته روس
ورشنين فرمانده کل نيروي هوايي، دستور داد باقيمانده جسد کاماروف را به کيهان نوردان نشان دهند تا آنها آگاهانه راه‌شان را انتخاب کنند. کيهان نوردان گرچه همگي از مرگ کامارف غمگين شدند اما هيچ‌کدام عقب نشيني نکردند و طي نامه‌اي خطاب به مسئولان نوشتند ما آماده هر نوع حادثه‌اي هستيم.
منبع: isna.ir