بزرگنمايي:

چه خبر - چرا مردها فکر مي‌کنند بايد همه‌ کارها را درست انجام بدهند؟!

و جالب‌تر از همه اينکه : يک مرد احساس مي‌کند شما از قبل هم او را مقصر مي‌دانسته‌ايد، در حاليکه حتي اصلا چنين چيزي به او نگفته‌ايد!
براي اينکه سر از اين معماي مردانه در بياوريم بايد به عقب برگرديم و نگاهي به تربيت و پرورش پسر بچه‌ها بيندازيم. مردها جوري تربيت شده‌اند که احساس مي‌کنند نقش و وظيفه‌ي آنها اين است که در همه‌ي کارها ماهر باشند و آن را کاملا درست انجام دهند. دنياي افکار و احساسات دروني يک مرد، معمولا ناديده گرفته مي‌شود. او از دوران بچگي ياد گرفته که ارزش و اعتبارش توسط دست آورهايش تعيين مي‌‌شود. بنابراين اين پسر بچه‌ي مغرور با اين منطق بزرگ مي‌‌شود که «براي خوب بودن» بايد هميشه هر کاري را کاملا درست انجام بدهد.
زن‌ها از زمان دختر بچگي ياد گرفته‌اند که در زندگي هر چيزي را بهتر کنند و بهبود بدهند. يک دختر بچه‌، نقش خود را اينگونه پذيرفته است که خودش را زيباتر کند، خانه را مرتب‌تر کند و براي خانواده و دوستانش بهتر و مهربان‌تر باشد. اشتباه کردن براي يک دختر بچه، قابل قبول است و وقتي بازخورد منفي مي‌گيرد، احساس ناراحتي و افسردگي مي‌کند، اما با تمام وجودش سعي مي‌کند هر چه زوتر خودش را تصحيح کند، توصيه‌ها و اندرزها را با روي خوش مي‌پذيرد و به همين دليل است که بسياري از زنها دوست دارند در فعاليت‌هاي خود بهسازي مانند مطالعه‌ي کتاب‌هاي راهنما شرکت کنند، پيش مشاور بروند، در سمينارهاي آموزشي شرکت کنند و ... اما مردها شرکت کردن در فعاليت‌هاي خود بهسازي را مثل اين مي‌دانند که قبول کنند کاري را بلد نيستند و بنابراين به اندازه‌ي کافي خوب و لايق نيستند!
مردها معمولا اعتماد بنفس خود را موفقيت‌ها و دست آوردها پيدا مي‌کنند. وقتي يک زن، توانايي يک مرد را در انجام کاري به چالش مي‌کشد، مرد حالت تدافعي به خود مي‌گيرد و بازخوردي که از يک زن گرفته است را نوعي انتقاد و قضاوت تلقي مي‌کند، حتي اگر اين زن، از روي مهرباني و خوش قلبي نظرش را گفته باشد و توصيه ارائه کرده باشد. مثلا:
زن مي‌گويد: چرا يه جا توقف نمي‌کني و آدرس رو نمي‌پرسي؟!
مرد مي‌شنود: تو بلد نيستي آدرس رو پيدا کني! ما گم شديم! من اصلا نمي‌تونم به تو تکيه کنم!
مردها معمولا نمي‌توانند به راحتي عذرخواهي کنند. براي مردها گفتن ِ «معذرت مي‌خواهم» يعني کاري را اشتباه انجام داده و آدم بدي است! مردها به اين دليل که معمولا بايد بدانند چه مي‌کنند، بازخورد زن يا توصيه‌ي او را مبني بر اين مي‌دانند که مرد نمي‌داند چه مي‌کند و بنابراين مورد اعتماد زن نيست.
براي برطرف کردن چنين سو‌ء تفاهمي مرد و زن بايد بنشينند و صادقانه در مورد احساسات خود حرف بزنند. زن بايد مراقب حرف‌هايي که مي‌زند باشد و به مرد اين اطمينان را بدهد که قضاوتش نمي‌کند و از او ايراد نمي‌گيرد.

سرزنش نکنيد، محکوم نکنيد، لقب ندهيد، تعميم ندهيد و شخصيت و توانايي‌هاي او را بي‌ارزش نکنيد. فقط به او بگوييد چه احساسي داريد. مثلا نگوييد: هميشه هميننطوريه! تو هيچ وقت نمي‌دوني کجا داريم مي‌ريم! بگوييد: عزيزم، وقتي اينطوري سرگردون ميشم من نگران ميشم. من مي‌دونم که تو کارتو بلدي اما آدرس که داريم سرراست نيست. اگر يه جا بايستيم و از کسي سوال کنيم من احساس بهتري دارم.
نگوييد: تو بلد نيستي اين کار رو انجام بدي. به جايش بگوييد: وقتي اين کار رو انجام مي‌دي من ناراحت مي‌‌شم.

مردها عاشق اين هستند که کسي آنها را درک کند. به مردتان فرصت بدهيد تا احساساتش را در مورد مسئله‌اي ابراز کند. بگذاريد بداند شما قضاوتش نمي‌کنيد يا نمي‌خواهيد تصحيحش کنيد، بلکه مي‌خواهيد با او همکاري کنيد.

مردها دوست دارند تصديق و تحسين شوند، خيلي بيشتر از آنچه که انتظار داريد! شايد اين نيازش را انکار کند و رفتارش جوري باشد که انگار اهميتي نمي‌دهد، اما در درون خود واقعا به تحسين و تشويق و تائيد شما نياز دارد.

منبع : زندگي ايده آل