بزرگنمايي:

چه خبر -

ايمون زايد که متولد دوبلين است، در گفت‌وگو با سايت «بوز» ايرلند در يادآوري حضورش در تيم ملي فوتبال ايرلند گفت: از زماني که در اواخر سال 2010 به تيم ملي ليبي ملحق شدم و حتي زماني که در تاريخ 17 فوريه 2012 که انقلاب ليبي آغاز شد، ما بازي‌هاي خانگي‌مان را در طرابلس انجام مي‌داديم. خيلي هم از کشته شدن قذافي نمي‌گذشت اما تمامي بازي‌هاي خود را در طرابلس انجام مي‌داديم. رفته‌رفته اوضاع خطرناک شد. تابستان 2012 يا 2013 بود که براي انجام بازي دوستانه‌اي مقابل کنگو به ليبي رفتم. ماه آگوست بود. ما در ورزشگاه ملي تمرين کرديم. پيش از اينکه انقلاب ليبي عليه قذافي به‌راه بيفتد، قذافي از برخي بازيکنان تيم ملي ليبي خواسته بود تا در تلويزيون ملي حمايت خود را از او اعلام کنند.

وي ادامه داد: بازيکنان فوتبال در ليبي بسيار مشهور و بانفوذ هستند. قذافي تعدادي از آنها را به تلويزيون ملي برد تا بگويند که از او حمايت مي‌کنند. زماني که سرانجام مردم ليبي از شر قذافي خلاص شدند و او کشته شد، مردم گفتند که نمي‌خواهند آن بازيکناني که در تلويزيون ملي از قذافي حمايت کرده بودند، در تيم ملي اين کشور بازي کنند، چند تن از آنها جزو بهترين بازيکنان تيم ليبي بودند، اين کاري ناخوشايند بود. به 7 نفر از 10 فوتباليست موردنظر گفته شد که ديگر نمي‌توانند براي تيم ليبي بازي کنند.

مهاجم پيشين تيم زير 21ساله ايرلند تأکيد کرد: يادم مي‌‌آيد يک روز در ورزشگاه ملي بوديم و يکي، دو بازيکن از آن بازيکناني که در گذشته از قذافي در تلويزيون ملي حمايت کرده بودند، با ما در حال تمرين بودند. يک گروه از جوانان، تقريباً 20ساله اسلحه‌به‌دست وارد محل تمرين شدند. همه ما مات و مبهوت مانده بوديم. آنها سمت يکي از بازيکناني که قبلاً براي حمايت از قذافي به تلويزيون رفته بود، رفتند و نوک اسلحه را روي دهان او گذاشتند و به او گفتند که از آنجا برود. سپس شروع به شوت زدن توپ‌ها به اين سمت و آن سمت کردند. ما هم فوراً وسايل‌مان را برداشتيم و آنجا را ترک کرديم. من ترسيده بودم. پس از آن اتفاق واقعاً نمي‌خواستم ديگر به ليبي برگردم و براي اين تيم بازي کنم.

ايمون زايد همچنين در يادآوري هت‌تريک به‌يادماندني‌اش مقابل استقلال در سال 2012 در دربي تهران مقابل 90 هزار نفر تماشاگر که به پيروزي 3 بر 2 پرسپوليس در يک بازي دراماتيک انجاميد، گفت: بعد از آن بازي مدير برنامه‌هايم نزد من آمد و در حالي که اشک در چشمانش حلقه زده بود گفت "تو نمي‌داني که چه کردي". ما در لابي هتل نشسته بوديم و مراسم عروسي در همان هتل در حال برگزاري بود. يکي از ميهمانان آن مراسم پيش من آمد و گفت که "شما ايمون زايد هستيد؟" او سپس به‌سمت مراسم در حال برگزاري دويد و با چندصد نفر بازگشت. مراسم عروسي متوقف شد و همه دور من جمع شده بودند. آنها در حالي مرا بوس مي‌کردند که من اصلاً نمي‌دانستم چه‌خبر است!

وي عنوان کرد: دو ماه پس از آن هم در برنامه ويژه سال نو در تلويزيون ملي حضور پيدا کردم و سال جديد را به 70، 75 ميليون مردم ايران تبريک گفتم.

منبع: خبرورزشي