بزرگنمايي:

يکي از اختلالات رايج جنسي در ميان زنان، کارکرد ناقص(غير کافي) جنسي است، که به نظر يک مشکل پيچيده است، چرا که که مي تواند دلايل مختلفي داشته باشد. به طور کلي تخمين زده مي شود که بيش از 40 درصد زنان متحمل اين دسته مشکلات جنسي هستند. علت اين امر گاهي بيماري هاي جسمي و گاهي عوامل فيزيولوژيکي است. اين ناتواني زنان تحت عنوان اختلال برانگيختگي (تحريک) جنسي زنانFSAD شناخته مي شود.

وقتي زنان و مرداناز نظر جنسيتحريک مي شوند خون زيادي به طرف اندام هاي جنسي شان حرکت مي کند. اين پديده در زنان باعث بزرگ شدن کليتوريس(بخشي از اندام جنسي زنانه) و بافت اطراف آن، ترشح مواد ليز کننده واژن و آرامش و ريلکس شدن واژن و باز شدن طولي و عرضي آن و آمادگي براي دخول مي شود. زناني که به اين اختلال مبتلا هستند، عليرغم تمايل و علاقه به رابطه جنسي بدليل عدم پاسخ دهي طبيعي و نرمال جنسي شان دچار رابطه جنسي دردناک و يا حتي عدم امکان مقاربت مي گردند.

اختلال برانگيختگي (تحريک) جنسي زنان، مي تواند بدليل شرايط پزشکي پس زمينه اي مانند ديابت يا فشار خون به وجود آمده باشد.همچنين خشم و عصبانيت ، عفونت در ناحيه اندام تناسلي و يا واکنش (حساسيت) به وسايل جلوگيري از بارداري مي تواند باعث اين اختلال گردد. داروهايي که براي درمان فشار خون بالا، مشکلات گوارشي يا اضطراب و استرس و نيز سرطان تجويز مي شوند مي توانند باعث بروز اين اختلال شوند.

همچنين گاهي اين اختلال به عوامل فيزيولوژيکي مرتبط مي شود. برخي از اين عوامل عبارتند از: پيش نوازي غير کافي يا غير موثر قبل از برقراري رابطه جنسي از سوي مرد، افسردگي ، ضعف در اعتماد بنفس، سو استفاده جنسي، داشتن احساس گناه يا شرم از رابطه جنسي، ترس از بارداري، اضطراب، استرس و خستگي.

علائم اين اختلال مي تواند شامل عدم تمايل به رابطه جنسي، ناتواني در کسب لذت از رابطه جنسي، عدم ليز شدن کافي واژن و يا به ارگاسم نرسيدن فرد عليرغم تحريک جنسي کافي باشد. البته زناني که دچار اختلال ارگاسم زنانهFOD هستند، نيز همين علايم را دارا هستند و عليرغم آنکه به مقدار کافي براي رابطه جنسي تحريک و برانگيخته مي شوند، اما به ارگاسم نمي رسند.

ذکر اين نکته ضروري است که تفاوت زنان و مردان در زمينه ارگاسم اين است که براي زنان ارگاسم يک واکنش آموختني است نه خودکار. حدود 5 تا 10 درصد از زنان هرگز از هيچ فعاليت جنسي به ارگاسم نمي رسند( شرايطي که به آن فقدان اوج جنسي گفته مي شود). اين فقدان اغلب در اثر بي تجربگي در رابطه جنسي،برقراري رابطه جنسي با عصبانيت و فقدان آمادگي رواني يا تجارب گذشته مانند آسيب هاي جنسي و يا تربيت خاص و سخت گيرانه جنسي که مانع بروز پاسخ جنسي مناسب مي شود، به وجود مي آيد.

برخي زنان قادرند از فعاليت جنسي لذت ببرند ولي به ندرت و يا حتي هيچ گاه به ارگاسم نمي رسند. اختلال ارگاسم زنانه FOD تنها در صورتي که تاثير منفي بر ارضاي جنسي زن در رابطه با شوهرش داشته باشد مشکل تلقي مي شود. به اين معنا که برخي از زنان صرف برقراري رابطه جنسي با همسرشان برايشان ارضا کننده و لذت بخش است، و اصراري براي رسيدن به مرحله ارگاسم ندارند.اما برخي ديگر از زنان خواهان اين هستند که حتما در طي رابطه جنسي به مرحله ارگاسم برسند.

برخي تحقيقات جديد نشان داده است که استفاده از داروهاي ناباروري مردان ممکن است، درمان اختلال هاي جنسي در زنان را از طريق افزايش جريان خون در اندام هاي جنسي و در نتيجه افزايش تحريک فيزيکي در آن ناحيه کمک کند. اما اين شواهد هنوز بطور رسمي توسط مجامع علمي تاييد نشده است.

تستسترون هم به عنوان يک دارو مورد بررسي قرار گرفته است. اما باز هم نتايج آنطور که بايد مثبت نبوده است. در حال حاضر پزشکان بر روي حذف داروهايي که ممکن است روي انجام رابطه جنسي اثر منفي داشته باشند، متمرکز شده اند. همچنين متخصصان، در حال بررسي روش هاي جلوگيري از بارداري هستند، تا مطمئن شوند آيا اين وسايل هم يکي از فاکتورهاي تعيين کننده هستند يا خير.

زناني که از خشکي واژن رنج مي برند، ممکن است به استفاده از ليز کننده ها در هنگام رابطه جنسي توصيه شوند. برخي پزشکان تمرين هاي خاصي را که باعث توسعه و پيشرفت ماهيچه هاي بخش خارجي واژن( که در احساس لذت تاثير بسياري دارند) مي شوند، به زنان توصيه مي کنند. مشاوره هاي روان شناسي نيز مي توانند در درمان زنان مبتلا به مشکلات جنسي کمک فراواني کنند. مثلا مي توانند تکنيک هاي تحريک و پيش نوازي جنسي را به اين دسته از زنان بياموزند.




منبع:tebyan.net