بزرگنمايي:

چه خبر - گفت و گو با علي صادقي

علي صادقي از بازيگران طنزي است که با مجموعه‌هاي طنز موفقي که در دهه 80 از تلويزيون پخش شد، خود را به مخاطبان معرفي کرد و با توانايي بالايي که در عرصه طنز داشت، توانست خيلي زود تبديل به چهره‌اي محبوب ميان مردم شود. چهره‌اي که بعد از مدتي ديگر لازم نبود کار خاص يا ديالوگ خاصي جلوي دوربين بگويد و همين حضور عادي اش هم تماشاگر را به خنده وامي‌داشت.
بعد از مدت‌ها که شما را بر پرده سينما نديده بوديم اين روزها با فيلم «خالتور» دوباره به سينما برگشتيد. همکاري با محمدحسين فرحبخش به چه شکل بود؟
آقاي فرحبخش دوستم بود و گفت يه کاري هست بيا انجامش بده و من هم رفتم. راستش هيچ ايده خاصي هم نداشتم.
يعني فقط به خاطر دوستي بود؟
خب، من که الان 200 فيلمنامه جلوي دستم ندارم که از بين آنها يکي را انتخاب کنم و بالاخره بايد يک کاري انجام بدهم تا پول دربياورم. فيلمنامه «خالتور» به من پيشنهاد شد و من هم قبولش کردم. البته نه اين‌که از آن و نقشي که داشتم بدم بيايد، اما به هر حال اگر دقت کرده باشيد «خالتور» از روي يک فيلم قديمي، حالا با يک سبک و سياق جديد ساخته شده بود.
از روي کدام فيلم قديمي؟
واقعيت‌اش خيلي دوست ندارم حرفي بزنم.
شما در دهه قبل در کارهاي کمدي حضور پررنگي داشتيد و اتفاقا در اين ژانر خيلي هم موفق بوديد. چه شد که کمرنگ شديد؟ آن هم در شرايطي که فيلمسازان هنوز به سينماي طنز گرايش دارند و از آن‌طرف مردم هم به ديدن فيلم‌هاي کمدي علاقه‌مندند!
دليلش را خودم هم نمي‌دانم. هيچ‌کس هم حرفي به من نزده که چرا در اين سال‌ها پيشنهادهاي کاري‌ام آن‌قدر کم شده. اگر دليلش را مي‌گفتند حداقل متوجه مي‌شدم که مثلا اگر مشکل از طرف من است، آن را برطرف کنم. الان انگار هر کسي کاري مي‌سازد از دوستان خودش دعوت به‌ کار مي‌کند و خب اشکالي هم ندارد. من هم اگر روزي کاري بسازم دوستان خودم را سرکار مي‌برم.
يعني نقش‌ها را بين دوستان و آشنايانشان تقسيم مي‌کنند و پارتي بازي دليل کم‌کاري شماست؟
نمي‌دانم، اگر به پارتي باشد که من خودم پارتي‌ام، اما پارتي بازي نيست و اصلا نمي‌دانم داستان چيست!
شما به غير از بازيگري شغل ديگري هم داريد؟
از قديم موزيک الکترونيکي (بدون کلام) مي‌ساختم و از وقتي کم کار شدم با يکي از دوستان چند آهنگ آماده کرديم و به ارشاد برديم، اما مي‌گويند نوازنده نداريد و به همين خاطر مجوز کنسرت را نمي‌دهند!
الان استندآپ کمدي خيلي گسترش پيدا کرده و از اين جهت که چالش‌ها و رفتارهاي غلط اجتماعي را با زبان طنز بيان مي‌کند، موفق هم بوده. شما چرا استندآپ کمدي اجرا نمي‌کنيد؟
به نظرم بايد اتفاق شاد و جذابي براي کسي که استندآپ کمدي اجرا مي‌کند رخ دهد تا بعد برود روي صحنه و آن را اجرا کند، اما بعضي از دوستان مي‌روند آن بالا و خاطرات بقيه را از قول خودشان تعريف مي‌کنند. حالا نه اين‌که من بخواهم غري بزنم که چرا اين کار را مي‌کنند، اما نه براي خودم خاطره خاصي اتفاق افتاده که بروم آن را تعريف کنم و نه خاطره خاصي از کسي سراغ دارم.
اصلا اين استندآپ کمدي‌ها را تائيد مي‌کنيد؟
بله، به هر حال اين هم نوعي از کمدي است که در تمام دنيا به‌عنوان يک شغل شناخته مي‌شود، اما اجراي استندآپ کمدي در کشورهاي ديگر واقعا کمدي است، در حالي‌که در اينجا فقط خاطره‌گويي و انگشت‌گذاري روي معضلات است.
نظرتان درباره بازي در نقش‌هاي طنز چيست؟
بازي طنز اصلا به معني لودگي نيست و برخلاف تصور خيلي‌ها اصلا کار راحتي نيست. اين‌که فکر مي‌کنند يکي را مي‌آورند جلوي دوربين چند تا جمله مي‌گويد و ادايي درمي‌آورد و مي‌رود، نيست. اگر اين‌طور بود همه بازيگران طنز به يک اندازه طرفدار داشتند. بازي طنز اتفاقا خيلي سخت است. به نظرم دست‌کم گرفتن طنز نوعي توهين است.
در اجراي نقش‌هاي کمدي نمونه عيني هم براي خودتان در سينماي ايران و جهان داريد؟
نه. البته فيلم‌هاي طنز چه ايراني چه خارجي را نگاه مي‌کنم و هر نکته‌اي به نظرم جالب بيايد از آن در کارهايم استفاده مي‌کنم، اما اين‌که بخواهم يک نفر را براي خودم الگو کنم نه، اصلا.
بازي کدام بازيگر طنز را بيشتر از بقيه مي‌پسنديد؟
استيون چو.
در حال حاضر مشغول چه کاري هستند؟
در تلويزيون قرار است براي شبکه دو در سريالي به کارگرداني عليرضا اميني کار کنم، اما هنوز کليد نخورده.
چه توقعي از سينما داريد؟
توقع خاصي ندارم. الان اگر حرفي بزنم غر حساب مي‌شود و به همين خاطر هيچ توقعي از هيچ‌کس ندارم.

منبع: jamjamonline.ir