بزرگنمايي:

چه خبر - نگاهي متفاوت به بازي ايران و استراليا

اگرچه بيست سال از آذر 76 مي‌گذرد اما هنوز فوتبالي هاي ايران، آن روز تاريخي را مو به مو در ياد دارند و از آن، به عنوان يکي از بزرگترين پيروزي هاي فوتبال ايران صحبت مي‌کنند.

درخصوص اين که چرا پس از 20 سال آن بازي براي ايراني ها هنوز تازگي دارد، حرف بسيار است و بعضي عدم کسب موفقيت پس از آن را مهم ترين دليل مي‌دانند اما نبايد فراموش کنيم که ما در آن مسابقه پس از 20 سال جواز حضور در جام جهاني را کسب کرديم و آن نتيجه هم در شرايطي به دست آمد که استراليا، در مسابقه برگشت صاحب توپ و ميدان بود و ستارگان سرشناس فوتبال اروپا را نيز در ترکيب خود داشت.

علاوه بر اين ها، بازيکنان تيم والدير ويرا، نسل دوست داشتني فوتبال ايران بودند که همه بي تاب حضورشان در بزرگترين تورنمنت فوتبال بودند.

شب گذشته به همين مناسبت شبکه ورزش به طور کامل اين ديدار به تصوير کشيد و ما اين بار نگاهي فني و نه احساسي به بازي ايران - استراليا داشتيم و ماحصل آن نکاتي است که در زير مي‌خوانيد:
1. در 5 دقيقه ابتدايي تيم ميزبان 5 موقعيت خطرناک روي دروازه ايران خلق کرد که هريک به شکلي مختلف راه به دروازه احمدرضا عابدزاده نيافت.
2. علي دايي بازيکن باتجربه ايران، يکي از بهترين بازيکنان تيم ملي کشورمان در بازي با استراليا بود. او در دقيقه 17 به تنهايي 2 مدافع زردپوش را دريبل زد تا ايران با اين حرکت او براي اولين بار وارد محوطه جريمه استراليا شود.
3. از آرامش، تمرکز و روحيه‌ي بالاي عابدزاده در آن مسابقه زياد شنيده و خوانده‌ايد اما بايد گفت او در بازي پلي آف"کار با پاي" بسيار خوبي نيز داشت. کاپيتان تيم ملي ايران در دقايق ابتدايي 3 بار پاس بلند براي هافبک فرستاد که 2 تاي آن ها صحيح بود.
4. ايران 30 دقيقه عقب نشست، به خوبي دفاع کرد و يا بعضا چاشني شانس و البته رشادت ارکان دفاعي، دروازه‌اش را بسته نگه داشت اما پس از آن، شاگردان والدر ويرا بايد حمله مي‌کردند چرا که براي صعود به نياز به گلزني داشتند ولي پس از گذشت يک سوم از زمان بازي، توان ايراني ها به ميزان قابل توجهي کاهش و در همين دقايق، دروازه عابدزاده براي اولين بار گشوده شد. خوردن اين گل لازم بود اما پس از آن هم، هيچ نشانه اميدي در نمايش ملي پوشان وجود نداشت. آن ها چهره اي را از خودشان نشان مي‌دادند که همه با آن غريبه بوديم.
5. ما مقابل استراليا 2-5-3 بازي کرديم و همانطور که مي‌دانيد، در اين سيستم دوندگي و جنگندگي هافبک هاي مياني، بسيار مهم و ارزشمند است. کريم باقري و حميد استيلي شب بسيار خوبي را درملبورن سپري کردند و در واقع هرچه داشتند، در زمين گذاشتند تا ستارگان استراليايي را مهار کنند و تا حدي به هدفشان رسيدند. نميتوان از پاس هاي قطري و دقيق اين دو چيزي نگفت.
6. ميزبان، نيمه دوم را هم بسيار هجومي آغاز کرد و نزديک بود در همان دقايق ابتدايي، دروازه ايران براي بار دوم باز شود که البته اين طور نشد و شاگردان تري ونه بلز براي رسيدن به گل دوم، 3 دقيقه صبر کردند اما اتفاق مهم پس از گل دوم استراليا روي داد. تماشاگر استراليايي به زمين پريد و با پاره کردن تور، زمان بازي را نگه داشت تا بازي آرام شود و ايران از فشار مضاعف پس از گل، رهايي يابد.
7. تاريخي ترين جمله جواد خياباني در آن ديدار، نه گزارش گل دوم ايران بود و نه ستايش احمدرضا عابدزاده! او در دقيقه 53 و در حالي که استراليا توپ و ميدان را در اختيار داشت، اميدوارانه گفت:« تساوي 2-2 ايران را به جام جهاني فوتبال خواهد برد. مسلما کار سختي است اما در فوتبال هيچ‌چيز نشدني نيست.»! 60 ميليون ايراني اين جمله را در حالي مي‌شنيدند که با نااميدي خاصي اين ديدار را تماشا مي‌کردند.
8. اولين بارقه اميد براي ايران در دقيقه 75 و با حرکت ديدني مهدوي کيا و شوت او در محوطه جريمه روشن شد. پس از آن ما با 7 پاس به دروازه استراليا رسيديم و کريم باقري که سزاوار گلزني در اين بازي بود، دروازه استراليا را باز کرد اما اگر او نمي‌زد، دايي هم اکنون با 110 گل بهترين گلزن ملي فوتبال جهان بود!
9. گل دوم ايران چطور به ثمر رسيد؟! دقيقا طبق حرکتي که ايراني ها در آن تبحر داشتند؛ پاس پشت دفاع و فرار بازيکنان سرعتي و گل... ما 75 دقيقه سعي کرديم با توپ بلند به دروازه استراليا برسيم اما راه رسيدن به فرانسه، از روي زمين بود!
10. خداداد در دقيقه 79 دروازه بوسنيچ را باز کرد و شاگردان والدير ويرا پس از آن، نزديک به 20 دقيقه مقاومت کردند! در اين زمان، عابدزاده 3 سيو و 2 خروج داشت و شانس آخر ميزبان هم به خطرناک ترين شکل ممکن به بيرون رفت!

منبع: خبرورزشي