بزرگنمايي:

چه خبر - فعاليت نخستين مركز اقامتي زنان باردار معتاد

مركزي كه توسط جمعيت خيريه «تولد دوباره» و با كمك شهرداري تهران و سازمان بهزيستي كشور، براي ادامه فعاليت نخستين مركز اقامتي زنان باردار معتاد هدف‌گذاري كرده كه سال گذشته در غرب تهران گشايش يافت و در تبليغات عمومي از مراجعه داوطلبانه تمام زنان معتاد فاقد سرپناه داوطلب بهبودي و ترك مصرف و همچنين مادران باردار معتاد، استقبال كرد.
آن مركز تا امروز ١٥٠ زن معتاد داوطلب بهبودي را پذيرش و نگهداري كرد كه برخي از آنها در زمان پذيرش، باردار بودند و برخي ديگر، مادراني بودند كه حضانت فرزند را به علت اعتياد، از دست داده بودند اما پس از سپري شدن دوران بهبودي و ترك كامل، مسوولان اين انجمن غيردولتي با ارايه تاييديه درباره صلاحيت مادر، موفق به بازپس‌گيري كودك از شبانه‌روزي‌هاي بهزيستي و عودت حضانت به مادر شدند.
اما گنجايش اندك اين مركز در مقابل تعداد قابل توجه زنان معتاد كه در دوران خيابان خوابي گرفتار بارداري ناخواسته شده بودند، مسوولان اين انجمن غيردولتي را واداشت كه مركز ديگري با ظرفيت بيشتر ايجاد كنند.
مركزي كه روز گذشته با حضور وزير تعاون، معاون رييس‌جمهوري در امور زنان و خانواده، مديرعامل سازمان خدمات اجتماعي شهرداري تهران، معاون دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ايران، رييس سازمان بهزيستي كشور و دبير شوراي هماهنگي مبارزه با مواد مخدر استان تهران افتتاح شد و قرار است از امروز - در محلي كه از سوي شهرداري تهران تامين شده و با كمك يارانه يك ميليون و ١٠٠ هزار توماني به ازاي هر مادر و كودك كه توسط سازمان بهزيستي كشور پرداخت مي‌شود - سرپناه ٤٠ زن بهبود يافته داراي فرزند (نوزاد تا ١٢ ساله)، باردار يا مجردي باشد كه صرفا به دليل اعتياد، از خانواده و جامعه طرد شده و در دوران اعتياد با رقت‌آورترين شرايط، معاشي در حد زنده ماندن تامين مي‌كردند؛
زناني كه از روزهاي اعتياد و خيابان‌خوابي و تن‌فروشي براي تامين هزينه مواد، خاطره‌اي جز تحقير نداشتند و در يادآوري ساعات از دست رفته‌اي كه فقط و فقط در چگونگي تامين ترياك و شيره و شيشه و هرويين و حشيش‌شان بازخواني مي‌شد، براي «اعتماد» تعريف كردند كه: «٦ ماه كارتن خوابي كردم كه همه آن ٦ ماه با ترس بود، ترس از تجاوز و دزدي و سربه نيست شدن.
بچه‌هايم را، دنيا و احمد امينم را ٦ سال است نديده‌ام، يك سال است صداي بچه‌هايم را نشنيده‌ام... منشي مطب دندانپزشكي بودم، كارمند شركت بيمه بودم، ليسانس علوم سياسي داشتم، ماهي ٣٥٠ هزار تومان درآمد داشتم، به دليل اعتياد، هر دو را از دست دادم. پدرم ٣٠ سال شيره كشيد.
وقتي اعتيادم را فهميد چنان كتكم زد كه انگشت دستم شكست. مي‌گفت، تو كه من را ديدي، اين همه سال، فقر و بدبختي را ديدي، تو چرا رفتي سراغ مواد و اعتياد ؟ چرا من شدم الگوي تو ؟... بدترين خاطره‌ام از دوران اعتياد ؟ اينكه وقتي مادرم مرد، هيچ غمي احساس نمي‌كردم.
اعتياد، اعتماد به نفسم را كشت، شخصيتم را برد... ٧ بار ترك كردم ولي بالاترين مدت پاك بودنم به ١٠ ماه نرسيد. پدرم ٣٢ سال ترياك كشيد اما يك بار هم نشئگي يا نسخي پدرم را نديدم. در طول ١٢ سال اعتياد، كارتن خواب شدم، تن فروشي كردم و فروشنده مواد شدم ولي پولش را هيچ‌وقت به خانه و به سفره مادر و پدرم نياوردم، مجبور شدم بچه‌ام را سقط كنم چون دوستم مي‌گفت بچه مال او نيست.
هيچ روزي از اين ١٢ سال را فراموش نمي‌كنم و در پايان هر شب، به فردا فكر مي‌كنم؛ به فردايي نامعلوم. دوست دارم مادر بشوم، ازدواج كنم، خانه و زندگي و سقف داشته باشم، مثل همه مردم.
دوست دارم رشته مددكاري بخوانم و دست يك زن تن فروش را بگيرم و نجاتش بدهم. دوست دارم دست پدر و مادرم را در زمان پير شدن‌شان بگيرم. دوست دارم... دندان هايم سالم باشد.» در مركز درمان رايگان و بازتواني مادران معتاد، هيچ اجباري به ماندن نيست اما اين امكان وجود دارد كه در صورت بي‌سرپناهي، زنان و فرزندشان ٦ ماه يا بيشتر هم در اين مركز بمانند تا زماني كه با حرفه‌آموزي و پيدا شدن شغل مناسب، به خودكفايي برسند. دوره درمان اعتياد مادر و فرزندش، در مراكز خارج از اين محل اقامتي سپري خواهد شد و رضا قديمي؛ مديرعامل سازمان خدمات اجتماعي شهرداري تهران هم در گفت‌وگو با «اعتماد» اشاره كرد كه اين مركز، نخستين «بهاران» بازتواني مادر و كودك در تهران است كه در سالگرد راه‌اندازي مراكز بازتواني بهبود يافتگان اعتياد، فعاليت خود را آغاز مي‌كند.

منبع: سلامت نيوز