بزرگنمايي:

چه خبر - پاياني تلخ را براي مهندس فوتبال رقم زد

اتلتيکومادريد و بارسلونا در يکي از روزهاي اکتبر سال 1976 در ورزشگاه مانسانراس به مصاف هم رفتند. گاراته، محبوب‌ترين بازيکن قرمز و سفيدپوشان در آن ديدار تنها دقايقي توانست بازي کند و سپس روبن کانو جايگزينش شد. مهاجم اسپانيايي به علت مشکلات جسماني که به خاطر بد عمل شدن زانويش به وجود آمده بود مجبور شد زمين بازي را ترک کند و براي هميشه با دنياي فوتبال خداحافظي کرد. او در آن زمان تنها 32 سال داشت و بازي‌اش بيش از آن که فيزيکي باشد تکنيکي بود. به همين خاطر اين اتفاق نه تنها براي او بلکه براي هواداران اتلتيکو نيز تلخ و ناخوشايند بود.

گاراته بازيکن محبوبي براي طرفداران قرمز و سفيدپوش و همه اسپانيا محسوب مي‌شد. او در ساراندي يکي از شهرهاي استان بوينس آيرس (پايتخت آرژانتين) از پدر و مادري اهل ايبار (يکي از شهرهاي اسپانيا) متولد شد اما با خانواده‌اش به اسپانيا بازگشت و براي تيم شهر ايبار بازي کرد. گاراته سپس با تيم دپورتيووا ايندائوچو که همسايه اتلتيک بيلبائو محسوب مي‌شد قرارداد امضا کرد. اين تيم بازيکنان زيادي را راهي لاليگا کرده بود. مهاجم اسپانيايي همزمان در رشته مهندسي صنايع تحصيل مي‌کرد. به همين خاطر به او لقب مهندس داده بودند. اتلتيکومادريد در سال 1966 با اين بازيکن قرارداد امضا کرد. در روزهاي نخست هم تيمي‌هايش مانند گريفا نسبت به بازي‌اش اعتراض داشتند و مي‌گفتند مهاجم خوب و پرشوري نيست.

با اين حال گاراته خيلي زود پيشرفت کرد و در ميادين جنگنده ظاهر شد و با اين ويژگي شهرت پيدا کرد. او در کنترل توپ تبحر خاصي داشت و خيلي راحت با توپ کار مي‌کرد و به راحتي مي‌توانست منطقه بازي را عوض کند تا راهي براي نفوذ به دروازه حريف پيدا کند. همچنين با پا و يا سر ضربات فوق العاده‌اي مي‌زد. همه اين ويژگي‌ها باعث شده بود گاراته يک بازيکن سطح بالا به حساب آيد. او نه تنها از لحاظ ورزشي بازيکن خوبي بود بلکه يک بازيکن خوش اخلاق نيز محسوب مي‌شد. گاراته در ميان همه هواداران محبوب بود و به همين خاطر تماشاي بدرفتاري مدافعان حريف با او ناراحت کننده بود. مهاجم اتلتيکو توانست در سال هاي 1967 تا 1975 براي تيم ملي اسپانيا نيز بازي کند.

در اول فوريه 1976 به خاطر خطاي اينديو (مدافع الچه) شکستگي در زانويش به وجود آمد. او با استوک‌هايش به پاي گاراته ضربه زد. ابتدا به نظر مي‌رسيد شکستگي مهمي نباشد. پس از بهبودي به ميادين بازگشت ولي خيلي زود مشکلات جسماني‌اش آشکار شد. مهاجم اسپانيايي در آن فصل هنوز مي‌توانست بازي کند و توانست به همراه اتلتيکو فاتح کوپا دل ري شود. گاراته جام قهرماني را از دستان خوان کارلوس اول، شاه اسپانيا گرفت اما دوباره مشکلات جسماني به سراغ اين بازيکن برگشتند. او در تابستان در چند بازي دوستانه به ميدان رفت اما به خاطر اين موضوع تعويض شد.

پزشکان نمي‌توانستند ريشه اصلي اين مشکلات جسماني را بفهمند. در نهايت متوجه شدند يک نوع قارچ ميکروسکوپي که در چمن وجود دارد وارد زانويش شده است. اين قارچ از طريق ضربه‌اي که با استوک‌هاي اينديو به زانوي گاراته زده شده بود وارد بدن مهاجم اسپانيايي شده بود. بررسي مداوم پزشکان باعث خستگي گاراته شده بود و او در حالي در آن روز در ديدار اتلتيکومادريد و بارسلونا آخرين دقايق دوران بازيگري‌اش را تجربه کرد که از بيماري‌اش چيزي نمي‌دانست.

با اين حال پايان دوران بازي‌اش با يک اتفاق خوب همراه شد. اتلتيکو توانست قهرمان لاليگا شود و باشگاه از گاراته خواست تا جام قهرماني را از دستان پابلو پورتا (رييس فدراسيون فوتبال اسپانيا) بگيرد. براي اهداي جام يک بازي به منظور قدرراني از مهندس فوتبال برگزار شد. اين اتفاقي چند روز پس از پايان لاليگا يعني يکم ژوئن 1977 رخ داد. اين ديدار بين اتلتيکو قهرمان و تيم باسک که از حضور بازيکناني همچون اريبار، کورتاباريا، ويار، روخو، ساتروستگي، سامورا و لوپس اورفارته بهره مي‌برد، برگزار شد.

ال مانسانراس که پر از تماشاگر شده بود شب به يادماندني را گذارند. متاسفانه گاراته حتي يک دقيقه هم نتوانست بازي کند. جايگزينش در طول فصل يعني روبن کانو در اين ديدار نيز به جاي او به ميدان رفت در حالي که آخرين دقايق حضور گاراته در ميادين به اکتبر يک سال قبل بر مي‌گشت.
منبع: isna.ir