بزرگنمايي:

چه خبر -

والدين هميشه سعي مي‌کنند به سوالات کودکان تا حد امکان روشن و واضح پاسخ بگويند اما وقتي سوال به مسائل جنسي مربوط مي‌شود پاسخگويي براي والدين قدري مشکل مي‌شود.
بعضي معتقدند فعلا لازم نيست کودکشان چيزي در اين مورد بدانند؛ بعضي نمي‌دانند چه چيزي را بايد بگويند و چه چيزي را نه و برخي نمي‌دانند چگونه و با چه زباني بايد بگويند، بنابراين ترجيح مي‌دهند چيزي نگويند!
تصور کنيد کودکتان با ديدن نوزادي که تازه به دنيا آمده از شما مي‌پرسد: «مامان بچه چطور از شکم مادرش بيرون مياد؟؟» و شما هنوز جواب سوال فرزندتان را نداده دختر بزرگ‌ترتان مي‌پرسد: «اما من مي‌خواهم بدانم بچه چطور توي شکم مادر رفته است!»
بزرگسال کاملا آگاهانه و طبق تحريک ميل غريزي‌اش، رفتار جنسي بروز مي‌دهد. اما کودک چنين تصوري از رفتارش ندارد و از روي کنجکاوي و تجربه ، شروع به برخي رفتارهاي جنسي يا سوالات جنسي مي‌کند. پس اين دو را کاملا از هم تفکيک کنيد و وقتي سوال يا رفتاري جنسي از فرزندتان مي‌بينيد، وحشت نکنيد؛ عکس‌العمل تندي نشان ندهيد و تنها به نشان دادن واکنشي مناسب فکر کنيد.
ناآگاهي شما و ناتواني‌تان در نشان دادن واکنش و پاسخ مناسب مي‌تواند چالش‌هاي زيادي را براي او ايجاد کرده و يک کنجکاوي طبيعي و ساده را به مشکل تبديل کند.

مناسب‌ترين موقع زماني است که خود کودک دراين‌باره سوال مي‌کند. تلاش نکنيد با جملاتي مثل «بعدا بهت ميگم» و «تو هنوز خيلي کوچک» هستي پاسخ را به تعويق بيندازيد.
يادتان نرود هيچ کودکي براي دريافت جواب سوالش کوچک نيست. اگر فرزندتان در موقعيت نامناسبي سوال را مطرح کرد، مي‌توانيد بگوييد به زودي در اولين فرصت در موردش صحبت مي‌کنيم و در فرصت مناسب با وي صحبت کنيد.
فکر نکنيد او سوالش را فراموش کرده است. عدم پاسخگويي شما باعث مي‌شود او براي دريافت پاسخ به منابع ديگري مراجعه کند.
معمولا کودکان بين سنين 3-6 سالگي اولين سوال‌هايي که نشانه کنجکاوي جنسي هستند، را مطرح مي‌کنند. البته پرسيدن اين سوال‌ها از طرف کودکان الزامي و حتمي نيست، اما اگر با آن‌ها مواجه شديم، نبايد تعجب کنيم يا آن‌ها را نشانه وجود مشکلاتي در تربيت و روان کودک بدانيم.
تصور کنيد کودکتان با تماشاي فيلم عروسي‌تان به‌يک‌باره شروع به گريه مي‌کند و مي‌پرسد چرا در عروسي ما حضور نداشته و يا او را با خود نبرديد. اين سوال که در صورت مواجه‌شدن با پاسخ نامناسب بارها و بارها به شيوه‌هاي مختلف تکرار مي‌شود، برخي والدين را نگران مي‌کند.
بسياري از اين والدين نمي‌دانند با جواب غلط و نامناسب، شايد چند روزي کودک را از سر خود باز کنند، اما درواقع خود را به دردسر بزرگ‌تري مي‌اندازند و در آينده مجبور به پاسخ‌گويي به سوالات ديگر کودکي که از جوابشان قانع نشده مي‌شوند.
کافي است به او بگوييد «زمان عروسي ما تو هنوز به دنيا نيامده بودي!» يادتان نرود که بچه‌ها معمولا سوال‌هاي پيچيده نمي‌پرسند و اگر جواب مناسب را بشنوند، بيش‌ازاندازه در مورد آن موضوع کندوکاو نمي‌کنند.
البته انکار نمي‌کنيم کودکي که اين جواب را مي‌شنود، سه ماه بعد دوباره سراغ شما مي‌آيد و مي‌گويد «پس من کجا بودم و چطور درست شدم؟» در چنين شرايطي، دليلي براي نگران شدن وجود ندارد.
فرزند شما قرار نيست به حريم خصوصي شما و همسرتان وارد شود. ذهن بچه‌هاي 3 تا 5 ساله، اصلا وارد حوزه‌هايي که نگرانشان هستيد، نمي‌شود. در اين شرايط کافي است به او بگوييد «پدر و مادرها خيلي دوست دارند بچه را به دنيا بياورند. من و بابا هم چون خيلي دوست داشتيم تو را داشته باشيم، تصميم گرفتيم تو را به دنيا بياوريم».

اگر فرزندتان بلافاصله يا چند ماه بعد از شنيدن اين جواب دوباره سراغتان آمد و گفت «من کجا بودم؟ و چگونه به دنيا آمدم؟» نگران نشويد. قرار نيست همه جزييات تولد را برايش تشريح کنيد. کافي است به کودکتان بگوييد «تو در شکم مامان بودي، مامان به تو غذا داد بزرگ شدي! بعد هم دکتر کمک کرد از شکم مامان خارج شدي.»
کودکان زير 6 سال براي نحوه خروج نوزاد کنجکاوي نمي‌کنند و نيازي هم نيست شما والدين در آموزش پيش‌دستي يا شتاب‌زدگي کنيد!
اما اگر در سال‌هاي بعد فرزندتان سراغ شما آمد و در اين مورد کنجکاوي کرد، مي‌توانيد به او بگوييد «بدن مامان‌ها کانالي دارد که بچه‌ها از آن بيرون مي‌آيند».
و يا در صورت زايمان سزارين بگوييد دکتر کمک کرد وتو رو از شکمم با کمک وسايل مخصوص خودش بيرون آورد و در صورت کنجکاوي جاي زايمان سزارين را نشان دهيد.

وقتي کودک نسبت به اندام‌هاي خاص يکي از والدين يا خواهر و برادر خود کنجکاوي به خرج مي‌دهد و مي‌پرسد: «چرا بدن من با خواهرم فرق دارد؟؟ »
پاسخ‌هاي نادرستي که ممکن است به او بدهيد اين‌هاست: «اين چه سواليه؟؟ اين حرفا زشته؟ بزرگ بشي بعدا مي‌فهمي». برخي هم دست به دامن جواب‌هاي بسيار غيرمنطقي مي‌شوند و مي‌گويند: «چون خواهر تو الان کوچولو و نوزاده بدنش اين شکليه بزرگ بشه مثل تو ميشه توهم کوچيک بودي همين شکلي بودي»!!
براي دور کردن ذهن کودک خود را ازاين‌گونه سوالات، به‌هيچ‌وجه طوري پاسخ ندهيد که يک تخيل يا يک ذهنيت اشتباه براي کودک به وجود بيايد. اين‌گونه پاسخ دادن باعث مي‌شود وقتي کودک بزرگ شود دچار مشکلات ارتباط جنسي با همسر خود شود يا احساس بيزاري از جنسيت خود داشته باشد. يا اينکه جواب اصلي را بعدها از دهان دوستان خود بشنود و اين ذهنيت برايش به وجود بيايد که «نکنه مامان يا بابا جنسيت منو دوست‌ نداشتن که اين‌طور بهم جواب دادن».
پاسخ درستي که مي‌توانيد در اين مواقع بدهيد اين است: «بدن همه دختر و پسرها باهم فرق داره. مثلا ببين بابا سبيل داره ولي من ندارم. اين تفاوت هم مثل همونه عزيزم».تفاوت اندام جنسي زن و مرد مانند تفاوت‌هاي ديگر، عادي جلوه دهيد.

کوتاه پاسخ دهيد و وارد جزئيات نشويد.
سوالاتش را بيجواب رها نکنيد.
فراموش نکنيد اگر کنجکاوي جنسي فرزندتان بروز پيدا کرد، به‌جاي شرمنده کردنش، با آرامش به او قوانين را آموزش دهيد.
در پاسخ به سوالات جنسي کودک نبايد تمام واقعيت يا آموزش‌ها را يک‌باره به او منتقل کنيد. اين آموزش بايد قدم‌به‌قدم متناسب با سن و درک کودک انجام شود.
سلامت نيوز: چگونه به سوالات جنسي کودکان پاسخ دهيم؟