بزرگنمايي:

چه خبر - هر آنچه درباره Eject خلبان از کابين جنگنده مي دانيم

خلبانان هواپيماهاي جنگنده هيچ علاقه اي به انجام عمليات خروج اضطراري و يا پرانش ( Eject) ندارند ؛ اما وقتي جنگنده در هنگام پرواز آسيب جدي ببيند خلبان به منظور نجات جان خود مجبور به انجام اين عمل خواهد شد.

خلبانان نظامي فقط در صورت ضرورت نسبت به خروج اضطراري اقدام مي کنند و دليل اصلي اين موضوع نگراني از دست دادن و منهدم شدن جنگنده نيست ، بلکه ترس از رويارويي با موقعيت خطرناک و ترسناکي است که جان سالم به در بردن از آن از توانايي اکثر خلبانان خارج است ، در واقع معمولي ترين آسيب هايي که يک خلبان در حين انجام خروج اضطراري در معرض آن قرار خواهد گرفت کوفتگي شديد عضو هاي در تماس با کمربند ايمني و شکستن استخوان جناغ سينه است .

بايد بدانيد که «خروج اضطراري» سر فصل کلاس آموزشي پيچيده و طولاني مدتي است که هر خلباني قبل از انجام اولين پرواز خود ملزم به گذراندن آن است ، پايه اي ترين قسمت اين کلاس مربوط به يادگيري فرمان هاي مربوطه است که يک خلبان در شرايط خاص با استفاده از آن ها کمک خلبان خود را نسبت به انجام عمليات خروج اضطراري آگاه مي کند ؛ هنگامي که خلبان کلمه "Eject” را به زبان مي آورد ، کمک خلبان در مي يابد که بايد در ظرف 30 ثانيه خود را براي خروج اضطراري آماده کند ولي اگر جنگنده صدمه جدي تري ديده باشد و فرصتي براي آماده سازي وجود نداشته باشد خلبان با دادن فرمان "bailout! Bailout! Bailout” کمک خلبان خود را نسبت به لزوم انجام فوري عمليات خروج اضطراري آگاه مي کند .

هر خلبان و يا کمک خلبان قبل از شروع عمليات پروازي چتر نجاتي عظيم الجثه و تعبيه شده در يک کوله پشتي را با خود حمل مي کند ، علاوه بر اين نياز است تا خلبان قبل از شروع پرواز از بسته بودن کمربند ايمني خود اطمينان حاصل نمايد ، در دو طرف صندلي خلبان دو اهرم جاگذاري شده که با کشيدن يک و يا هر دوي آن ها عمليات خروج اضطراري آغاز مي شود ، سپس در کسري از ثانيه شيشه هاي کابين خلبان شکسته و موشک زير صندلي وي فعال مي شود ، بلافاصله خلبان به همراه صندلي اش با شتاب فوق العاده اي به فضاي بيرون از جنگنده پرتاب خواهند شد .

در مرحله بعد خلبان از صندلي جدا شده و اگر در ارتفاع مناسبي باشد چتر نجات وي به صورت خودکار باز خواهد شد و نهايتا اگر خلبان خوش شانس باشد با سرعت نسبتا مناسبي بر زمين فرود خواهد آمد و اگر شانس با او يار نباشد بر اثر شدت برخورد با زمين جان خود را از دست خواهد داد.
خروج اضطراري در ارتفاع بيشتر از 14000 پايي مي تواند مرگ دردناک و سريعي را براي خلبان به دنبال داشته باشد ، در اين سطح از ارتفاع اکسيژن کافي براي تنفس وجود ندارد و گرچه با فشار دادن يک اهرم خاص خلبان مي تواند از ذخيره اکسيژن جاسازي شده در کوله پشتي اش استفاده کند اما برودت هوا در اين ارتفاع معمولا مجال زيادي به وي نخواهد داد.
بنا به تجربه خلبانان بهترين ارتفاع براي انجام عمليات خروج اضطراري بين 10000 تا 14000 پا است ، اگر خلبان در ارتفاعي کمتر از 10000 پا نسبت به خروج اضطراري اقدام کند فرصت زيادي براي آماده سازي خود به منظور فرود مناسب بر سطح زمين نخواهد داشت و احتمال کشته شدن وي در اثر شدت ضربه وارده پس از فرود افزايش مي يابد.

بايد بدانيد که خلبان ممکن است در چند ثانيه مجبور به انجام عمليات خروج اضطراري شود ، در نتيجه وي گاهي اوقات نمي تواند جنگنده را به خشکي برساند و مجبور است تا بر روي سطح دريا ، درياچه و يا اقيانوس اقدام به خروج اضطراري نمايد ، در قسمت زيرين کوله پشتي هر خلباني محفظه نگه دارنده وسايل ضروري وجود دارد که مواردي همچون قايق بادي يک نفره ، چاقو ، اسلحه پرتاب منور ، جعبه کمک هاي اوليه ، نارنجک هاي دود زا به منظور علامت دهي به نيرو هاي پشتيباني هوايي و ديگر عناصر لازم براي زنده ماندن در شرايط سخت در آن جاگذاري شده است ، هنگام فرود بر روي سطح آب خلبان مي تواند با کشيدن ضامني که بر روي کوله پشتي اش قرار گرفته قايق را به سرعت باد کند ، در غير اين صورت سنسور موجود بر روي قايق پس از تشخيص فرود در آب فعال شده و به طور خودکار قايق را باد خواهد کرد .
همان طور که گفتيم به هنگام انجام عمليات خروج اضطراري هيچ تضميني براي حفظ سلامتي خلبان وجود ندارد ولي اگر وي موفق شود تا زنده فرود آيد وارد فاز جديدي از شرايط خاص خواهد شد ؛ نيرو هاي پشتيباني معمولا قادر نخواهند بود تا به سرعت موقعيت مکاني وي را پيدا کنند و بسته به محيطي که خلبان در آن فرود آمده ، عمليات نجات وي ممکن است از چندين ساعت تا چندين روز به طول بيانجامد .
در اين شرايط خلبان بايد تا رسيدن نيروهاي نجات صبر کند ، وسايل ضروري تعبيه شده در کوله پشتي خلبان به او اجازه مي دهند تا بتواند چند روزي را زنده بماند ، قرص هايي در داخل بسته لوازم ضروري وجود دارد که مواد ضروري بدن را تامين کرده و در شرايطي که وي به هر دليلي قادر به تامين غذا نيست مي توانند چند روزي او را از تهيه غذا بي نياز کنند

خروج اضطراري از جنگنده معمولا با ترک خوردن استخوان ها و پاره شدن ربات هاي پا همراه است و در اين شرايط اين ميزان مهارت و تخصص تيم نجات است که سرنوشت خلبان را تعيين خواهد کرد.
منبع: bartarinha.ir