بزرگنمايي:

چه خبر - کارهاي خيرخواهانه رونالدو

در راستاي خبرهاي خوبي که ربطي به اخبار بد ندارند، خبري هم رسيد از کريستيانو رونالدو که قبل از بازي پرتغال و مجارستان سري زده بود به يک پسربچه ويلچرنشين اهل چک که دچار است به بيماري سرطان در مرحله قابل علاج، اما صعب و گران‌قيمت.
رونالدو از اين بيمار عيادت کرد، با او به زبان بي‌زباني حرف زد، با هم عکس سلفي گرفتند، از شانس بالاي پسرک و از اراده‌اش براي غلبه بر بيماري سخن گفت و اميدآفريني کرد و ميل به زندگي «دوست تازه‌اش» را تقويت کرد و سپس براي آن که علاوه بر حرف، وارد دايره عمل هم بشود تا معلوم کند چقدر دل مهرباني دارد، تعهد کرد:
تمام هزينه معالجه‌اش را او مي‌پردازد – اين را خود رونالدو گفت- و گفت: مخارج روند خوب شدن او تا آخر عمرش را تقبل مي‌کند. رونالدو فقط فوتبال بازي کردن و فقط در فيلم‌هاي تبليغاتي ظاهر شدن را بلد نيست. او هنر مهر ورزيدن هم دارد. او هنر خوشحال کردن دل‌ها را هم ياد گرفته است. او عرضه استفاده خداپسندانه از امکانات، داشته‌ها و ثروتش را هم دارد. او انسانيت را فراموش نکرده است. در مرامنامه رونالدو اين اصل «سعدي» گفته و بشريت پذيرفته جاي بزرگي دارد انگار:
بني‌آدم اعضاي يک پيکرند!
که در آفرينش ز يک گوهرند!
چون عضوي به درد آورد روزگار!
دگر عضوها را نماند قرار!
نمي‌پرسم که ما چه کاره‌ايم. سؤال نمي‌کنم که در اين حيرانکده ما کجاي کاريم. بازي پرتغال – مجارستان را ديديم. پرتغال برد، با يک گل. مجارستان باخت اينان هم با يک گل. از عملکرد پرتغال چه بايد دستگيرمان شود؟ ما اگر بوديم اين فوتبال را قبول مي‌کرديم؟ اين همه کند، اين همه سنگين، اين همه پراشتباه در پاس دادن، اين همه توپ‌هاي لو داده در همه جاي زمين.
ما به جام جهاني رفته‌ايم خيلي مقتدر و در کمال صلابت. هلند را بايد حذف شده ديد و ايتاليا را هم در شرف چنين سرنوشتي. بالاتر، ديديم که يکي مثل رونالدو زکات مالش را، مالي که از فوتبال تحصيل شده را، چگونه مي‌پردازد. حالا بايد پرسيد شکرانه راهيابي به جام جهاني را چگونه ادا خواهيم کرد؟ با چه نوعي از بازي؟ با چه کلاسي از فوتبال؟ آيا تيم ملي ايران به حکم عملکردهاي ميداني‌اش از کره‌جنوبي هم جنوبي‌تر خواهد بود؟ يا از پرتغال هم تسليم‌پذيرتر؟
به جام جهاني راه يافته و اين درست. براي صعود در اين راه مقتدرانه عمل کرده‌ايم اين هم درست، ولي کار اصلي هنوز آغاز نشده است تا شروع جام جهاني، هنوز 10 ماه راه داريم و 10 ماه کار داريم. فرصت را دريابيم، قرار نيست ما مجارستان جام جهاني باشيم. چرا خود را پرتغال ندانيم؟

عکس رونالدو با کودک سرطاني

منبع: khabarvarzeshi.com