بزرگنمايي:

چه خبر - پروتئيني که مانند سنسورهاي ورزش عمل مي کند

پژوهشگران در مطالعات جديد خود موفق به شناسائي نوعي پروتئين شدند که مانند سنسورهاي ورزشي در بدن عمل کرده و مي تواند تغييراتي مشابه ورزش کردن در جريان خون ايجاد کند. اين قرص ها تاثيرات مثبتي در بهداشت جسمي و سلامت بدن داشته و مصرف کنندگان بدون عرق کردن و خسته شدن، مي توانند از مزاياي فعاليت هاي ورزشي بهره مند شوند.در اين مطالعات مشخص شد زماني که قلب طي فعاليت هاي ورزشي اقدام به پمپاژ خون در بدن مي کند، پروتيئن هاي ويژه اي به نام Piezo1 در رگ هاي خوني موجودات خونگرم افزايش يافته و به ان ها فشار وارد مي کند.

در ادامه و طي فرايند واکنشي بدن، تعادل الکتريکي بدن تغيير يافته و جريان خون در داخل رگ ها تسريع مي شود. اين فعل و انفعالات منجر به محدود تر شدن جريان انتقالي خون به معده و سيستم گوارش شده و از سوي ديگر خون وارد شده به مغز و عضلات افزايش پيدا مي کند. اين فرايند دقيقا مشابه شرايطي است که در حين ورزش کردن براي انسان رخ مي دهد.
در همين رابطه پرفسور ديويد بيچ (David Beech) از اساتيد و پژوهشگران دانشگاه ليدز در انگلستان اعلام کرد: «اگر ما موفق به فهم عملکرد اين سيستم شويم، قادر به ارائه تکنيک هايي خواهيم شد که مي تواند در مواجه با برخي از مهمترين بيماري هاي جسماني که گريبانگير جوامع مدرن شده است، مفيد باشد. ما مي دانيم تمرينات ورزشي مي تواند بدن انسان را در برابر بيماري هاي مختلفي از جمله سکته؛ بيماري هاي قلبي و بسياري از ديگر عوارض جسمي ايمن کرده و در اين مطالعات يک سيستم فيزيولوژيکي شناسايي شده است که در آن مشخص مي شود فرايند ورزش در بدن پستانداران چگونه است.»
علاوه بر موارد فوق، محققان در اين مطالعات اثرات يک ترکيب آزمايشي Yoda1 را بر عملکرد پروتئين Piezo1 بررسي کردند. بر اساس اين يافته ها مشخص شد که فرايند فوق موجب افزايش جريان خون و فشار در ديواره هاي اندوتليوم مي شود که مشابه رويدادهاي رخ داده در بدن طي فعاليت هاي بدني است و بر اين اساس مي توان داروئي توليد کرد که مصرف آن تاثيرات مشابه ورزش کردن در بدن را دارد.
محققان در اين رابطه اعلام کردند که با تغيير پروتئين Piezo1 در روده مي توان يک گام به ساخت و توليد يک داروي مفيد براي کنترل سندرم Cardiometabolic و ديگر بيماري هاي قلبي عروقي و ديابت نوع 2 نزديکتر شد.
شرح کامل اين پژوهش و نتايج به دست آمده از آن در آخرين شماره مجله تخصصي Nature Communications منتشر شده و در اختيار محققان قرار دارد.
منبع: sinapress.ir