بزرگنمايي:
چه خبر - همه فرصت‌ها براي احمدي‌نژاد از دست رفته است
وزيري که روزي مي‌گفت با احمدي‌نژاد رفيق بوده و رابطه‌اش با رئيس دولت نهم مانند همه وزرا نبود، حالا منتقد رويه رئيس دولت سابق است و مي‌گويد رفتن احمدي‌نژاد به وزارت کشور و ثبت نام در انتخابات رياست جمهوري آنهم بعد از نهي رهبري يک اشتباه استراتژيک بوده است و همه فرصت‌ها براي او از دست رفته است.
قرارمان براي گفتگو با «مهندس پرويز فتاح»، وزير نيرو دولت نهم، رئيس فعلي کميته امداد امام خميني و يکي از پنج کانديداي اصلي جمنا در انتخابات رياست جمهوري که البته بلافاصله هم انصراف داده بود در نمايشگاه مطبوعات گذاشته شد، قول و قراري که بخاطر درگير شدن نامش با انتخابات رياست جمهوري و تلاش مهندس براي دور کردن فضاي کميته امداد از حال و هواي سياسي آن روزهاي انتخابات به تعويق افتاد.
فتاح که هنوز هم بنايش بر عدم ورود به مباحث سياسي است در حاشيه يک گفتگو پيرامون عملکرد و اقدامات کميته امداد، به چند سوال سياسي خبرانلاين هم پاسخ داد. از عدم تاييد صلاحيت احمدي نژاد گفت و منتقد رفتارهاي ساختارشکنانه بود. او هشدار مي دهد که نظام صبور است اما در مقابل هيچ کسي کوتاه نخواهد آمد.
مشروح گفتگوي پرويز فتاح را در ادامه بخوانيد:
يک عده هم جماعت منافقين و بازمانده‌هاي رژيم شاه را داريم که هيچ موقع با نظام سر سازش نداشتند و نخواهند داشت. اما چيزي که مهم است اين که ما بايد عادت کنيم مخالف خود را تحمل کنيم. چرا مي گوييم «مخالف»، «معارض»، «معاند» يا اپوزيسيون. طبيعي است که بين اين مفاهيم اختلاف مبنايي وجود دارد و من معتقدم صرف هرگونه مخالفتي را نبايد با تعبير اپوزيسيون تعريف کرد. من فکر مي کنم اختلاف نظر در مورد پديده‌هاي اجتماعي امري طبيعي است و چه بسا سبب تعالي و پيشرفت امور شود. در آمريکا هم که انتخابات برگزار شد 48 درصد راي ندادند و 52 درصد راي دادند. اروپا هم بعضا اينطور است. آيا کساني که راي ندادند، اپوزيسيون هستند؟ ما بعد از 2500 سال که حکومت شاهنشاهي موروثي در اين مملکت بوده، 38 سال است که تمرين دموکراسي مي کنيم. شما تاريخ را بگرديد متوجه خواهيد شد که اصلا انتخاب معنا نداشته و تنها موروثي و شاهنشاهي بوده است. يک جوري که مثلا حتي اواخر قاجار يک بچه را به صرف اينکه پسر بوده، شاه مملکت مي کنند. چه بلايي سر اين مملکت آوردند؟
الان به سمتي رفته‌ايم که همه چيز با انتخاب مستقيم مردم باشد. طبيعي است که در اين تمرين دموکراسي مشکلاتي پيش مي‌آيد. هر انتخاباتي شرايط خودش را دارد و در مسير هر انتخابات هم ملت هم نظام کارآزموده، ورزيده و آبديده مي‌شوند. بايد بالاخره قدرت تحمل بالا برود و بپذيريم دموکراسي همين است که يک عده راي مي‌دهند و يک عده هم راي نمي‌دهند ولي کساني که راي نمي‌دهند بايد تمکين کنند. آنها که راي مي‌آورند هم بايد به آنها که راي نداده‌اند به عنوان هموطن احترام بگذارند و درواقع آقاي رئيس جمهور چه آقاي دکتر روحاني يا روساي قبل يا بعد از ايشان، رئيس جمهور همه هستند همانطور که خودشان هم فرمودند من رئيس جمهور کساني هستم که به من راي ندادند و رئيس جمهور کساني هستم که اصلا در انتخابات شرکت نکردند، اين جمله درست است.
اگر اين منطق را بپذيريم و قدرت تحمل را بالا ببريم، به نظر مي‌رسد به سمت افراطي‌گري نبايد برويم که به نفع نظام نيست. به نظرم اگر مخالفت‌ها و رقابت‌ها را در قالب قواعد بازي تعريف شده در نظام بپذيريم و خود را در معرض شنيدن نظرات مختلف قرار دهيم در نهايت مي‌توان بهترين تصميم‌ها را گرفت. اصولا مخالفت و تلاش براي بهتر شدن از مسير پذيرفتن قانون به نفع جامعه ما خواهد بود.
*با تعريفي که شما داريد رفتار آقاي احمدي نژاد و اطرافيانشان را حداقل طي يکسال گذشته بايد در قامت يک مخالف سياسي تعريف کنيم؟ تحليلتان از نوع رفتار حلقه احمدي‌نژاد و شخص خود ايشان چيست؟
با توجه به اينکه در آستانه تشکيل دولت دوم آقاي روحاني هستيم و خيلي از فضاي انتخابات دور نشده‌ايم ذکر اين نکته را لازم مي‌دانم که رفتن آقاي احمدي نژاد به وزارت کشور و ثبت نام کردن در انتخابات کار درستي نبوده چون رهبري معظم نهي فرموده بودند. ما يک اعتقاد ولايي داريم ولي برخي ممکن است اين اعتقاد را نداشته باشند. ما معتقديم نظامي که امام راحل پايه ريزي کرده، بر مبناي ولايت فقيه است. ولي فقيه، جايگاه مديريتي نيست، وجه اعتقادي دارد. ولي امر در قرآن ما يک واژه قرآني است و اطاعت آن لازم و واجب است البته براي کساني که بپذيرند. يک عده هم اين منطق و تفکر را ندارند که جور ديگري مي بينند. ولي ماها که اين نگاه را داريم انتظار داشتيم که آقاي احمدي نژاد و حلقه اطرافشان تمکين مي کردند. به نظرم يک اشتباه استراتژيک کردند. چون رهبري معظم بعضا نظراتي که مي دهند، پدرانه است. يک پدر بعضا به فرزند مي گويد نرو، نکن! ولي فرزند ناراحت مي شود اما او پدر است و ما را دوست دارد و از باب دوست داشتن است که مي‌گويد نکن. اگر عدم تائيد صلاحيت ايشان مطرح نمي‌شد، الان چه فضايي درباره ايشان بود؟ فرصتي براي آينده او بود ولي الان ديگر همه فرصت‌ها براي احمدي نژاد از دست رفته است. اين حرکت کلا خيلي خردمندانه و منطقي ارزيابي نمي‌شود.
بعضي از اطرافيان ايشان هم در معرض اتهام هستند مثل بعضي از اطرافيان آقاي روحاني که ممکن است چنين شرايطي را داشته باشند. به نظرم اين قانون است و همه بايد تمکين کنيم. قوه قضائيه، مدرک و استدلال دارد. وکيل وجود دارد، فرصت دفاع هست. با تندروي کار پيش نمي‌رود، اوضاع بهتر نمي شود. تجربه اين را نشان مي‌دهد که بايد تمکين کنند و از رفتارهاي تند و ساختارشکن هم پرهيز کنند. آنچه مسلم است حرکت در مسير قانون و تمکين به رفتارهاي قانوني و عدم تمسک به رفتارهاي هيجاني، التهاب آفرين و محور نديدن خودي‌ها بايد مورد توجه همه فعالان و مسئولان کشور در سال‌هاي گذشته و زمان حال باشد. نمي‌شود وقتي موضوعي به نفع ماست از آن استقبال کنيم و وقتي فضاو برخي موارد عليه ما و اطرافيان‌مان مطرح مي‌شود، علم مخالفت ساختارشکنانه برداريم.
*با حرفهاي تندي که بعد از آزادي آقاي بقايي بيان شد به نظر مي رسد اين جريان يک حرکت تند و تيزي را به سمت تبديل شدن به چهره هاي مخالف نظام در حال طي کردن است...
من موافق اين قسم رفتارها نيستم، حرکتهاي تند افراطي جواب نمي‌دهد، نظام هم نشان داده که قدرتمندتر، صبورتر و جدي‌تر از آن است که در مقابل چنين حرکاتي هر کسي که باشد، کوتاه بيايد. نظام کوتاه نمي‌آيد و طرف مقابل است که محکوم به شکست يا قبول بعضي از شرايط مي شود.
*آقاي فتاح! شما جزو معدود چهره‌هاي اصولگرا بود که از ابتدا گفتيد کانديداي انتخابات رياست جمهوري نمي‌شويد و حتي با اينکه اسم‌تان جزو 5 تا کانديداي نهايي جمنا بود اما حاضر نشديد در صحنه انتخابات وارد شويد. الان که فضاي انتخابات گذشته و عملکرد جريان اصولگرا و کانديدهايش پيش‌روي شماست، فکر مي‌کنيد کانديدا نشدن‌تان با توجه به اين شانس خوبي هم در جريان اصولگرا داشتيد اقدام اشتباهي نبود؟ با توجه به نگاه انتقادي شما به برخي شعارها و وعده‌هاي انتخاباتي کانديداهاي اصولگرا، مي‌توان حدس زد که لااقل شما در آن مسير قرار نمي‌گرفتيد و شايد اين نقطه قوتي براي جريان اصولگرا مي‌شد.
شما به درستي اشاره کرديد، من از ابتدا قصد کانديداتوري نداشتم. بارها گفته بودم و طي يک سال منتهي به انتخابات هر سوالي که در محافل عمومي و خصوصي در اين‌باره شد جواب رد مي‌دادم. چندين بار از دولت آمدند و همين جا نشستند و از من پرسيدند که کانديدا مي‌شوم يا نه و من هر بار گفتم که نيستم.يعني به همه اطمينان دادم، هم به دولتي ها که دوستان ما بودند، هم اصولگرايان که بازهم دوستان ما بودند با صراحت پيغام دادم. جمله بندي‌هاي خيلي صريح بود و طبق آن هم عمل کردم. اين موضوع بيشتر اعتقاد شخصي من بود و اصلا نمي خواستم واقعا در اين وادي باشم. حقيقتا کار در کميته امداد را که حدود دو سال است، مسئوليت آن را بر عهده دارم براي خودم يک افتخار مي‌دانم و اميدوارم بتوانيم براي جماعت نيازمند کاري کنيم که هم خواسته رهبري و هم هدف انقلاب است، و هم برنامه‌ريزي دولت و مجلس است.
*آقاي مهندس! هر نظام سياسي در درون خودش اپوزيسيون هايي دارد که بعضا تحمل مي‌کند. از سال 88 اين موضوع در فضاي سياسي ايران به نوعي پررنگ‌تر هم شده است. شما به عنوان فردي که در سمت‌هاي اجرايي زيادي فعال بوده‌ايد، در دهه چهارم نظام چقدر احساس خطر مي‌کنيد که اين اپوزيسيون‌هايي که بعضي مواقع از درون نظام و در قامت مسئولان نظام ديده مي شوند، روزي بلاي جان نظام جمهوري اسلامي ايران شوند؟
من اعتقادي به واژه اپوزيسيون ندارم چراکه ما بايد تعريف واژه‌ها را دقيق داشته باشيم. اپوزيسيون به معناي مخالفت با کل نظام، قانون اساسي و انقلاب است. بالاخره بايد تقسيم بندي شود که هر کسي که در مورد يا مواردي با نظر جمعي مخالفت کرد آيا مي‌شود از واژه اپوزيسيون استفاده کرد؟ در وضعيت کنوني کشور يک عده داريم که معاند هستند و با اساس نظام مخالفند که در راس آن مخالفان وابسته به آمريکا و اسرائيل هستند که ما هم با آنها مخالفيم.
الان هم احساس مي‌کنم اشتباه نکرده‌ام، نه تنها ضرري نکرده‌ام بلکه احساس مي‌کنم که واقعا سود بردم که اين کار شرافتمندانه و با ارزش را ادامه مي‌دهم. حالا اينکه کانديداهاي ديگر رويکرد اشتباهي داشتند را قضاوت نمي‌کنم. بالاخره هر انتخاباتي و کار دموکراسي مثل بازي فوتبال است. بعضا مي‌گويند حتما بايد برنده بيايد ولو با ضربات پنالتي، ولو با نظر داور ولو با يک خطايي که حريف انجام مي‌دهد يا خودش خطا مي‌کند. وقتي منطق دموکراسي را پذيرفتيم پاي لرزش هم بايد بنشينيم که يکي حتما در اين عرصه برنده خواهد شد.
ولي اينکه بعد بگوييم رويه اشتباه بوده، تحليل درستي نيست. چون يک تداوم و حرکت است. همين که تيمي در فوتبال شکست بخورد، به بازسازي خود مي پردازد تا دفعه بعد او برنده باشد. هميشه در بازيهاي ورزشي دموکراسي همين است. بيشتر بايد آداب دموکراسي را خوب ياد بگيريم ولي به نظر مي‌رسد که بعضا بعضي از قواعدش را نمي‌پذيريم و ضعف نشان مي‌دهيم که درست نيست. ما ديگر منطق انتخابات و دموکراسي را پذيرفته‌ايم و قانون اساسي هم است و اگر اين را درست تمرين کنيم خيلي از اشکالاتي که حين يا بعد از انتخابات پيش مي‌آيد مي تواند حل شود. به نظر مي‌آيد و تحليل من اين است که به مرور بهتر مي شود.
*1400 که دوباره انتخابات رياست جمهوري برگزار مي‌شود شما مهندس فتاحي هستيد که در کميته امداد سابقه داريد و بيشتر با اين وجهه شناخته مي‌شويد تا کسي که وزير دولت نهم بوده است که احتمالا در جايي هم به منزله يک امتياز منفي هم براي شما شايد باشد. آيا با سابقه‌تان در کميته امداد در 1400 ممکن است که کانديداي رياست جمهوري شويد يا آن موقع هم اين ريسک را نمي کنيد...
(با خنده) واقعاً الان موقع اين سوال است؟ هنوز اين آقاي روحاني بنده خدا قسم نخورده! آقاي روحاني 4 سال آينده رئيس جمهور اين مملکت خواهد بود و بايد به قولهايي که داده عمل کند. بايد توقعاتي که ايجاد شده را جامه عمل بپوشاند. واقعا هم راه سختي در پيش دارد. يعني اداره کردن اين مملکت با اين اوضاع واحوال سخت است. هر کس که رئيس جمهور مي‌شد راه سختي در پيش داشت و راه همواري از نظر اقتصادي، مسائل منطقه‌اي و بين المللي و چالش‌هايي که هست در پيش نيست. تنها راه هم اين است که همه کمک کنند. اعتقادم اين است که واقعا بايد به آقاي دکتر روحاني رئيس جمهور کشور جمهوري اسلامي ايران کمک کرد. شما خواهيد ديد ما از نظر کمک به آقاي روحاني فروگذاري نخواهيم کرد. کمااينکه قبلا هم اين رويه ما بوده و آقاي روحاني هم ابراز رضايت کرده اند. الان هم همين خواهد بود.
سنگي هم اگر جلوي پا هست وظيفه داريم که آن را برداريم. کسي هم نبايد چرخ ماشين را پنچر کند بلکه بايد کمک کنيم و حتي اگر همه با هم براي اين مملکت هم افزايي کنيم باز کم است. فرض کنيد همه گروه ها متحد پشت سر آقاي روحاني باشند، آيا ما به همه اهداف مي رسيم؟ اگرچه قطعاً به همه اهداف نمي‌رسيم اما معلوم است که کار راحت تر پيش خواهد رفت. اين نگاهي است که من دارم و شما هم همين را دنبال کنيد و از الان هم به 1400 فکر نکنيد.
*اما با تلاشي که پايداري از 92 براي کانديداتوري شما دارد و به 96 هم ادامه پيدا کرد به نظر مي رسد که تا 1400 اين عزم شان براي کانديدا کردن شما عملي خواهد شد. علاقه اي متفاوت به شما دارند(خنده)
پيش داوري مي‌کنيد! ديگران هم به من علاقه دارند.(خنده)
لازم است بگويم من با همه گروه‌هاي سياسي حشر و نشر دارم و اعتقاد دارم از همه ظرفيت‌هاي کشور در حوزه حاکميت، دولت، مجلس و قوه قضائيه و همچنين از پتانسيل‌هاي مدني موجود در جامعه و به عبارت بهتر از ظرفيت عظيم مردم عزيز بايد براي رفع مشکلات استفاده کرد و بر همين اساس هيچگونه مشي سياسي را در کارهاي کميته امداد روا نمي‌دانم.
کميته امداد بايد به فکر خدمت‌گذاري باشد و بايد از حضور و تمسک به جريان‌هاي سياسي فارغ از هر جناحي پرهيز کند چراکه حضور کميته امداد در کنش و واکنش‌هاي سياسي به اعتماد مردمي آسيب مي‌رساند. نکته‌اي را هم به صراحت عرض مي‌کنم علي‌رغم ارتباط و دوستي با همه جريان‌هاي سياسي کشور، بنده شخصا به هيچ جريان سياسي وابستگي ندارم. معني اين حرف اين نيست که فکر و سليقه سياسي ندارم، نه؛ بلکه منظورم اين است که از قبل از ورود به کميته امداد در قالب هيچ حزب و دسته‌اي نبودم و الان نيز با توجه به حضورم در مسند خدمت‌گذاري در کميته امداد همچنان عدم حضور در احزاب سياسي و غيرمرتبط با حوزه ماموريت‌هاي کميته امداد را خلاف مصلحت مي‌دانم.
* در مناظرات انتخاباتي امسال شاهد برخي بي اخلاقي ها از سوي کانديداهاي رياست جمهوري بوديم،بخواهيم منصفانه بگوييم هم آقاي روحاني حملاتي نسبت به آقاي قاليباف داشت و هم آقاي قاليباف نسبت به آقاي روحاني، ميرسليم و جهانگيري. بر فرض اينکه زماني تصميم به ورود به عرصه انتخابات بگيريد،چنين بي اخلاقي هايي باعث ترس شما نمي‌شود؟ نه اينکه بگويم خداي ناکرده ممکن است موردي وجود داشته باشد اما به هر حال تهمت مي زنند. به نظر شما آيا چنين رفتاري ترس ندارد و نبايد اصلاح شود؟
حتما بايد اصلاح شود. مخصوصا ما که ادعاي اخلاق‌مداري داريم و مي گوييم جمهوري اسلامي هست و واژه «اسلامي» را پسوند نظام کرده ايم. حالا ديگران ادعا ندارند و به قول معروف جانماز هم آب نمي کشند. ما که از خدا و پيغمبر، ائمه، شهدا و امام خرج مي کنيم چرا بي اخلاقي داريم؟ اينها کسي را بزرگ نمي‌کند. «إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلاَماً». «هنگامي که جاهلان آنها را مخاطب سازند، به آنها سلام مي‌گويند.» پيامبر انسان خدايي بود ولي يک عده از روي جهل نمي‌شناختند و يکي به او ساحر و ديگري شاعر مي گفت. پيامبر مي گفت که سلام عليکم، چطوريد؟ اگر کسي که به ما جسارتي کند حتما پاسخي ندهيم آيا از درون منفجر مي شويم؟ آيا بايد حتماً جوابي بدهيم؟ يا بايد اخلاق را ترويج کنيم و مردم هم اخلاق دارند. يعني مطمئنم که به مباني اخلاقي بيشتر اهميت مي دهند.
رسانه ملي و هم کانديداها و جريانات سياسي هم نبايد مناظرات را به سمتي ببرند که بي اخلاقي بشود. ببينيد! نقد کار اشکال ندارد و بايد باشد و نبايد در کارهاي شاخص اقتصادي ملاحظه شود. ولي در مسائل فردي و شخصي خودم هيچ اعتقادي ندارم و به شدت هم پرهيز مي کنم و اين را جزو مباني اعتقادي خودم مي دانم. نکته مهم ديگر اين است که مناظرات يا برنامه‌هاي انتخاباتي بايد با ارائه برنامه، نقد آن و ترسيم چند سال آينده کشور در حوزه‌هاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي باشد تا مردم بتوانند از برنامه‌هاي ارائه شده و نقدهاي مطرح شده شناخت کافي از رئيس‌جمهور آينده خود داشته باشند، نه اينکه شاهد سيل اتهامات عجيب و غريب کاري، شخصي و خانوادگي باشند. آيا شما فکر مي‌کنيد فارغ از هيجانات زودگذر انتخاباتي، بحث‌هاي مطرح شده در مناظرات به نفع نظام و مردم است؟ به نظرم من پاسخ منفي است.
منبع: isna.ir