بزرگنمايي:

چه خبر -

بسياري از زنان نيازي به درمان اختلال کف لگن ( pelvic floor disorders يا PFD ) ندارند. با اين حال، زماني که علايمش آزار دهنده مي شود يا فعاليت زنان را محدود مي کند، درمان کمک کننده است. به علاوه زنان مي توانند خودشان، روند درماني را طي کنند يا از يک درمان گر براي کاهش علايم کمک بگيرند.

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : اختلال کف لگن داريد, اگر احساسي بد در واژن يا دردناکي رابطه جنسي اذيتتان مي کند

درمان هاي غير جراحي براي اختلال کف لگن عبارتند از:

اين تمرينات به نام تمرينات کگل (Kegel) هم شناخته مي شوند. PFMT، شامل منقبض و رها کردن عضلات کف لگن است. اگر اين تمرين به درستي و طور منظم انجام شود، مي تواند علايم افتادگي (prolapse) را بهبود بخشد. با اين حال PFMT، نمي تواند افتادگي را اصلاح کند. گاهي اوقات براي آموزش به زنان براي منقبض کردن يک گروه از عضلات، تکنيک ***بيوفيد بک (Biofeedback) کمک کننده است.

*** بيوفيد بک (Biofeedback)

يکي از روش ها يا تکنيک هايي که به شما کمک مي کند کنترل بيشتري بر اعمال طبيعي غير ارادي، مانند ضربان قلب داشته باشيد. از اين روش درماني در پيشگيري يا درمان بيماري هايي مثل سردردهاي ميگرني، دردهاي مزمن، بي اختياري ادرار و فشار خون بالا استفاده مي کنند. در بيوفيدبک شما به سنسورهاي الکتريکي متصل مي شويد که به شما کمک مي کند اطلاعاتي (فيدبک) از بدنتان (بيو) دريافت کنيد. اين فيدبک به شما کمک مي کند، بر ايجاد تغييرات ظريف در بدنتان، تمرکز کنيد، مثل شل کردن عضلات خاص براي رسيدن به هدفي که مد نظرتان است، مانند کاهش درد. در واقع بيوفيدبک، قدرت استفاده از فکر براي کنترل بدن است و اغلب براي کمک به يک بيماري يا عملکرد فيزيکي بکار مي رود. بيوفيدبک اغلب بعنوان يک تکنيک آرام سازي استفاده مي شود.

تزريق مواد حجم دهنده بالکينگ ايجنتس (Bulking agents)، نزديک به گردن مثانه و مجراي ادراري، باعث ضخيم تر شدن بافت اين قسمت و بسته شدن دهانه باز مثانه مي شود. ممکن است نياز به تکرار تزريق باشد.

گاهي اوقات براي درمان مشکلات خاص کنترل مثانه يا پيشگيري از بي اختياري مدفوع و حرکات مکرر روده، از درمان هاي دارويي استفاده مي شود.

اين وسيله پلاستيکي براي درمان بعضي از انواع افتادگي و بهبود کنترل مثانه مورد استفاده قرار مي گيرد. اين وسيله براي حمايت از ارگان هاي لگني در واژن زن قرار مي گيرد. پزشک زنان شکل راحت و اندازه مناسب براي هر نفر را انتخاب کرده و دستورالعمل استفاده و نحوه مراقبت از آن را به بيمار آموزش مي دهد.

در برخي از موارد جراحي بهترين گزينه درمان است، به خصوص زماني که ساير درمان ها کارساز نباشند. برخي درمان هاي جراحي مي تواند به صورت سرپايي انجام شود.

جراحي شامل ترميم افتادگي و برگرداندن ساختار حمايت کننده کف لگن است. راهها بسياري براي انجام اين کار، بسته به نوع افتادگي و ساير عوامل وجود دارد. زنان مبتلا به افتادگي رحم، ممکن است نياز به برداشتن رحم ( هيسترکتومي hysterectomy ) داشته باشند. زناني که براي ترميم افتادگي تحت عمل جراحي قرار مي گيرند، همزمان تحت جراحي افتادگي براي جلوگيري از مشکلات مثانه هم قرار مي گيرند. برخي از زنان، روش colpocleisis را انتخاب مي کنند. اين جراحي افتادگي را با کوتاه و باريک کردن واژن درمان مي کند. نتيجه خوبي دارد و با خطر کمي همراه است ولي انتخاب خوبي براي زناني که مي خواهند رابطه جنسي واژينال داشته باشند، نيست.

جراحي براي حل مشکل نگهداري ادرار به خاطر فشار بر مثانه، خوب عمل مي کند ( بي اختياري استرسي ). دو نوع عمل جراحي براي حل اين مشکل استفاده مي شود:

Mid-urethral sling: جراح يک مش استرپ (mesh strap) يا اسلينگ (sling) براي نگه داشتن مثانه درجاي خود، جاگذاري مي کند.

Colposuspension: جراح مثانه را در موقعيت صحيح قرار داده و با استفاده از ديواره واژن و بافت کف لگن در جاي خود ثابت مي کند.

ممکن است براي ترميم آسيب عضله اسفنکتر مقعد يا ترميم انواع خاصي از افتادگي، جراحي لازم باشد.

همه زنان کانديداهاي خوبي براي عمل جراحي نيستند. به طور کلي زناني که بچه مي خواهند نبايد جراحي کف لگن انجام دهند. حتي گاهي اوقات بعد از جراحي ممکن است افتادگي ايجاد شود که بايد اصلاح گردد. تحقيقات براي توسعه روش ها و وسايل کم خطر براي درمان مشکلات کف لگن به شدت در حال توسعه است. همچنين محققان، انواع روش هاي درماني را مقايسه مي کنند تا بهترين عملکرد را پيدا کنند.

ترکيبي مي تواند به معني ابتلاي يک زن به بيش از يک نوع اختلال کف لگن باشد، مثل درمان همزمان براي افتادگي رحم و بي اختياري ادرار. همچنين مي تواند به معني استفاد از درمان هاي متفاوت براي اختلالات کف لگن باشد، مثل استفاده از PFMT و درمان جراحي براي رفع علايم اين مشکلات در زنان.

محققان در حال مطالعه درمان هاي ترکيبي براي تعيين چگونگي به دست آوردن بهترين نتايج براي زنان مبتلا به اختلال کف لگن هستند. به عنوان مثال، نتايج پي گيري ترميم افتادگي واژن و Mid-Urethral Sling، نشان مي دهد که اگر يک روش براي درمان بي اختياري استرسي در زمان جراحي براي افتادگي اندام هاي لگن در زناني که علائم بي اختياري استرسي ندارند، اضافه شود مي تواند به پيشگيري از بي اختياري استرسي که بعد از عمل اتفاق مي افتد، بدون افزايش خطر، کمک کند.

وقتي صحبت از ورزش هاي روزانه باشگاه مي شود، احتمالا ورزش هايي که تقويت کننده کف لگن تان باشد در بالاي ليست تان قرار ندارد، ولي بايد باشد. به گفته امي استين (Amy Stein) بنيانگذار مرکز فراتر از مباني فيزيوتراپي در شهر نيويورک و نويسنده کتاب التيام دردهاي لگني، يک کف لگن قوي به کاهش خطر بي اختياري ادرار و بهبود سلامت جنسي شما کمک کرده و قدرت و ثبات ستون فقرات شما را افزايش مي دهد.

در واقع کف لگن شامل عضلات، رباط ها، بافت ها و اعصابي است که هرگز به آن ها فکر هم نکرده ايد، ولي بايد فکر کنيد. کف لگن مانند يک محافظ نگهدارنده، مثانه، رحم، مهبل و راست روده را در جاي خودشان حفظ مي کند. پس اگر کف لگن ضعيف شود، همه اين مناطق نمي توانند به خوبي عمل کنند.

يکي از کليدهاي قوي نگه داشتن کف لگن اين است که بدانيد چطور آن را از ساير بخش ها جدا کنيد تا بتوانيد آن را تمرين دهيد. اين کار را با انجام ورزش هاي کگل (Kegels) مي توانيد انجام دهيد. حتما از قبل با کگل آشنايي داريد، براي انجام آن، عضله هايي که هنگام نگه داشتن ادرار استفاده مي کنيد را منقبض نموده و سپس رهايشان کنيد. هنگامي که ورزش کگل را انجام مي دهيد، نبايد هيچ حرکت ديگري از قبيل حرکت در سريني (glutes) يا بين ران ها، ببينيد يا حس کنيد.

همچنين در نظر داشته باشيد که بخش رهاسازي کگل بين حرکات انقباضي بسيار مهم است، هر حرکت انقباضي و انبساطي پشت سر هم يک کگل به حساب مي آيد. بيش از حد منقبض کردن مي تواند عضلات کف لگن ر اکوتاه کرده و باعث بالا کشيده شدن مثانه و مجراي ادرار شود. اين مساله، خطر نشت ادار را افزايش مي دهد و رسيدن به ارگاسم حين رابطه جنسي را مشکل تر مي کند. هدف انجام 3 ست در روز است که هر کدام 10 بار تکرار شود. هر زمان و در هر مکاني مي توانيد اين ورزش را انجام دهيد، چون هيچ کس متوجه انقباض و انبساط عضلات تان نخواهد شد.

به پشت دراز بکشيد، زانوها را خم کرده و کف پا را صاف روي زمين بگذاريد، به اندازه باسن از هم دورشان کنيد. عضلات کف لگن را به داخل کشيده، درگيرشان کنيد و باسن را بالا بکشيد. به مدت 10 ثانيه به همين حالت بمانيد ( نفس را حبس کنيد). باسن را روي زمين گذاشته و عضلات کف لگن را رها کنيد. اين حرکت را 10 بار تکرار کنيد.

کنار ديوار بايستيد. پاها را به عرض باسن از هم جدا کنيد. عضلات کف لگن را به داخل کشيده درگيرشان کنيد و خودتان را پايين بکشيد تا به حالت چمباتمه برسيد درست مثل اين که روي يک صندلي نشسته ايد. 10 ثانيه صبر کنيد. به سمت بالا برگشته و بايستيد و عضلات کف لگن را رها کنيد. 10 ثانيه استراحت کنيد. اين حرکت را 10 بار تکرار کنيد.

با کنار هم قرار دادن پاها شروع کنيد. هنگام پريدن و دور کردن پاها از هم و بردن دست ها بالاي سر، عضلات کف لگن را هم درگير کنيد. هنگامي که پاها را کنار هم بر مي گردانيد، عضلات کف لگن را هم رها کنيد. 30 تا 60 ثانيه اين حرکت را تکرار کنيد.

مانند تصوير به پشت دراز بکشيد. دست ها را مستقيما به سمت سقف بالا ببريد. عضلات کف لگن را به داخل کشيده درگيرشان کنيد و دست راست تان را تا کنار سر پايين بياوريد و پاي راست تان را به سمت جلو پايين ببريد. عضلات کف لگن را رها کرده و دست و پا را به حالت اول بازگردانيد. همين حرکت را با دست و پاي چپ تکرار کنيد. حرکت را براي هر طرف 10 بار تکرار نماييد.

اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : ورزش کگل | آموزش ورزش کگل براي تقويت ماهيچه هاي لگن

منبع: سيمرغ