بزرگنمايي:

چه خبر -

سوال کاربر

پاسخ کارشناس

مادر گرامي، شايد شما هم مثل بسياري از مادرهاي امروزي تصور کنيد که جز سکوت و گوش به فرمان بودن، هيچ ابزاري براي رويارويي با رفتارهاي نامطلوب کودک خود نداريد يا مثل برخي مادرهاي ديروزي، عصبانيت يا خشونت هاي رفتاري و کلامي را چاره اين واکنش هاي فرزندتان مي دانيد اما دست نگه داريد!

شما تنها به مقابله با بدقلقي هاي کودکتان در همان لحظه نياز  نداريد بلکه مي توانيد با واکنش صحيح، براي هميشه به اين رفتارها پايان دهيد. بيشتر حسادت هاي کودکان به پدر و مادر ناشي از کمبود توجه و عاطفه به فرزندان است. آن ها با اين کارها در اصل دارند اين پيام را به والدين مخابره مي کنند که « پدر _ مادر من را ببينيد ! من هم هستم! »

براي فرزندتان حداقل روزي 30 دقيقه وقت بگذاريد و با او به فعاليتي بپردازيد که جزو علاقه مندي هاي خودش است.
در حين بازي به او توجه داشته باشيد طوري که محبت را در صورت شما ببيند، او را بغل کنيد و ببوسيد، بگذاريد از اين طريق تمام عشق و علاقه تان از آغوش شما به او منتقل شود.

کودک شما حساس شده پس بايد به تدريج اين حساسيت از بچه گرفته شود. ما در چنين مواقعي از تکنيک حساسيت زدايي تدريجي استفاده مي کنيم. مي توان به مرور زمان و با استفاده از شرطي کردن، تشويق کردن و نه تنبيه کردن، حساسيت او را کم کرد تا زماني که کودک  احساس کند ديگر اين اتفاق نمي افتد، با او مهربان باشيد و کمتر جلوي او خلوت کنيد، با توجه نشان دادن به او اين رفتارها به تدريج جايگزين حساسيتي مي شود که در ذهن او نسبت به رفتار والدين شکل گرفته است.

بايد درباره قوانين خانه نيز با او واضح صحبت کنيد.کنارش بکشيد، به چشم هايش نگاه کنيد و نامش را به زبان بياوريد و بعد درخواست خود را به صورت واضح و روشن بيان کنيد؛ مثلا : «سارا جان وقت خوابه برو مسواک بزن » اگر همچنان نخواست همکاري کند بايد از راه حل محروميت استفاده کنيد يعني اگر بهانه بازي يا تلويزيون يا.... را آورد، او را از اين کارها محروم کنيد.
نبايد يک روز در برابر لجبازي بي تفاوت باشيد و روز ديگر بخواهيد که آن را انجام دهد، او بايد درصورت شما اقتدار و البته آرامش را ببيند.

براي درمان گريه و بد قلقي کودک هم اين ها را نگوييد : «اگر نري سرجات بخوابي، من و بابا ديگه دوستت نداريم»، اين جمله هيچ حس مثبتي در کودک ايجاد نمي کند.
بايد به او توجه مثبت نامشروط داشته باشيد يعني او بداند درهر شرايطي شما دوستش داريد. در آن جمله حس بي توجهي و دوست نداشته شدن را تجربه مي کند که مي تواند بعدها رفتارهاي ناهنجار ديگري را ايجاد کند.

به رفتارهاي نامطلوب او هم مانند گريه کردن، هيچ واکنش و توجهي نشان ندهيد تا بداند با گريه کردن نمي تواند به هيچ کدام از خواسته هايش دست پيدا کند. هروقت آرام شد و ديگر گريه نکرد، او را در آغوش بگيريد و بگوييد حالا که آرام شده اي حرف هايت را مي شنوم.

در آخر لجبازي نکنيد تا کودکتان لجبازي کردن را نياموزد. در زندگي هميشه منطقي و با تدبير عمل کنيد، به اين ترتيب فرزندتان ياد مي گيرد که در مواجهه با خشم يا شرايط غير دلخواهش چطور بايد رفتار کند.

منبع : khorasannews.com