بزرگنمايي:

چه خبر - اتهامات حسين فريدون

"حسين فريدون به «چشم و گوش برادر» يا «مرد در سايه دولت» شهرت دارد. ششم شهريور ١٣٩٢ بود که از برادر حکم گرفت: «نظر به ‌مراتب تعهد، توان اجرائي و سوابق مديريتي جناب‌عالي، به‌موجب اين حکم به‌عنوان «دستيار ويژه رئيس‌جمهور در امور اجرائي» منصوب مي‌شويد». حکمي که از همان زمان صدور، انتقادها و اتهام‌هايي را براي فريدون به‌دنبال داشت و اضطراب‌هايي را براي روحاني تا ايام رقابت‌هاي انتخاباتي در ارديبهشت امسال و روزهاي بعد از پايان انتخابات."

 "محمدباقر قاليباف، بيست‌وسوم ارديبهشت‌ در يكي از برنامه‌هاي تبليغاتي خود، برادر روحاني را به  «تعيين مديران بانک‌ها» متهم كرد، اتهامي که فريدون آن را نادرست دانست و در نامه‌اي به رئيس سازمان صداوسيما خواستار آن شد که شبکه دو سيما زماني را براي پاسخ‌گويي به او اختصاص دهد؛ درخواستي كه بي‌پاسخ ماند. او زاده سرخه در ١٨ کيلومتري غرب سمنان در سال ١٣٤٢؛ برادر کوچک و دستيار ويژه روحاني است. او در اوايل پيروزي انقلاب، فرماندار نيشابور بود و بعدها به فرمانداري کرج رفت. جنگ که به پايان رسيد،  هشت سال سفير ايران در مالزي بود؛ او بعدها يكي از اعضاي هيئت نمايندگي ايران در سازمان ملل متحد در نيويورک بود. بعد از پايان كار ديپلماتيك، مشاور برادرش در مرکز تحقيقات استراتژيک ‌شد و تا مهر 1392 در اين مقام باقي ‌ماند.
 
آغاز دوره‌اي جديد
 
وقتي روحاني در انتخابات خرداد ١٣٩٢ پيروز مي‌شود، دوره جديدي براي فريدون آغاز مي‌شود؛ شيريني پيروزي شيخ ديپلمات همراه با تلخ‌کامي فشار بر خود؛ مخالفان روحاني، فريدون را به اسفنديار رحيم‌مشايي در دولت محمود احمدي‌نژاد تشبيه مي‌کنند. از حضور در مجامع رسمي تا نشستن در رديف صدر جلسات هيئت دولت و هرجا بدون برادر مي‌رفت، چشم او بود؛ از حضور در مراسم ترحيم، افتتاحيه، عيادت از بيماران و توديع و معارفه مسئولان تا حضور در ميان تيم هسته‌اي ايراني. دستيار ويژه رئيس‌جمهور، در ميانه مذاکرات هسته‌اي، در اسفند ١٣٩٣ به تيم هسته‌اي مي‌پيوندد و تا پايان مذاکرات و انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک، در جلسات مذاکرات هسته‌اي ايران و ١+٥ حضور دارد. وزارت امور خارجه، علت حضور او را «انجام مشورت‌ها و هماهنگي‌هاي لازم در طول مذاکرات» ذکر مي‌کند. شايع بود كه فريدون در اين مذاکرات - براي مصون‌ماندن هيئت ايراني از خطر شنود مكالمات - گزارش مذاکرات را به گويش سرخه‌اي، مستقيم به حسن روحاني اطلاع مي‌دهد؛ اما با همين حضور، منتقدان روحاني را در مخالفت خود جدي‌تر مي‌کند و صلاحيت حضور فريدون را در اين مذاکرات زير سؤال مي‌برند.
 
باران اتهام‌ها شروع مي‌شود
 
او اين روزها كمتر در كنار برادر ديده مي‌شود؛ از همان زمان حضور در دولت، اتهام دست‌داشتنش در فساد مالي از سوي چهره‌ها و رسانه‌هاي اصولگرا به سويش سرازير مي‌شود. حاميان دولت مي‌گفتند هدف از اين اتهامات، سياسي و حمله به رئيس‌جمهور است و منتقدان روحاني او را متهم مي‌کردند كه رئيس‌جمهور با حمايت از برادرش مانع از اجراي عدالت مي‌شود. جواد کريمي‌قدوسي، عضو جبهه پايداري آن زمان ادعاي عجيب ديگري را مطرح مي‌كند: «حسين فريدون در نهاد رياست‎جمهوري با تقليد صداي روحاني، خود را به‌جاي رئيس‌جمهوري معرفي کرده و دستور مي‌دهد». يا به نقل از محمدجواد ظريف گفته است: «او (ظريف) مي‌خواسته «خط قرمزهاي رهبري» را رعايت کند، اما فريدون، با آرنج به پهلوي ظريف مي‌زده و مي‌گفته «زود رد شو».
 
دامنه انتقاد به فريدون به مجلس شوراي اسلامي مي‌رسد؛ 46 نماينده اصولگراي مجلس شوراي اسلامي 15 دي ١٣٩٥ در نامه‌اي به روحاني از او مي‌خواهند برادرش را به‌خاطر فساد مالي به قوه قضائيه معرفي کند؛ اما فريدون ساکت نيست و جوابيه‌اي را خطاب به علي لاريجاني، رئيس مجلس ارسال مي‌کند. يک ‌بار هم پرونده تحصيل او در مقطع دکتراي دانشگاه شهيد بهشتي از سوي نمايندگان مجلس مطرح مي‌شود. اين خبر را محمدجواد ابطحي، عضو کميسيون آموزش و تحقيقات مجلس، در ٢٢ آذر ١٣٩٥  اعلام مي‌كند.
 
سياست بعد از فريدون
 
 حالا فريدون احضار شده و هنوز سكوت برادر درباره او نشكسته است؛ او سکوت کرده يا براي پرهيز از تنش‌آلودكردن فضاي سياسي ناگزير از سکوت است. سكوت و حمايت‌نکردن روحاني از فريدون همان چيزي است که تندروها اگرچه در ظاهر خواهانش بودند، اما به نظر نمي‌رسد برايشان واقعا خوشايند باشد. آنان به‌دنبال بازكردن جبهه‌اي تازه و افزايش تنش هستند و آرامش روحاني در برابر رسيدگي قضائي به پرونده برادرش قطعا اين فرصت را از آنان مي‌گيرد."

منبع: isna.ir