بزرگنمايي:

چه خبر - رد پاي دايناسور در مازندران

خبر کشف رد پاي دايناسور دو پا در ارتفاعات البرز که ابتدا در روزنامه «مردم» چين و سپس در رسانه‌هاي داخلي منتشر شد بسياري از مردم را شگفت‌زده کرد. اين رد پاها مربوط به نوعي از دايناسورها موسوم به پيراپرنده‌ها است که قدمت آنها به 170 ميليون سال پيش برمي‌گردد.

بر اساس اعلام ژورنال تخصصي Historical Biology، کشف اخير دايناسورهاي دو انگشتي در ايران چهارمين نوع يافته‌ها در سطح دنيا به شمار مي‌رود. اين اکتشاف توسط دکتر نصرالله عباسي - دانشيار گروه زمين‌شناسي دانشگاه زنجان - با همکاري پروفسور ليدا زينگ از دانشگاه علوم زمين پکن و پروفسور مارتين لوکلي از دانشگاه کلرادو با بررسي رسوبات ژوراسيک مياني منطقه بلده استان مازندران انجام شده است.

نصرالله عباسي - زمين شناس و متخصص فسيل‌هاي مهره‌دار - از تداوم اين اکتشاف‌ها خبر مي‌دهد و مي‌گويد: کشف اين رد پاها در منطقه البرز مرکزي توسط من و يکي از همکارانم در دانشگاه تربيت مدرس و در زمان دو سال پيش صورت گرفت که پس از انتشار نتايج آن علاقه چيني‌ها به اين موضوع جلب شد. پس از پژوهش در منطقه بلده شهر نور و با همکاري چيني‌ها توانستيم به رد پاي اين دايناسور دو پا برسيم که قدمت آن مربوط به دوره ژوراسيک مياني است.

او با اشاره به اينکه رد پاهاي کشف شده ابعاد مختلفي دارند، بيان مي‌کند: به علت اينکه رد دو انگشت روي خاک حک شده است و يکي از انگشتان پيراپرنده‌ها به صورت حلقه و رو به بالاست به اين نتيجه رسيديم که اين آثار متعلق به آنهاست.

عباسي مي‌گويد: اين کشف از دو جنبه اهميت دارد؛ يکي اينکه زيست دايناسورهاي پردار را در ايران به اثبات مي‌رساند و ديگر اينکه وجود رد پاي دوانگشتي دايناسورهاي پردار پيش‌تر از زمان کرتاسه را اثبات مي‌کند. وجود رد پاي اين گروه از دايناسورها در زمان‌هاي قديمي‌تر همراه با ابهاماتي بوده است. شايد با اين يافته که چهارمين در نوع خود در سطح دنياست در بازسازي چگونگي پراکنش اين دسته از دايناسورها در زمان پيش از کرتاسه بتوان گام برداشت.

اين مدرس دانشگاه با اشاره به اينکه بخشي از پيراپرنده‌ها قادر به پرواز در آسمان بودند، بيان مي‌کند: در تحقيقاتي که قبل از رسيدن به اين موضوع داشتيم حتي توانستيم رد 200 دايناسور را در منطقه کشف کنيم. باستان‌شناسان در سال‌هاي گذشته در مناطق کرمان، البرز و منجيل به کشفياتي رسيده بودند اما اين يافته‌ها از نظر تنوع و فراواني نسبت به آثار قديمي بسيار متفاوت بودند.

عباسي با تأکيد بر اينکه ما مي‌توانستيم اين کار را به تنهايي انجام دهيم، مي‌گويد: به خاطر اينکه آنها منابع مالي قابل توجهي براي پژوهش در نظر گرفته بودند و پيوندهايي از نظر آثار کشف‌شده ميان ايران و چين وجود داشت تصميم گرفتيم اين پروژه را به صورت مشترک انجام دهيم.

وي اظهار مي‌کند: سرنخ‌هايي مبني بر اينکه پيراپرنده‌ها مربوط به سال‌هاي قبل از اواخر ژوراسيک مي‌شوند هم در مناطق مختلف وجود دارد. چهار گزارش از مناطق مختلف در اين خصوص ارائه شده که يکي از آنها مربوط به ايران است.

او با بيان اينکه در آثار کشف‌شده بقاياي دايناسورها ميان ايران و چين نقاط مشترک بسياري وجود دارد، بيان مي‌کند: ايران در زمان‌هاي گذشته چسبيده به منطقه اوراسيا بوده است و به همين علت نمونه‌هاي کشف‌شده در کشور بسيار مشابه نمونه‌هاي آسياي شرقي هستند. همچنين نمونه‌هاي يافت‌شده از اين منطقه نشان مي‌دهد که ايالت‌ها در زمان گذشته گسترش يکساني داشته‌اند.




منبع: isna.ir