بزرگنمايي:

چه خبر - اشتباهاتي که بايد اجازه دهيد فرزند نوجوان‌تان مرتکب‌شان شود

گاهي پدر و مادرهاي دلسوز و عاقل، در تلاش براي آماده کردن فرزندان خون جهت رويارويي با دنياي واقعي، اصرار دارند که آنها هميشه نمرات و امتيازات عالي را کسب کنند، در زندگي اجتماعي فعال باشند و بهترين ايمني‌ها را براي آنها فراهم مي‌کنند.
 متاسفانه اگر به فرزندان آزادي کافي ندهيم که مرتکب اشتباه شوند، تلاش ما به عنوان پدر و مادر هدر رفته و موفقيت‌هايي را که ايده‌آل ماست، از فرزندان‌مان دور خواهيم کرد.

هر چند مهم است که حمايت کافي از فرزندان‌مان داشته باشيم و راهنمايي‌شان کنيم، اما به همان اندازه نيز مهم است که به آنها فرصت تجربه‌ي شکست و اشتباه را بدهيم. به جاي پيشگيري از اشتباهات، به نوجوان‌مان کمک کنيم تا از لغزش‌هايش درس بگيرد. در ادامه اشتباهاتي را براي‌تان مي‌گوييم که بايد اجازه دهيد فرزند نوجوان شما مرتکب شود.

تا حدودي بايد به فرزند نوجوان‌تان اجازه دهيد دوستانش را خودش انتخاب کند، حتي اگر چند دوست غير قابل اطمينان در حلقه‌ي اطرافيانش باشند. اگر نوجوان‌تان را از وقت گذراندن با يک سري از افراد منع کنيد اين احتمال وجود دارد که تمايل او به بودن با همين افراد بيشتر شود.

اگر فرزندتان چند دوست مشکوک دارد، نگراني‌هاي خود را بابت اين موضوع با او در ميان بگذاريد و رفتارها و فعاليت‌هايش را کنترل کنيد. به جاي اينکه ارتباط با اين افراد را کاملا رد کنيد، به او اجازه دهيد تعاملات اجتماعي محدود با شرايط خاص و شفاف با اين تيپ افراد داشته باشد؛ شرايط را بدون ابهام و به روشني وضع کنيد. با اين کار به فرزند نوجوان خود فرصت مي‌دهيد چيزهايي را که شما نگرانش هستيد با چشم‌هاي خود ببيند، شايد خودش تصميم بگيرد به اين رابطه پايان بدهد، به تشخيص و اراده‌ي شخص خودش، نه به اجبار شما!

گاهي والدين از فرزند خود توقع دارند همه را راضي نگه دارند و همه را تحت تاثير رفتارهاي عالي و بي‌نقص خود قرار دهند، تا حدي که اجازه‌ي هيچ خطايي به او نمي‌دهند. يک پدر ممکن است با تحکم از فرزندش بخواهد هر شب تمام تکاليف خود را انجام دهد تا هرگز نمره‌ي بد يا امتياز منفي نگيرد. يک مادر ممکن است ساک ورزشي فرزندش را بارها چک کند تا مطمئن شود که او هرگز چيزي را فراموش نکرده است.

مديريت و کنترل کردن ريز به ريز فعاليت‌هاي روزمره‌ي فرزندتان که مبادا اشتباهي بکند، مسئوليت پذيري را به او ياد نمي‌دهد. بلکه باعث مي‌شود هميشه وابسته‌ي هشدارها و يادآوري‌هاي مکرر شما بماند و مدام انتظار حمايت کردن از شما داشته باشد. اجازه دهيد نوجوان‌تان گاهي مسئوليت‌هايش را فراموش کند، اشتباهي انجام دهد و پيامدهاي رفتارهايش را تجربه کند.

خودمختاري و خودسري و استقلال طلبي، بخشي از رشد طبيعي انسان است و گاهي ممکن است فرزندتان دوست داشته باشيد به شيوه‌اي که ايده‌آل نيست ابراز وجود کند. اجازه دهيد کارش را بکند، حتي اگر اصرار دارد موهايش را سبز کند يا لباس‌هايي بپوشد که اصلا با هم جور نيستند!

البته مراقب مرزها باشيد؛ بايد تعادل نسبي وجود داشته باشد تا فرصت ابراز وجود فرزندتان تبديل به يک رفتار تهاجمي يا آسيب رسان نشود. وقتي که بزرگ‌تر شد، حتما نگاهي به گذشته خواهد کرد تا برخي از رفتارهاي آن دوران خود را ببيند و احتمالا به خيلي از آنها خواهد خنديد يا بابت‌شان شرمنده خواهد شد، اما اگر در اين دوران حساس به او اجازه‌ي ابراز وجود طبق ميل خودش را ندهيد احتمال اينکه از راههاي ديگري، طغيان کند بيشتر خواهد شد.

گاهي والدين نمي‌توانند شکست فرزندشان را تحمل کنند و تمام سعي خود را مي‌کنند تا از شکست و ناکامي او جلوگيري کنند. بنابراين تمام توجه‌شان را معطوف هدايت نوجوان‌شان طي مسيري که دارد مي‌کنند تا حتما موفق شود. اما جلوگيري از شکست، خيانت در حق فرزندتان است، چون اجازه نمي‌دهيد ياد بگيرد چطور از پس نااميدي و ناکامي بربيايد و خودش را نبازد.

اگر کودک 5 ساله‌تان اصرار دارد براي اولين باربسکتبال بازي کند، بگذاريد اين کار را بکند. يا اگر دخترتان دوست دارد وارد گروه کُر بشود در حاليکه حتي آوازخواندن ساده را هم بلد نيست، مانعش نشويد. اگر فرزندتان در هدفش موفق نشد، حالا وقت آن است که حضورتان را پررنگ کنيد و به او ياد بدهيد چگونه از اين فرصت، چيزهاي جديد ياد بگيرد تا بر موانع و نااميدي‌اش غلبه کند.

بهتر است در برابر وسوسه‌ي هميشه حامي بودن مقاومت کنيد و بگذاريد فرزندتان تجربه‌ي ناخوشايند را هم از سر بگذراند. يک نوجوان بايد ياد بگيريد با هيجانات منفي‌اش مانند اضطراب، خشم، اندوه و تنهايي چطور کنار بيايد. تجربه کردن اين احساسات و فراگرفتن شيوه‌ي مديريت آنها، به فرزندتان اعتماد بنفس داده و توانايي‌اش را براي رويارويي با نارحتي‌هاي اجتناب ناپذير زندگي تقويت مي‌کند.

حتي خيلي خوب است که اجازه دهيد فرزندتان گاهي در شرايط جسمي ناخوشايند قرار بگيرد. اگر دوست دارد در سرماي هواي بيرون، شلوارک بپوشد، بگذاريد اين کار را بکند. يا اگر فراموش کرده ناهارش را با خود ببرد، بگذاريد گرسنه بماند. پيامدهايي که تجربه مي‌کند، درس‌هايي ارزشمند، ضروري و به يادماندني هستند.

منبع : زندگي ايده آل