بزرگنمايي:

چه خبر - خريد کريستيانو؛ خريدي نه چندان هوشمندانه براي يونايتد

منچستر يونايتد و پاري سن ژرمن به عنوان مهم ترين مقاصد احتمالي رونالدو نام برده شدند؛ در اين ميان نام منچستر يونايتد بيش از پي اس جي مطرح شده و بسياري از رسانه ها بر اين نکته تاکيد کردند که رونالدو تمايل به بازگشت به تيم قبلي خود دارد و هواداران يونايتد نيز در انتظار استقبال از او هستند.

با اين وجود دلايل متعددي وجود دارد که نشان مي دهد چرا منچستر يونايتد نبايد رونالدو را به خدمت بگيرد؛ هر چند که اين قرارداد از جنبه هاي مختلف بسيار وسوسه برانگيز باشد.

1. ارزش معادل چهار بازيکن

نکته اول به موضوع مالي اين قرارداد احتمالي بازمي گردد. چنانچه رئال قرار باشد بهترين بازيکن خود از زمان دي استفانو تابحال را از دست دهد، مطمئنا فلورنتينو پرز مبلغ سرسام آوري براي اين انتقال درنظر خواهد گرفت.
هرچند منچستر يونايتد و ماشين تبليغاتي اين باشگاه قادر به تامين مبلغ هنگفت براي انتقال رونالدو خواهد بود، سوال مهم آن است که آيا اين باشگاه رونالدو مقدم بر ساير نيازهاي خود در تمام پست ها خواهد دانست؟ به نظر مي رسد يونايتد با پول قرارداد احتمالي رونالدو مي تواندچهار4 بازيکن مورد نياز براي پست هاي ديگر ود به خدمت بگيرد.

2. لزوم سرويس دادن به رونالدو

منچستري ها پيش از اين رونالدو را به عنوان بازيکني که توانايي هر کاري در زمين را داشت مي شناختند، اما با وجود توانايي هاي فوق تصور او در زمين، در حال حاضر رونالدو بازيکني است که بقيه تيم بايد براي او دست به هر کاري بزنند و به نوعي محوريت بازي متمرکز بر اوست و بقيه بازيکنان بايد او را صاحب توپ کنند.
بدين ترتيب، يونايتد در صورت در اختيار گرفتن رونالدو، بايد تيم خود را از نو و بر اساس محوريت او بسازد، درست مانند بنزما که فضاي مقابل رونالدو را براي گلزني وي خالي مي کند. در نتيجه اين اتفاق، کل تيم بايد به او سرويس دهند.

3. تفاوت در تفکرات دو مربي

مهم ترين عاملي که رونالدو را به يک بازيکن فوق با ارزش تبديل مي کند، قدرت تمام کنندگي او است. اين در حالي است که در رئال بازيکناني خلاقي مانند لوکا مودريچ، توني کروس و مارسلو در کنار او هستند. اما در يونايتد، لوک شاو به هيچ وجه قابل قياس با مارسلو نيست و آندر هررا نيز در حد مودريچ نمي تواند ظاهر شود.
از سوي ديگر، تفکر بازي ژوزه مورينيو نيز به مراتب محتاطانه تر از زين الدين زيدان است. فقط کافي است به خاطر بياوريم که رئال مادريد در فصل 17-2016 لا ليگا 106 گل به ثمر رساند. همين موضوع حاکي از تفاوت جايگاه رونالدو در تفکرات زيدان و مورينيو دارد.

4. حفظ آمادگي آرماني

اگرچه رونالدو درخشان ترين فصل خود در رئال را پشت سر گذاشت، اما زيدان عليرغم شرايط فيزيکي بي نظير و آمادگي جسماني فوق العاده رونالدو، در فصلي که گذشت در 9 بازي لا ليگا به وي استراحت داد تا اين بازيکن 32 ساله امادگي خود را براي فصل بعد و مسابقات آتي حفظ کند.
اينک اين سوال مطرح است که آيا يونايتد و مورينيو مي توانند چنين کاري کنند؟ و آيا در صورت تحقق اين انتقال، يونايتد با توجه به رقمي که براي آن پرداخت کرده، از اين بازيکن انتظار جبران اين مبلغ را نخواهد داشت؟ نبايد فراموش کرد که تعداد بازي هاي يونايتد در يک فصل از رئال بيشتر است و قطعا مورينيو و باشگاه روي نقش رونالدو حساب باز خواهند کرد. حتي مورينيو مانند زيدان از مهره هاي نيمکت نشين مناسبي نيز براي جايگزيني رونالدو در اختيار ندارد.

5. احتمال مصدوميت

مورينيو بر خلاف زيدان از کمترين ميزان تحمل در قبال بازيکنان مصدوم برخوردار است و از سوي ديگر، کمترين اهميت را به احتمال مصدوميت بازيکنان مي دهد. اين مربي در فصلي که گذشت زلاتان 35 ساله را در 27 بازي از ابتدا در ترکيب اصلي يونايتد قرار داد.
اگر در صورت انتقال، رونالدو در همه بازي هاي يونايتد حضور داشته باشد، احتمال مصدوميت وي افزايش پيدا کرده و ميزان آمادگي وي نيز کاهش مي يابد، در حالي که نبايد فراموش کرد که رونالدو ديگر جوان نيست و نخواهد بود.

در پايان آنکه يونايتد پيش از صرف هزينه براي ريد رونالدو، بايد بار ديگر و از زاويه اي متفاوت به اين موضوع بينديشد. در بهترين حالت، رونالدو تا دو سال ديگر در بهترين شرايط خود قرار خواهد داشت. از اين منظر، به نظر مي رسد صرف همين هزينه براي يک مهاجم جوان تر که مسير پيشرفت را پيش رو دارد، گزينه هوشمندانه تري خواهد بود.




منبع: goaldaily.ir