بزرگنمايي:
چه خبر -
بچهها بهطور ذاتي نميدانند چگونه با گفت و گو به توافق برسند. گاهي وقتي ناراحت، عصباني يا آزرده ميشوند کار را به برخورد فيزيکي يا کلامي ميکشانند. اگر مهارتهايي را که براي کنترل احساساتشان نياز دارند به آنها نياموزيم و مسير مذاکره و توافق را به آنها نشان ندهيم، دعوا و جر و بحث هيچ وقت تمام نميشود؛ ضمن اينکه بچهها هم بدون يادگرفتن مهارت گفت و گو و حل مشکل، بزرگ ميشوند. بنابراين وظيفه ماست که به بچهها بياموزيم چگونه مخالفتهاي خود را، بهصورتي که از نظر اجتماعي قابل قبول باشد، حل کنند.
5 «بايد» براي کاهش دعواهاي خواهر و برادريوقتي بچهها در حال کتککاري هستند، آنها را از هم جدا کنيد
هرکدامشان را براي مدتي به اتاق جداگانهاي بفرستيد. وقتي آرام شدند، گفتوگويي ترتيب بدهيد تا مشکل حل شود. ناگفته پيداست که شما در اين گفتوگو حق نداريد از کسي طرفداري کنيد. تنبيههاي بيضرري مثل اينکه تا يک ساعت حق ندارند با هم بازي کنند، هم کمککننده خواهدبود.
مذاکره و گفتوگو را به فرزندانتان ياد بدهيد
شما دو نقش را ميتوانيد در اين گفتوگو ايفا کنيد؛ داوري يا وساطت. براي بچهها توضيح بدهيد داوري يعني اينکه شما درباره مسائل تصميم ميگيريد و آنها ملزم به رعايت تصميمات شما هستند. وساطت يعني آنها تصميم ميگيرند و شما کمک ميکنيد به بهترين نتيجهگيري برسند. بچهها الگوي دوم را ترجيح ميدهند، بنابراين بهمرور زمان و با تمرين ياد ميگيرند که بحثهايشان را خودشان حلوفصل کنند.
سعي کنيد لحظاتي را پيدا کنيد که بچهها رفتار مناسبي با هم دارند
با توجه مثبت، آنها را به ادامه اين کار تشويق کنيد. وقتي فرزندانتان بدون دعوا با هم بازي ميکنند، چنين تحسيني بهکار ببريد: «خوشحالم که از بازي کردن با هم لذت ميبريد». وقتي همهچيز خوب پيش ميرود، توجه مثبت شما آنها را به ادامه دادن رفتار مثبتشان، تشويق ميکند.
نقاط حساس در روابط بين بچهها را پيدا و براي جلوگيري از بروز مشکلاتِ تکرارشونده، برنامهاي تهيه کنيد
سعي کنيد بفهميد الگويي براي دعواي بچهها وجود دارد يا خير. اگر بچهها بهطورمعمول بر سر موضوعي مشخص مثل بازي رايانهاي يا انتخاب برنامه تلويزيوني با هم دعوا ميکنند، برنامه زماني مشخصي براي بازي با رايانه و تماشاي تلويزيون، تعيين کنيد. اگر هميشه وقتي در آشپزخانه مشغول هستيد، دعوا شروع ميشود، ميتوانيد براي آماده کردن غذا از بچهها کمک بگيريد.
پيام دعواي بچهها را دريابيد
گاهي دعواي بچهها براي اين است که ميخواهند توجه پدر و مادر را جلب کنند. گاهي بچهها از مقايسه و تبعيض و ناعدالتي در خانه شاکي هستند و ترجيح ميدهند بهجاي اعتراض به والدِ قدرتمند، با خواهر و برادر ضعيفتر دستوپنجه نرم کنند. بنابراين بعضياوقات اگر پدر و مادرها رفتارشان را اصلاح کنند، دعواي بچهها خودبهخود تمام ميشود.
منبع : khorasannews.com