بزرگنمايي:

چه خبر - تولدت مبارک آقاي کيارستمي...

اول تير ماه سالروز تولد عباس کيارستمي خالق «زير درختان زيتون»، «طعم گيلاس»، «خانه دوست کجاست؟» است؛فيلم‌سازي که پس از درگذشت‌اش به دليل حواشي پرونده پزشکي، کمتر به کارنامه‌ي فيلم‌سازي‌اش پرداخته شد.

اين فيلم‌ساز سرشناس که متولد 1319 تهران است، مي‌گفت:
« شايد انتظار کنوني من از سينما اين باشد که هنگامي شب به خواب مي‌روم، بدانم يک تصوير جديد ايجاد کرده‌ام همچون ماهيگيري که هميشه با پرتاب تور خود، اميدوار به گرفتن ماهي است. بدون هيچ توقعي همچنان کار مي‌کنم، ماهيت فيلم توليد تصوير است و امکان ندارد در ماه يک فيلم کوتاه، يک ويدئوي کوچک درست نکنم و يا يک عکس نگيرم.»

کيارستمي علاوه بر کارگرداني در ساير رشته‌هاي هنري همچون عکاسي، نقاشي، فيلمنامه‌نويسي، تدوين، طراحي گرافيک، شعر، موسيقي و... فعاليت مي‌کند و يکي از عکس‌هاي کلکسيونش در حراج کريستي سال 2008 ميلادي حدود 130 هزار دلار فروخته شد.

فيلم «طعم گيلاس» که برنده نخل طلايي جشنواره کن سال 1997 ميلادي شد و همچنين «خانه دوست کجاست» که موفق به دريافت پلنگ برنزجشنواره لوکارنو شده است، « باد ما را خواهد برد» برنده جايزه هيات ويژه داوران جشنواره ونيز در سال 1999 و ... از جمله فيلم‌هاي موفق اين کارگردان در جشنواره‌هاي بين المللي است.

کيارستمي داور جشنواره‌هاي بسياري از جمله کن، جشنواره فيلم ونيز، لوکارنو، سن‌سباستين، فيلم سائو پائولو، کاپالبيو، کوستندورف صربستان و..... بوده است.

سيف‌الله صمديان دوست و همکار سال‌هاي دور و نزديک عباس کيارستمي پس از درگذشت اين فيلم‌ساز، فيلمي با نام "76 دقيقه و 15 ثانيه با کيارستمي" به سفارش جشنواره‌ي ونيز ساخت که در يک سال گذشته در جشنواره‌هاي مختلفي به نمايش درآمد.

فيلمي که نامش به تعداد روزها و سال‌هاي عمر عباس کيارستمي است؛ البته يک روز اضافه شده است که صمديان در توضيح اضافه شدن آن يک روز گفته است:
«آقاي کيارستمي از آن مظلومان فرهنگي کشور بودند که نمي‌دانم چرا اين همه آدم قصد داشتند، يک جوري به ايشان ضربه بزنند؟! ضربه زدن از آن جهت که هزار تا انگ نامربوط و نامردانه زدند و فکر مي‌کردند امثال کيارستمي غرب‌زده هستند و وطنشان را قبول ندارند که البته برخي از آنها پس از مرگ کيارستمي خيلي شخصي به من گفتند که از عملکردشان پشيمان هستند.»

صمديان با تاکيد بر اينکه "هيچ‌وقت انگ سياه‌نمايي در مورد فيلم‌هاي عباس کيارستمي صدق نکرد" مي‌گويد:
«همه مي‌دانند فيلم‌هاي ايشان حتي آن‌هايي که در روستا ساخته شده بودند، طوري تصوير نشده بود که فقر امکانات مشاهده شود و اتفاقا ايشان فضا را پُر مي‌کرد از داشته‌هاي انساني و حتي آن جايي که احساس مي کرد، فکر جاي ديگري برود، تلاش مي‌کرد، فضايي به وجود آورد که اين اتفاق نيفتد؛ مثلا در فيلم "خانه دوست کجاست؟" آن جاده معروف را آگاهانه در کنارش گل کاشت تا ذهن تماشاچي ناخواسته به سمت ديگري نرود و زيبايي را ببيند.»

وي در ادامه با اشاره به سوال مطرح شده درباره‌ي روزي که به تعداد روزهاي عمر کيارستمي در اسم فيلمش اضافه کرده است، يادآور شده است:
« با آقاي ميرکريمي و بهمن کيارستمي وقتي داشتيم پيکر آقاي کيارستمي را از پاريس به تهران مي‌آورديم، احساس کردم آن يک روز لازم است، به پاس اين همه نه گفتن براي مهاجرت و ماندن در ايران. آن يک روز اضافه، روزي است که در آسمان است و پيکر ايشان به ايران برمي‌گردد تا اينجا به خاک سپرده شود.»

سيف‌الله صمديان سال گذشته در زادروز تولد عباس کيارستمي در پرديس چارسو هم گفته بود:
«زيباترين هديه‌اي که از طرف آقاي کيارستمي مي‌تواند به مردم ايران اهدا شود، معرفي گروهي از فيلمسازاني است که زماني از شاگردان او بودند.»

اين هنرمند عکاس مي‌گفت:
«تولد کيارستمي، تولد مهمي در فرهنگ و هنر ايران بوده است. زماني آيدين آغداشلو در جايي مي‌گفت که در حوزه فرهنگ؛ بعد از عمر خيام، نفر دومي که شهرت جهاني دارد، کيارستمي است. قصد تمجيد از او را ندارم اما فقط مي‌خواهم پيام اصلي زندگي او را که در دوستي نزديکم با او دريافتم بيان کنم. کيارستمي به واژه کار، عشق و آبرو داده است و اميدوارم جوانان کشور در هر رشته‌اي که هستند عطش کار کردن را در وجود خود احساس کنند و به يک توليد خلاق در شان انسان معاصر برسند.»


عباس کيارستمي، کارگردان «خانه دوست کجاست؟» که براي ادامه درمان بيماري خود به فرانسه سفر کرده بود، در سن 76 سالگي و در ماه تولدش تير ماه درگذشت.

اين کارگردان سرشناس سينماي ايران و هنرمند عکاس که از اسفند سال 94 تا اوايل ارديبهشت 95 به دليل انجام چند عمل جراحي در ناحيه روده در بيمارستان بستري شده بود و در ماه‌هاي آخر عمرش هم چندين بار به بيمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام 8 تير ماه براي تکميل مراحل درمان به پاريس رفت و همان جا درگذشت و پيکرش به ايران منتقل شد.

منبع: isna.ir