بزرگنمايي:

چه خبر -

سوال کاربر

جواني 20 ساله‌ام. متاسفانه از چندي قبل دچار مشکل ديدن تصاوير و فيلم هاي مستهجن شدم و پس از ترک آن، حالا به فکر ازدواج افتادم. اول اين‌که لطفا معنا و مفهوم عشق و عاشق شدن را توضيح دهيد، آيا صرف اين که آدم به کسي فکر مي‌کند يعني عاشقي؟ دوم اين‌که احساس مي‌کنم به يکي از افراد فاميل علاقه دارم که حدود 2 سال از من کوچک‌تر است، چگونه به اين علاقه اعتماد کنم و جلو بروم؟ سوم چون اصلا نمي‌خواهم باعث کدورت بين فاميل و خانواده بشوم اگر از خود دختر بپرسم که به من علاقه دارد يا نه خوب است يا خير؟ من دانشجو هستم و دختر مورد نظرم هم پشت کنکوري و شرايط اقتصادي خانواده هايمان هم تقريبا متوسط است. چهارم اين‌که اصلا من مي‌توانم به دليل گذشته و ديدن تصاوير بد به نيت ازدواج خودم اطمينان داشته باشم؟

پاسخ کارشناس

سلام. شما چندين سوال را مطرح کرده‏ ايد و من سعي مي‏ کنم به بيشتر آن‌ها جوابي کوتاه بدهم. اميدوارم محدوديت در توضيح بيشتر را بپذيريد.

اين سوالي به قدمت تاريخ بشر است و فلاسفه، شعرا، ادبا و اهل علم و آگاهي همواره درصدد ارائه تعريفي از آن بوده‏اند. فلاسفه همواره تلاش کرده ‏اند عشق را تعريف کنند و آن را از مفاهيم ديگر متمايز سازند. هر چه هست عشق پديده‏اي غير ارادي و خودکار است و طبيعي است که در مراحل اوليه عشق رمانتيک کنترل خود را از دست بدهيم. روان‏شناسان معاصر، عشق را تمايل قوي براي اتحاد هيجاني با شخصي ديگر، تعريف مي‏کنند. اين که فرموديد وقتي کسي به شخص ديگري فکر مي‏کند عاشق شده است؛ بستگي به نوع تفکر شما دارد. در واقع اگر اين فکر کردن به شکل دائمي به اشتغال ذهني تبديل شود، اين مسئله مي تواند نشانه‏اي از عاشق شدن باشد. براي جمع‌ بندي اين سوال مي‏ خواهم به يک نظريه جالب درباره عشق در روان‏شناسي جديد اشاره کنم. «رابرت استرنبرگ» عشق را مفهومي سه بخشي متشکل از «شهوت»، «صميميت عاطفي» و «تعهد» مي‏داند. از نظر او عشق کامل ترکيبي از هر سۀ اين عناصر است.

بايد بگويم که راهي جز اين نيست، در واقع شما چه يک‌نشانه و چه چندنشانه براي اعتماد داشته باشيد، اين مسئله به خودي خود مهم نيست؛ مهم اين است که اين احساس خود را پس از اين که مدتي گذشت و نتوانستيد به راحتي فراموش کنيد! با شخص مقابل مطرح کنيد. اگر اين احساس مشترک بود يا مشترک شد، مي‏توانيد روي آن حساب کنيد. در غيراين‌صورت، يک طرفه خواهد بود و اين نوع روابط توصيه نمي‏شود.

بستگي به شرايط خانوادگي و فرهنگي دو طرف دارد. در بعضي فرهنگ‏ها اين امر پذيرفته شده است و در برخي پذيرفته نمي‏شود؛ ولي اگر قصدتان جدي است و به ازدواج فکر مي‏کنيد بهتر است ابتدا با خانواده خود مطرح کنيد و زنان به طور معمول مي‏دانند چطور اين مسائل را بين خود پيش بکشند. اگر جواب آن‌ها براي اين که به خواستگاري دختر برويد، بله بود؛ اين يعني نصف راه را رفته‏ ايد و مي‏توانيد اميدوار باشيد با جلب نظر وي و خانواده‏اش موافقت وي را جلب کنيد. در اين مرحله ممکن است خانواده ‏ها توافق کنند که براي شناخت بيشتر طرفين از هم، مدتي با اطلاع خانواده‏ ها در ارتباط باشيد. نگران مسائل فاميلي نباشيد، اگر قبول کردند که به خواسته خود رسيده‏ ايد، اگر هم نپذيرفتند اين مسئله به معناي نبود کفايت يا ارزشمندي شما نيست. درست به همان دليلي که نمي‏دانيد دقيقا چرا به اين شخص علاقه‏ مند هستيد او هم ممکن است از شما خوشش نيايد.

مي ‏توانيد به تصميم تان اعتماد کنيد يا خير؟ جواب من اين است که نياز جنسي يک ميل طبيعي و خدادادي است. اگر اين مسئله بد يا غيرانساني بود، خداوند آن را در وجود آدمي قرار نمي‏داد؛ پس به هيچ‌وجه به اين مسئله شک نکنيد. شما تصميم درست و عاقلانه‏ اي براي ارضاي نياز جنسي و عاطفي خود گرفته ‏ايد؛ ولي براي احتياط حتما با يک روان‏شناس يا روان‌پزشک مشورت کنيد که آيا الان در شرايط خلقي و روان‏شناختي نسبتاً متعادلي براي ازدواج هستيد يا خير. اگر بيش از اندازه به اين مسئله فکر مي کنيد ممکن است به وسواس فکري با محتواي جنسي مبتلا شده باشيد و لازم است تحت نظر روان‌پزشک و روان‏شناس باليني درمان شويد. به طور معمول با شدتي که فرموديد نمي‏تواند اين کيفيت را داشته باشد ولي باز هم يک جلسه ويزيت روان‌پزشکي براي شما توصيه مي‏شود.

منبع : khorasannews.com