بزرگنمايي:

چه خبر - تهديد نسل بشر

زندگي صنعتي بشر به سرعت در حال نابودي محيط زيست است و اگر به زودي فکري براي نجات اين کره خاکي نکنيم اين آسيب ها گريبان نسل ما و حيات کره زمين را خواهد گرفت و نهايتا زندگي بشر بيش از 200-300 سال ديگر ادامه نخواهد داشت.

کره زمين هميشه به اين شکلي که ما امروزه مي بينيم نبوده است،زميني که ما در آن زندگي مي کنيم عمري در حدود 4 ميليارد سال دارد و قبل از نسل ما موجودات ديگري بر روي آن زندگي مي کرده اند که البته همگي دچار پديده انقراض شده اند،در زماني حدود 200 ميليون سال پيش و هنگامي که اولين دايناسور ها پديدار شده بودند کره زمين شرايط به کلي متفاوتي داشت،محيط زيست آب و هوايي گرم و خشک داشت و غلظت دي اکسيد کربن موجود در اتمسفر اين کره در آن دوران نيز معادل 2000 پي پي ام توسط دانشمندان محاسبه شده است،يعني در مقايسه با سطح غلظت فعلي دي اکسيد کربن که به طور ميانگين 405 پي پي ام در نظر گرفته مي شود سهم فوق العاده بيشتري از هواي موجود در جو کره زمين را به خود اختصاص داده بود.

به تازگي تحقيقي انجام شده که نتيجه آن نشان مي دهد در صورتي که بشر به همين روال فعلي اش در خصوص توليد آلاينده هاي زيست محيطي و به ويژه آلاينده هاي حاصل از سوختن سوخت هاي فسيلي ادامه دهد در چند قرن آينده سطح دي اکسيد کربن موجود در هوا به ميزان اعلام شده در زمان زيست دايناسورها خواهد رسيد و از اين مقدار هم بالاتر خواهد رفت،از طرف ديگر با توجه به اينکه خورشيد روز به روز درخشان تر و داغ تر مي شود اين دو فاکتور دست به دست هم خواهند داد و شرايطي پديد خواهد آمد که در 200-300 سال آينده دماي روي سطح زمين رکورد هاي جديدي را ثبت خواهد کرد.

اين مسئله که کره زمين با وجود زندگي صنعتي رو به نابودي تدريجي پيش مي رود مسئله پيچيده اي نيست،اما هنوز هم کساني هستند که اين مسئله را قبول نکرده و از اين نوع ديدگاه ها انتقاد مي کنند،برخي از منتقدان اين ايده در دفاع از ديدگاه هاي خود اين مسئله را مطرح مي کنند که غلظت گاز هاي گلخانه اي و نيز دي اکسيد کربن موجود در جو کره زمين مقدار ثابتي نيست و مقدار غلظت فعلي دي اکسيد کربن که 405 پي پي ام مي باشد مي تواند در بازه زماني نه چندان دوري به 200 پي پي ام برسد،اگر بخواهيم نظر آنها در اين مورد را با علم زمين شناسي تطبيق دهيم خواهيم ديد که درست است که سطح غلظت گاز هاي گلخانه اي در طول زمان نوساناتي را تجربه مي کند اما نرخ تغييرات آن بر اساس زمان فوق العاده سرعت ناچيزي دارد به طوري که مقدار غلظت دي اکسيد کربن در جو براي رسيدن به مقدار 1000 پي پي ام به گذشت ميليون ها سال زمان نياز دارد و نرخ رشد گاز هاي گلخانه اي در زمان حال فوق العاده بيشتر از حالت طبيعي آن مي باشد.

محققان دانشگاه Southapton اخيرا پژوهشي را در اين مورد انجام دادند که نتيجه آن رسم نموداري از ميزان تجمعات دي اکسيد کربن در بازه زماني 420 ميليون سال پيش تا کنون مي باشد،محققان براي گرد آوري اين اطلاعات از بيش از 1200 نمونه جمع آوري شده از فسيل هاي گياهي و جانوري و نيز آناليز شيميايي گل و لاي موجود در کف اقيانوس ها استفاده کرده اند.

گوين فاستر،محقق ارشد تيم تحقيقاتي دانشگاه Southhampton در پژوهش مذکور در اين باره مي گويد:بديهي است که ما براي انجام اين آزمايش نمي توانستيم به طور مستقيم ميزان دي اکسيد کربن موجود در کره زمين مربوط به ادوار مختلف زمين شناسي را اندازه گيري کنيم،پس به جاي استفاده از متد اندازه گيري و پايش مستقيم ما از اطلاعات موجود در سنگ هاي کهنسال و نيز فسيل ها استفاده کرديم که نتيجه آزمايش به رسم يک نمودار در مورد ميزان تجمعات دي اکسيد کربن در طول ادوار مختلف زمين شناسي ختم شده است.

نتيجه تحقيقات کليدي دانشگاه Southampton دانشمندان را قادر ساخت تا ميزان نوسانات طبيعي دي اکسيد کربن در طول دوران هاي زمين شناسي را شناسايي کرده و ميزان تاثير زندگي صنعتي امروزي بشر را در افزايش حجم دي اکسيد کربن موجود در کره زمين محاسبه کنند و طبق نتيجه اين تحقيقات و همانطور که از قبل پيش بيني شده بود با رسيدن دوره انقلاب صنعتي اروپا حجم دي اکسيد کربن موجود در اتمسفر زمين به يک باره جهش بزرگي را نشان داده،جهشي که تا زمان حال وجود داشته و حجم دي اکسيد کربن را با شتاب نگران کننده اي رو به افزايش مي برد.

بايد بدانيد که حجم دي اکسيد کربن موجود در جو کره زمين نقش کليدي اي را در وضعيت آب و هوايي زمين بازي مي کند اما اين فاکتور به تنهايي عامل تعيين کننده وضعيت آب و هوايي و اقليمي نيست،خورشيد منظومه شمسي نقش مکملي را در کنار ميزان تجمعات دي اکسيد کربن به منظور تعيين وضعيت آب و هوايي بازي مي کند و زمين شناسان معتقدند که تاثير اين دو عامل در گذشته و تا قبل از اينکه بشر در ساز و کار هاي طبيعي کره زمين تاثير بگذارد نقشي مخالف بوده است،براي توضيح ضديت اين دو عامل بايد بگوييم که هرچه انرژي خورشيد بيشتر باشد در نتيجه زمين ما هم گرم تر خواهد بود،از طرف ديگر افزايش ميزان تجمعات دي اکسيد کربن در اتمسفر نيز باعث افزايش گرما در اين کره خواهد شد،در نهايت دانشمندان معتقدند که در گذشته با وجود حجم فوق العاده زياد دي اکسيد کربن در زمين(2000 پي پي ام)خورشيد انرژي کمتري داشته و به همين دليل وضعيت آب و هوايي کره زمين سير طبيعي خودش را دنبال مي کرده و ثبات بيشتري داشته است.

دن لانت يکي از اعظاي تيم تحقيقاتي پروژه مذکور در اين باره مي گويد:خورشيد ما يک ستاره است و همچون هر ستاره اي ديگر خورشيد منظومه شمسي نور و انرژي خود را به وسيله فعل و انفعالات هسته اي بدست مي آورد،اين انرژي به طور طبيعي و به دليل افزايش شدت واکنش هاي هسته اي بيشتر و بيشتر مي شود،به زباني ساده تر خورشيد روز به روز داغ تر و روشنايي آن بيشتر مي شود،در نتيجه ميليون ها سال پيش آب و هواي کره زمين با وجود حجم بسيار زياد دي اکسيد کربن بسيار متعادل تر و مطلوب تر از امروز بوده است و دليل اصلي آن هم انرژي کمتر خورشيد در آن دوران بوده است که باعث مي شده تا برآيند کلي عوامل موثر در تعيين وضعيت آب و هوايي و زيست محيطي مفيد و سازنده باشد.

محققان دانشگاه Southhampton از روي نمودار بدست آمده از پژوهش زيست محيطي خود دريافتند که حجم کلي ذخاير دي اکسيد کربن در زمين از گذشته تا کنون روندي نزولي را در پيش گرفته است به طوري که به ازاي هر يک ميليون سال به طور ميانگين 2 الي 3 پي پي ام از حجم کلي دي اکسيد کربن موجود در زمين کاسته مي شود،درست است که اين نرخ کاهشي فوق العاده ناچيز است اما محاسبات نشان مي دهد که همين کاهش ناچيز و البته ادامه دار در ذخاير دي اکسيد کربن مي تواند روند افزايشي انرژي و نور خورشيد را کنترل کرده و اجازه ندهد تا گرم شدن خورشيد وضعيت اقليمي و آب و هوايي کره زمين را تحت تاثير منفي خود قرار دهد،در نتيجه اگر انسان آلودگي هاي زيست محيطي حاصل از صنعت را به حداقل برساند طبيعت مي تواند به روند عادي خود در کنترل وضعيت آب و هوايي ادامه دهد،فرضيه اي که با وجود زندگي ماشيني امروز غير ممکن به نظر مي رسد.

بر اساس دانش و اطلاعات در دسترس دانشمندان پيش بيني کرده اند که اگر بشر به روال فعلي خود در مصرف سوخت هاي فسيلي ادامه دهد کار به جايي مي رسد که در سال 2250 حجم انباشته هاي دي اکسيد کربن از مرز 2000 پي پي ام بگذرد و همانطور که پيش تر اشاره کرديم اين حجم ار دي اکسيد کربن در زمين پس از پيدايش دايناسور ها تا به امروز ديده نشده است.

متاسفانه وضعيت امروزي کره زمين با زمان دايناسور ها يک تفاوت کليدي دارد و آن اين است که انرژي خورشيد امروز در مقايسه با دوران دايناسور ها افزايش زيادي داشته و در واقع امروز انرژي خورشيد و حجم دي اکسيد کربن همانند ادوار گذشته زمين شناسي بر ضد هم عمل نمي کنند تا زمين آب و هواي متعادلي داشته باشد،بلکه افزايش مصنوعي حجم دي اکسيد کربن در کنار نرخ افزايشي طبيعي انرژي خورشيد باعث خواهد شد تا در 2 الي 3 قرن آينده کره زمين درجه دما هايي را به خود ببيند که تا قبل از اين بي سابقه بوده است.

گوين فاستر در اين باره مي گويد:به دليل درخشندگي کمتر خورشيد در 200 ميليون سال گذشته با وجود حجم بالاي دي اکسيد کربن،وضعيت آب و هوايي کره زمين متعادل و به مراتب مطلوب تر از امروز بوده است،اما نقش مخرب انسان در افزايش مصنوعي تجمعات دي اکسيد کربن در طبيعت باعث خواهد شد تا پديده تغييرات اقليمي از سيکل طبيعي خود خارج شده و زندگي بر روي زمين با مشکل جدي کاهش ذخاير آب و نيز گرماي غير قابل تحمل رو به رو شود،تغييراتي که اگر از همين امروز تدبيري براي آنها نيانديشيم قطعا نسل انسان ها را تهديد خواهد کرد.




منبع: click.ir