بزرگنمايي:
چه خبر - گفت و گو با شهرام ناظري
شهرام ناظري در گفت و گويي که از او در سالنامه «اعتماد» منتشر شده است، درباره تفاوت اوضاع موسيقي قبل و بعد از انقلاب و همچنين آشنايي‌اش با محمدرضا شجريان گفت.
در ادامه گزيده‌اي از اين گفتوگو را مي‌خوانيد:
ناظري درباره تاثير انقلاب بر ماندگاري و رشد موسيقي اصيل ايراني گفت:
«من اين موضوع را قبول ندارم، قبلا هم گفته‌ام که از سال 50 داريوش صفوت مرکز حفظ و اشاعه موسيقي را ايجاد کرد و به نظرم نوعي رنسانس در موسيقي به وجود آمد و همه هنرمنداني که قبل و بعد از انقلاب توانستند خودي نشان بدهند حاصل همان مرکز هستند.»
او در مورد تاثير مثبت انقلاب در تعطيلي يکسري موسيقي ها در دهه 60 و باز شدن راه براي موسيقي سنتي، بيان کرد:
«به نظرم تاثير مثبتي نبوده است و وقتي همه موسيقي ها وجود داشته باشد، جامعه قدرت انتخاب بهتري دارد و اين جامعه است که در نهايت موسيقي خوب را انتخاب مي کند و اينکه در يک جامعه چشم و گوش مردم را ببندند و فکر کنند که فقط يک راه درست است نتيجه خوبي در پي ندارد.»
ناظري درخصوص آشنايي‌اش با شجريان، گفت:
«سال 54 که با هوشنگ ابتهاج در راديو آشنا شدم، ايشان او را هم به من معرفي کردند و بعد از تعطيلي راديو و تاسيس کانون چاووش هميشه باهم بوديم و گفتوگو مي کرديم. رفاقتمان تقريبا شبانه روزي و تنگاتنگ شده بود.»
اين هنرمند نظر خود درباره «ربنا»ي شجريان را اين‌گونه بيان کرد:
«ربناي استاد شجريان از نظر کيفيت اجرايي بي نظير و بي مانند است، اما من هميشه دلم خواسته است تا ربنا با لهجه ايراني اجرا شود.»
او درباره فضاي کاري‌شان بعد از انقلاب گفت:
«بعد از انقلاب دور تازه و سختي براي ما شروع شد، به گونه اي که حتي نمي توانستيم اسم موسيقي را بياوريم و اين فعاليت در کانون چاوش با سختي ادامه يافت و هربار کنسرت برگزار مي‌کرديم وسط کار مي‌آمدند و به هم مي‌ريختند.»
ناظري درخصوص نقدي که به صداوسيما به دليل اجحاف در حق هنرمندان دارد، توضيح داد:
«صدا و سيما بايد محيطش را طوري درست کند که با فرهنگ و هنرمندان سخنيت داشته باشد، يعني يک محيط درست‌تر، فرهنگي‌تر و با برنامه‌ريزي مناسب ايجاد کند. وقتي چنين چيزي باشد و ما حس کنيم اين رسانه در ارتقاي فرهنگ ايران و براي جامعه تاثيرات مثبت دارد ماهم مي رويم. مهم ترين مسئله اين است که حق کپي رايت در درجه دوم قرار دارد. بحث ما اين است که شما رسانه اي بي سليقه هستيد و ما نمي توانيم کارنامه هنري که برايش زحمت کشيده ايم را آنجا بياوريم و خراب کنيم.»
گروه فرهنگ و هنر
منبع: سالنامه اعتماد