بزرگنمايي:

چه خبر - گفت و گو با مهتاب کرامتي

«مهتاب کرامتي از جمله بازيگران سينماي ايران که تلاش کرده مسئوليت اجتماعي يک چهره سينمايي را به سلفي‌گرفتن با هواداران خلاصه نکند. او چند سالي مي‌شود که سفير حسن‌نيت ايران در سازمان بين‌المللي «يونيسف» است. «سفير حسن‌نيت» به فردي گفته مي‌شود که از سوي سازمان يا مجموعه‌اي با توجه به حسن شهرت و اعتبار خود، براي ترويج آرمان آن سازمان و جمع‌آوري کمک مالي و غيرمالي مأموريت مي‌يابد. مسئله آموزش درباره اچ‌آي وي، مبارزه با سرطان سينه و مسائل مرتبط با کودکان، دغدغه‌هاي اصلي مهتاب کرامتي در اين روزها هستند. دغدغه‌هايي که او حالا آنها را در زندگي مجازي خود نيز دنبال مي‌کند و از هر فرصتي براي اطلاع‌رساني درباره آنها بهره مي‌برد. همين دغدغه‌هاي اجتماعي باعث شده که او سراغ تهيه‌کنندگي فيلم مستند برود.»

گزيده اين گفت‌وگو را با هم مي‌خوانيم:

- دو مقوله سينما و فعاليت‌هاي اجتماعي از هم مجزا نيستند و مي‌توانند ياري‌رسان يکديگر باشند.

- سينماي مستند مي‌تواند به آگاه‌سازي افکار عمومي کمک کند، به شرطي که امکان اکران مناسب داشته باشد.

- ساخت مستند اجتماعي براي من اهميت بالايي دارد چون مي‌تواند بازتاب بسياري در جامعه داشته باشد. رخشان بني‌اعتماد يکي از الگوهاي موفق در اين عرصه است. او از فضاي مستند به شيوه‌اي مثبت و در راستاي انتقال پيام‌هاي خود به مردم و اهالي سينما بهره مي‌برد. آخرين نمونه آن «آي آدم‌ها» است؛ مستندي موفق درباره فعاليت‌هاي يک سازمان مردم‌نهاد که به فعاليت‌هايي در زمينه کودکان مي‌پردازد.

- به واسطه فعاليت‌هاي هنري و اجتماعي که انجام مي‌دهم، با سوژه‌هاي بسياري از نزديک آشنا مي‌شوم. به ساخت تمامي اين سوژه‌ها فکر مي‌کنيم اما هدف اصلي ما ساخت اين موضوعات اجتماعي به شيوه جذاب، واقعي و به دور از شعارزدگي است. دوست داريم اگر قرار است در اين عرصه به فعاليت‌هاي خود ادامه دهيم، به دور از شعارزدگي و سياه‌نمايي باشد و واقعيت‌هاي جامعه را به زيباترين شکل ممکن به گوش مخاطب برسانيم.

- در عصر حاضر فضا به گونه‌اي نيست که بي‌تفاوت از کنار تمامي مسائل اجتماعي عبور کنيد. شما بايد عکس‌العمل داشته باشيد و در اين عرصه فعاليت کنيد. شايد نياز به گذشت زمان وجود دارد تا افراد نقشه راه درست را ياد بگيرند. شبکه‌هاي اجتماعي مي‌توانند در اين مسير به افراد کمک کنند يا مضر باشند.

- نبايد واکنش‌هاي ما به نگارش يک پيام هيجاني در اينستاگرام محدود شود؛ بلکه بايد درباره موضوع فکر کرده و سنجيده عمل کنيم.

- با کنارنشستن و عمل‌نکردن، در هيچ عرصه‌اي موفق نخواهيم بود.

- 10 سال است که در کنار يونيسف هستم. شايد در روزهاي نخست رفتار من هم با احساس همراه بود و کمي هيجاني به نظر مي‌رسيد اما در حال حاضر سعي مي‌کنم هوشيارتر عمل کنم. هرچند هنوز هم امکان خطا وجود دارد اما اين مانع از فعاليت من نمي‌شود.

- هدف اوليه يونيسف ايران کمک به کودکان ايراني است. من تلاش کردم اين اهداف را به گوش جامعه برسانم و اين اتفاق رخ داد.

- آشنايي من با يونيسف به رشته تحصيلي من در دانشگاه بازمي‌گردد. من رشته ميکروبيولوژي خوانده‌ام. هنوز هم يکي از دغدغه‌هاي زندگي من موضوع ايدز است و در کمپين‌هايي که يونيسف در اين‌ باره برگزار مي‌کند، شرکت مي‌کنم.

- قرار نيست بابت اين فعاليت دستمزدي دريافت کنم و مسئوليت‌هاي اجتماعي که من در قبال جامعه بر عهده دارم و انجام مي‌دهم رايگان است.

- هيچ‌گاه فعاليت سياسي نداشته‌ام؛ چرا که معتقدم زماني بايد وارد اين مسائل شد که قواعد بازي را بلد بود. در غير اين صورت ضربه خواهيد خورد و وسيله‌اي تاريخ مصرف‌دار مي‌شويد.

- بايد ياد بگيريم به جاي سرک‌کشيدن به فضاي خصوصي ديگران از اين امکان درست استفاده کنيم.

- من خيلي دير به شبکه‌هاي مجازي پيوستم چون علاقه و زماني نداشتم اما پس از مدتي حس کردم فضاي خوبي براي تبليغ در زمينه امور فرهنگي و اجتماعي است. مانند رسانه‌ها که منبعي براي اطلاع‌رساني هستند.

- محيط زيست بي‌نهايت مهم است اما مسائل مرتبط با کودکان و سرطان همواره براي من اهميت بيشتري دارد. اين بيماري، اين روزها جان افراد بسياري را مي‌گيرد؛ در حالي‌ که با نحوه زندگي ما قابل پيشگيري است. مسائل کودکان بسيار گسترده است و بسياري از معضلات اجتماعي و محيط زيستي به نوعي به اين قشر ارتباط مي‌يابد مانند آلودگي هوا که به کودکان و سلامت آنها مرتبط است.

- تمامي دغدغه‌ها بايد همزمان مورد توجه قرار گيرند. نمي‌توان هيچ دغدغه‌اي را بر ديگري ترجيح داد. تمامي اين مسائل به يکديگر متصل هستند. نمي‌توان گفت که درباره آگاهي‌سازي در زمينه سرطان و نوع زندگي فعاليت کنيم و پرداختن به آلودگي هوا را به زمان ديگري موکول کنيم.

- تا آنجا که زندگي شخصي و کاري‌ام مختل نشود، براي انجام فعاليت‌هاي اجتماعي زمان صرف مي‌کنم و حتي از تفريحات خود براي انجام اين فعاليت‌ها کم مي‌کنم. البته مي‌کوشم با مديريت زمان براي انجام تمامي امور زمان کافي در اختيار داشته باشم اما به هر حال انرژي و فرصت هر کس محدود است.

- من از 15سالگي مشغول به کار شدم و کارهاي متنوعي انجام دادم. نخستين‌ بار مراقب کنکور شدم و از آنجايي که قد بلندي داشتم، کسي متوجه سن کم من نشد. به اين شکل اولين حقوق زندگي‌ام را گرفتم. من مناسب با شرايط موجود کار مي‌کردم و درآمد داشتم. حالا هم مانند گذشته شغلي براي کسب درآمد دارم که نياز من را به سينما کاهش دهد. به همين دليل اگر فيلمنامه‌اي که مورد علاقه من است پيشنهاد نشود، به دليل تأمين درآمد ناچار به پذيرش آن نيستم.

- طراحي و توليدي لباس و مزون يکي از فعاليت‌هايي بود که من براي کسب درآمد انجام مي‌دادم و به‌ خوبي پيش مي‌رفت اما به دليل مشغله‌هاي بسيار اين فعاليت را به‌ طور کامل به شريک کاري‌ام سپردم.

- در زمينه خريد آثار هنري از آن جا که به اين کار علاقه شخصي دارم، سعي کردم با کمک دوستان به اين فعاليت ادامه دهم. حمايت از آثار هنرمندان جوان عرصه تجسمي اهميت بسياري براي من دارد، چون اين افراد آينده هنر کشور ما را مي‌سازند. در زمينه تهيه‌کنندگي هم همين‌طور است و من با همکاري دوستانم موفق به ادامه اين فعاليت شده‌ام.

- زماني که در «عصر يخبندان» بازي مي‌کردم، تصورم اين بود که اين فيلم اجازه اکران نمي‌يابد و خوشبختانه مسئولان برخورد مناسبي با اين فيلم داشتند. به هر حال نمي‌توان صورت‌ مسئله را پاک کرد و بايد معضلات را به تصوير کشيد. نبايد با اعتراض‌هاي مداوم و خط قرمزها فيلمساز را به مرحله‌اي رساند که ساخت فيلم سانتي‌مانتال در يک آپارتمان را به فيلم اجتماعي خوب ترجيح دهد.

گروه فرهنگ و هنر

منبع: mizanonline.ir