بزرگنمايي:

چه خبر - آلزايمر و ارتباط آن با غشاي سلولي

در مغز افراد مبتلا به آلزايمر از تجمع پروتئيني موسوم به آميلوييد بتا، نوعي ماده چسبنده‌ توليد مي‌شود که سطح نورون‌ها را مي‌پوشاند. اين ماده چسبناک با عنوان پلاک شناخته مي‌شود. محققان دريافتند، بخش‌هاي نازکي از غشاي نورون‌ها در برابر اين پروتئين آسيب‌پذير هستند و امکان ورود اين پروتئين‌ها به درون نورون‌ها و نابودي آن‌ها را فراهم مي‌کنند، در نتيجه بيمار توانايي يادآوري اطلاعات را از دست مي‌دهد. اين فرآيند در بيماري‌هايي مانند هانتينگتون (نوعي بيماري ژنتيکي) و ديابت نوع دو نيز به وقوع مي‌پيوندد.

به گزارش پايگاه خبري ساينس ديلي، محققان متوجه شدند اين بخش‌هاي نازک غشاي نورون‌ها، از زنجيره‌هاي کوتاه اسيدهاي چرب ساخته شده‌اند، در حالي که بخش‌هاي ضخيم‌تر غشا، از زنجيره‌هاي بلند اسيدهاي چرب تشکيل مي‌شود. به همين علت معتقدند تشکيل زنجيرهاي کوتاه چربي‌ها که ممکن است در اثر پيري يا با ساير عوامل فيزيولوژيکي ناشي از آلزايمر بوجود بيايند، مي‌تواند منجر به مرگ نورون‌ها در اثر حمله پروتئين آميلوييد بتا شود.

محققان دانشگاه کاليفرنيا در سان فرانسيسکو، چاقي، باريک شدن شريان کاروتيد، افسردگي، سطح پايين تحصيلات، افسردگي، فشار خون بالا، عدم تحرک، استعمال دخانيات، سطح بالاي اسيد آمينه و ديابت نوع 2 را به عنوان مهمترين عوامل خطر آلزايمر برشمرده اند.

با افزايش سن، قدرت مغز ما ممکن است کاهش يابد و بر همين اساس، روند يادگيري چيزهاي جديد يا به خاطر سپردن رويدادهاي مهم دشوار شود. براي برخي افرادي، اين زوال شناختي مي تواند چشمگير باشد و در برخي موارد به بيماري آلزايمر منجر شود.

در حال حاضر، درمان قطعي براي بيماري آلزايمر وجود ندارد و داروهاي مورد آزمايش بيشتر از آن که موفق باشند، با شکست مواجه مي شوند. به طور ميانگين، تقريبا 99 درصد از داروهايي که در کارآزمايي هاي باليني استفاده مي شوند، هرگز مورد تاييد قرار نمي گيرند.

اما روش هاي ديگري براي کاهش خطر ابتلا به بيماري آلزايمر و زوال شناختي وجود دارند. برخي از بهترين روش ها که از پشتيباني علمي برخوردار هستند، به شرح زير مي باشند.

يک رژيم غذايي درست، به ويژه رژيم غذايي مايند (MIND)، مي تواند به کاهش خطر زوال شناختي کمک کند. رژيم غذايي مايند ترکيبي از دو رژيم غذايي مديترانه اي و دش (DASH) است، و بر جنبه هايي از آنها متمرکز است که با مغز مرتبط هستند. توت ها، روغن زيتون، مغزهاي خوراکي، و سبزيجات برگدار تيره در اين رژيم غذايي حضور پررنگي دارند.

مطالعه اي که با حضور يک هزار فرد بزرگسال انجام شد، نشان داد، رژيم غذايي مايند خطر ابتلا به آلزايمر را به ميزان 35 درصد در ميان افرادي که آن را به صورت متوسط دنبال کرده بودند، و به ميزان 53 درصد در ميان افرادي که کاملا اين رژيم غذايي را دنبال کرده بودند، کاهش داد.

مطالعات صورت گرفته نشان داده اند که ورزش مي تواند نقشي کليدي در کاهش خطر ابتلا به آلزايمر و به طور کلي زوال شناختي ايفا کند. در همين راستا، انجام تمرينانت قدرتي و تمرينات قلبي عروقي توصيه شده است. در حقيقت، آنچه که مي تواند براي قلب و بدن مفيد و خوب باشد، ممکن است براي مغز شما نيز خوب باشد.

شواهد نشان مي دهند که پيوندي بين استرس و خطر افزايش يافته ابتلا به بيماري آلزايمر و زوال شناختي وجود دارد. خبر خوب اين است که روش هاي مختلفي براي مديريت استرس وجود دارند، که از آن جمله مي توان به تمرينات تنفس، مديتيشن، و يوگا اشاره کرد.

کمبود خواب مي تواند عوارض جدي براي بدن و مغز به همراه داشته باشد. خواب کم و ضعيف يک عامل خطر آفرين براي ابتلا به زوال شناختي و آلزايمر محسوب مي شود. در همين راستا، خواب خوب و کافي نقشي کليدي در حفظ سلامت مغز با افزايش سن ايفا مي کند و مي تواند در پيشگيري از ابتلا به آلزايمر نيز موثر باشد.

اجتماعي بودن روشي فوق العاده براي کاهش خطر زوال شناختي و آلزايمر محسوب مي شود. از نظر شناختي، فعال باقي ماندن، چه با تحريک فکري و چه تعاملات اجتماعي، با کاهش خطر ابتلا به آلزايمر پيوند خورده است.

در کنار تعاملات اجتماعي، تحريک فکري نيز با خطر کاهش يافته آلزايمر مرتبط است. اين نوع از تحريک مي تواند به واسطه هر چيزي از مطالعه کتاب تا حل کردن جدول يا ارائه سخنراني و انجام بازي هاي فکري شکل بگيرد.

منبع: jamrjamonline.ir