بزرگنمايي:

چه خبر - هنوز سهم نوروز در جذب و حفظ مخاطب جدي گرفته نشده...

اتفاقي که نشان مي دهد هنوز سهم نوروز در جذب و حفظ مخاطب جدي گرفته نشده و يا توان مالي لازم براي توليدات با کيفيت وجود ندارد و به همين دليل به حداقل ها قناعت شده است. رويه تلويزيون در نوروز با وجود همه نقدهاي مطرح، دستخوش تغيير جدي نشده و همان مسيري که در سال هاي گذشته پيموده مي شد، براي تحويل سال 1396 نيز پشت سر نهاده شد. مهم ترين اشتباهي که اين بار نيز تکرار شد، توليد موازي برنامه هاي تحويل سال براي شبکه هاي مختلف ملي است و با تغيير هر کانال، با برنامه هايي مواجه مي شديم که به لحاظ بنياني، تفاوت آنچنان عميقي نداشتند.

تمامي شبکه ها، مجموعه اي از مهمانان از جمله بازيگران، خواننده ها و چهره هاي داراي توانمندي خاص را به صورت نوبتي در استوديو مي آوردند که يکسري حرف هاي مناسبتي را تکرار مي کردند. بدين ترتيب مخاطب ايراني با مجموعه اي از برنامه هاي متوسط داخلي مواجه بود که بايد يا يکي از آنها را انتخاب مي کرد و يا کنترل ماهواره را به دست مي گرفت و سراغ شبکه هاي ماهواره اي فارسي زبان مي رفت.

شبکه هاي ماهواره اي فارسي زبان که مشخص بود براي چند ساعت برنامه تحويل سال سرمايه گذاري بسيار کلاني (شايد معادل 5 تا 10 درصد بودجه ساليانه شان) را سرمايه گذاري کرده بودند، با توجه به آنکه خط قرمزهاي معمول تلويزيون کشورمان را نداشتند، از هر ابزاري براي جذب مخاطب داخلي که مخير به انتخاب ميان شبکه هاي داخلي و شبکه هاي ماهواره اي بود، استفاده کردند و البته آماري در دسترس نيست که ميزان موفقيتشان را نشان دهد.

مهم ترين ويژه برنامه نوروزي تحويل سال 1396، توسط احسان عليخاني روي آنتن شبکه سوم سيما رفت که اين برنامه نيز چنگي به دل نمي زد و با وجود مهمانان متعددي که در اين برنامه حضور يافتند، برنامه هاي منحصر به فردي را در اين ويژه برنامه شاهد نبوديم که تماشاگر را از به دست گرفتن کنترل براي عوض کردن کانال منصرف سازد. عليخاني با تکيه بر اسپانسرهايي که اين برنامه داشت، توانسته بود برنامه با کيفيت تري نسبت به ساير شبکه ها توليد کند اما اين برنامه نيز همچون ويژه برنامه ساير کشورها فاقد يک نقشه و برنامه مشخص بود.

به تعبير ديگر مشکل اصلي ويژه برنامه شبکه سه که در ساير شبکه ها پررنگ تر بود، نبود يک استراتژي براي برنامه و توليد محتواي «با کيفيت» و «متفاوت» براي لحظه تحويل سال طي يک دوره چند ماهه است. اينکه همان مهمان هاي سال گذشته، بخش اعظمي از مهمانان سال نو را در تلويزيون تشکيل دهند و «ايده هاي تازه» براي درگير کردن تماشاگر در ساعات تحويل سال ارائه نشود، نشانه عدم برخورداري اين برنامه ها از اتاق فکر و تيم توليد قوي است که ماه ها پيش از شروع پخش برنامه، توليدشان را براي چند ساعت تحويل سال آغاز کرده باشند.

بدون ترديد، هر شبکه تلويزيون منحصراً بودجه اي به اندازه من وتو يا بي بي سي فارسي ندارد و به همين دليل، توان توليد بر اساس استراتژي فوق الاشاره را ندارد؛ اما اساساً چرا بايد هر شبکه تلويزيون کشورمان يک ويژه برنامه داشته باشد که بخش اعظمي از اين ويژه برنامه ها شبيه به هم باشند؟ چرا تلويزيون علاوه بر رقابت با شبکه هاي ماهواره هاي فارسي زبان، بايد با خودش نيز رقابت و هر شبکه اي يک برنامه تحويل سال پخش کند؟

در سال هاي گذشته، اين پيشنهاد مطرح شد و اکنون نيز بايد اين پيشنهاد را تکرار کرد که بهتر است، تلويزيون به جاي پخش ويژه برنامه هاي متعدد به شمار شبکه هاي تلويزيون، يک يا دو ويژه برنامه در يک يا دو شبکه روي آنتن ببرد و کل اعتبارات براي ويژه برنامه هاي نوروزي در اين يک يا دو برنامه متمرکز شود. مردم در لحظه تحويل سال، تنها مي توانند يک ويژه برنامه را نگاه کنند و حداکثر، براي تنوع ويژه برنامه دوم را مي بينند. بدين ترتيب، اين مخاطب در لحظه تحويل سال، تماشاي اين يک يا دو ويژه برنامه داخلي را ترجيح خواهد داد. آيا اين تدبير در سال هاي آينده لحاظ مي شود؟ بعيد به نظر مي رسد؛ اما اميدواريم!

گروه فرهنگ و هنر

منبع: tabnak.ir