بزرگنمايي:
چه خبر - در اوايل سال ميلادي گذشته، رسانههاي جهان خبري را مخابره کردند که موجب حيرت مردم آمريکا و ديگر نقاط جهان شد؛ باراک اوباما در پي تشديد بحران آلودگي آب در شهر «فلينت» ايالت ميشيگان در اين شهر وضعيت اضطراري اعلام کرد؛ اعلام شرايط فوقالعاده از سوي رئيسجمهور آمريکا در حالي بود که اين شهر بيش از دو سال بود که با بحران آلودگي آب دست و پنجه نرم ميکرد؛ بحراني که اکنون و پس از روشنشدن ابعاد ماجرا همه اذعان ميکنند که جمعيت 100 هزارنفري شهر فلينت قرباني اشتباهات و طمع مقامات ايالت ميشيگان شدهاند. آغاز ماجرا
در ماه آوريل سال 2014 مقامات شهر «فلينت» در ايالت ميشيگان اعلام کردند در راستاي کاهش هزينههاي تأمين آب آشاميدني شهر قصد دارند که منبع تأمين آب شهر را تغيير دهند؛ تقريباً 50 سال بود که فلينت آب شيرين و بهداشتي را از ديترويت ميخريد و ميان مردم توزيع ميکرد از اين پس قرار شد که خريد آب از درياچه هوران Huron ديترويت متوقف و به جاي آن، آب لولهکشي مردم فلينت از رودخانه خود اين شهر تأمين شود. بنا به گزارش وبسايت «npr.org » مقامات محلي شهر فلينت براي توجيه اين اقدام خود استدلال کردند که با تغيير منبع تأمين آب شهر طي 25 ساله آينده ميتوان نزديک 200 ميليون دلار در هزينههاي شهر صرفهجويي کرد. تغييرات ظاهري آب و ترفند مقامات شهري براي پيشبرد طرح خود
در گزارش «سيانان» دراين باره آمده که درست چند روز پس از تغيير منبع آب، آب آشاميدني شهر کاملا به رنگ قهوهاي تغيير رنگ داده بود به گونهاي که ساکنان شهر تصور ميکردند که آب لوله کشي شهر به آب فاضلاب وصل شدهاست؛ اما پژوهش هاي تيم تحقيقاتي دانشگاه ويرجينيا تِک نشان داد که رنگ قهوهاي آب در واقع آهن خطوط لولهکشي آب شهر است چرا که خورندگي آب رودخانه فلينت 19 برابر خوردندگي درياچه هارون است؛ از آنجايي که سازمان کيفيت محيط زيست شهر هنگام تغيير منبع عامل ضد خورندگي را به آب اضافه نکرده بود، آب رودخانه با خورندگي لولهها آب شهر را به رنگ قهوهاي تبديل کرده بود. با تغيير منبع آب ساکنان شهر فلينت نسبت به کيفيت آب شهر اعتراض کردند اما مقامات شهر فلينت و مقامات ايالتي تا چندين ماه اعلام کردند که مشکل جدي در اين زمينه وجود ندارد، حتي «دايان والينگ» شهردار پيشين شهر براي اطمينان مردم شهر در برنامه زنده تلويزيوني ليواني آب نوشيد تا نگرانيهاي هر روز مردم را کمتر کند. اما آنچه که اکنون فاجعه شهر فلينت ناميده ميشود از ديد همگان پنهان مانده بود و هنوز کسي از عمق فاجعه پيش آمده آگاهي کامل نداشت. دکتر مونا و فاجعه شهر فلينت
اما نخستين کسي که توجه همگان را به فاجعه شهر فلينت جلب کرد، دکتر «مونا هانا-آتيشا» متخصص اطفال بود که اهالي شهر او را اکنون دکتر «مونا» صدا ميزنند؛ در واقع اين دکتر جوان نخستين کسي بود که به اطميناندادن هاي مکرر مقامات ايالتي و محلي درباره سالم بودن آب شهر شک کرد و نگرانيهاي والدين درباره ريزش مو والتهاب پوستي فرزندانشان را جدي گرفت. با تلاشها و پافشاري هاي دکتر «مونا» خون همه کودکان شهر آزمايش شد و در کمال ناباوري مشخص شد که سطح مس خون شمار زيادي از کودکان خردسال شهر به صورت غيرطبيعي بالاست. دکتر «مونا هانا-آتيشا» Mona Hanna-Attish در گفتگو با «سيانان» ميگويد: زماني که من و تيم همکارانم فهميديم که خون تمام کودکان اين شهر آلوده به سُرب شده و از آنجايي که به خوبي از پيامدهاي آن آگاه بوديم، تصميم گرفتيم که ديگر نبايد در برابر اين فاجعه سکوت کنيم به همين دليل خون تمام بچه هاي اين شهر را آزمايش کرديم که نتايج آزمايش ها حکايت از بروز يک فاجعه داشت که تا چند نسل آينده دامنگير مردمان اين شهر خواهد شد. اين متخصص اطفال ضمن تأکيد بر اينکه عوارض خطرناک اين مسموميت تا چندين نسل آينده ادامه خواهد داشت در اين باره تصريح ميکند: مسموميت سرب هيچ نشانه اي ندارد، اما در کودکان باعث کم هوشي اختلالات رفتاري و ناتواني در يادگيري مي شود و ممکن است که به همه اندام انسان آسيب بزند به ويژه سيستم عصبي مرکزي و بيش از اينها يک نگراني جدي وجود دارد که مي تواند پيامد هاي مرگباري داشته باشد. در پي انتشار خبر نامطلوب بودن آب آشاميدني شهر فلينت در ماه آگوست گروهي ازپژوهشگران دانشگاه ويرجينيا تِک آب منازل شهر فلينت را مورد آزمايش قرار دادند؛ يافتههاي همه آزمايشها نشان ميداد که ميزان مس در آب آشاميدني شهر بسيار بالاست و درحد هشداردهنده قرار گرفته بنابراين نتايج آزمايش هاي خود را عمومي کردند، اما مقامات ايالتي در رد نتايج آزمايش هاي علمي دانشگاه ويرجينيا همچنان پافشاري ميکردند که آزمايش هاي آنها دقيقتر است و آب شهر مشکل خاصي ندارد. با همگانيشدن خبر آلودگي آب شهر «فلينت» روزنامه «واشنگتنپست» فاش کرد که پژوهشي در سال 2011 درباه کيفيت آب رودخانه فلينت انجام شده بود که هشدار داده بود که اگر روزي قرار شود آب اين رودخانه منبع تأمين آب آشاميدني باشد حتما بايد عامل ضدخورندگي به آن اضافه شود؛ اما از آنجايي که هزينه اضافه کردن عامل ضد خورندگي روزانه 100 دلار هزينه داشت، مقامات شهري و ايالتي از اين اقدام خودداري کردند. از آنجايي که در حدود نيمي از خطوط لولهکشي آب منازل شهر فلينت از لولههاي مسي بود، آب آشاميدني آلوده به مس و آهن شده بود. «واشنگتنپست» ميافزايد که اين اقدام مسئولان دولتي درحالي است که به عقيده کارشناسان بيش از 90 درصد مشکلاتي که اکنون مردم شهر فلينت با آن دستوپنچه نرم ميکنند، قابل پيشگيري بود اگر تنها عامل ضدخورندگي به آب رودخانه اضافه ميشد. کوشش مقامات محلي براي کتمان حقيقت ماجرا
بنا به گزارش «سيانان» مقامات ايالتي که نزديک به دو سال به مردم اطمينان داده بودند که آلودگي آب آشاميدني شهر چندان جدي نيست و عوارضي در پي ندارد، با همگانيشدن يافتههاي دکتر مونا و همکارانش حملات شديدي عليه وي آغاز کردند و براي بدنام کردنش حتي به او انگ دچار شدن به اختلالات رواني زدند. جدالي شديد بين اين دکتر شجاع و همکارانش با مقامات ايالتي تا يک هفته طول کشيد تا اينکه ايستادگي آنها موجب شد که حقانيت خود را به همگان ثابت کنند و مقامات محلي نيز مجبور شدند که هشدارهاي پزشکي او را جدي بگيرند. در پي تظاهرات و اعتراض هاي گسترده ساکنان شهر، مقامات دولتي در اکتبر 2015 مجبور شدند که دوباره براي تأمين آب سراغ درياچه هيوران بروند اما ديگر کار از کار گذشته بود؛ مردم شهر به ناچار از همان آب آلوده استفاد ميکردند چرا که 18 ماه تمام لوله هاي آب با آب آلودهشده با سرب پر شده بود که خسارات زيادي به شبکه آبرساني شهر وارد شده بود. با اينکه مقامات محلي تصميم گرفتند که از اين پس مواد ضدخورندگي و ضد عفوني به آب اضافه کنند اما آزمايش هاي دانشگاه ويرجينا نشان ميداد اگرچه سطح سرب آب کاهش يافته اما همچنان آب آشاميدني شهر آلوده است و براي استفاده از آن بايد از فيلتر استفاده کرد يا اينکه آب جوشانده شود. به گفته دادستان کل ميشيگان کارکنان دولت ايالتي سعي داشتند که نشانههاي مسموميت سرب را مخفي کنند؛ سازمان کيفيت محيط زيست و ديگر سازمان مسئول ابتدا منکر مشکل بودند. اما اکنون سعي دارند که با همکاري پژوهشگران دانشگاه ويرجينينا تک بحران را رفع مي کنند، مسئولان دولتي يک سال و نيم تمام به مردم ميگفتند که اين آب سالم است، آبي که رنگ و بو وطعمش خراب بود. «کارن ويور» شهردار شهر فلينت در واکنش به اين اقدام دير هنگام مقامات محلي و ايالتي اظهار کرد که من هرگز فکر نميکردم براي نوشيدن آبي تميز و مقرون به صرفه مجبور به التماس و گريه کردن در برابر مقامات محلي باشيم. وي ضمن بيان اينکه اعتماد مردم اين شهر به مسئولان دولتي از بين رفته اعلام کرد مردم فلينت ضربه خورده اند و حس مي کنند که به آنها خيانت شده تک تک نهادهايي که بايد از آنها محافظت مي کرد کوتاهي کردند ميخواهند بدانند چرا و چگونه چنين اتفاقي افتاده و فرآيند ترميم اين آسيب شروع شود. ريشهيابي نيويورکتايمز از ماجراي قربانيشدن شهر فلينت
نيويورک تايمز در گزارشي درباره علل فاجعه شهر فلينت ميشيگان مينويسد که سه دهه گذشته دوران سختي براي مردمان شهر فلينت بودهاست؛ پيش از اين شهر فلينت مانند ديگر شهرهاي ايالت ميشيگان را با صنعت خودروسازي شناخته ميشد، شهر فلينت مملو از کارخانههاي خودروسازي «جنرال موتورز» بود تا اينکه در دهه 1980 و 1990 تمام اين کارخانههاي اين شهر بسته شدند و شمار زيادي از مردم شهر شغل خود را از دست دادند. با بستهشدن کارخانههاي خودرو سازي روز به روز جمعيت شهر به علت مهاجر کم ميشد؛ و کاهش مداوم جمعيت با افزايش مداوم جرم و جنايت در اين شهر همگام بود تا جايي که هماکنون شهر فلينت در گزارشهاي رسمي هميشه به عنوان يکي از خطرناکترين و ناامنترين شهرهاي آمريکا معرفي ميشد. بنا به گفته مقامات محلي در حدود 40 درصد ساکنان اين شهر زير فقر هستند و بيش از 15 درصد خانهها خالي از سکنه شدهاند، «کارن ويور» شهردار کنوني شهر در گفتگو با «نيويورک تايمز» ميگويد که شهر 100 هزار نفري فلينت حتي يک خواروبار فروشي ندارد و حالا نيز آب آّشاميدني تميز نيز از اين مردمان اين شهر دريغ شده است. در سال 2011 مقامات محلي شهر فلينت به صورت رسمي از لحاظ اقتصادي اعلام وضعيت اضطراري کرد و به همين دليل مقامات ايالتي تصميم به کنترل بودجه اين شهر گرفتند؛ براين اساس در زمان بحران آب تمام تصميمات از سوي مقامات ايالتي اتخاذ شده و شوراي شهر يا شهرداري فلينت در اين زمينه نقشي نداشتهاند. «دان کلادي» نماينده ايالت ميشيگان در مجلس نمايندگان در اين باره ميگويد که بحران آب شهر فلينت شاخصي است از نحوه نگرش به شهرهاي صنعتي مانند شهر فلينت که در 30 سال گذشته روزهاي سختي پشت سر گذاشته است، اين شهر کاملا فراموش شده است. تصميمي که قرار بود ک 5ميليون دلار صرفه جويي کند بحراني ساخت که حل کردنش بنا به بعضي تخمين ها حدود يک ميليارد دلار خرج دارد و ممکن است که يک دهه به طول بيانجامد. منبع: ميزان