بزرگنمايي:

چه خبر - تاثير خواب بر چاقي

شايد با ديدن عنوان اين مطلب تعجب کرده باشيد که چطور ممکن است تنها يک شب کم خوابي معادل شش ماه خوردن غذاهاي پرچرب باشد. واقعيت اين است که اين موضوع مربوط مي شود به حساسيت انسوليني ما. انسولين، نوعي هورمون است که به حفظ ميزان قند خون ما کمک مي کند تا خيلي بالا (هيپرگليسمي) يا خيلي پايين ( هيپوگليسمي) نباشد. طبق مطالعات انجام شده، يک شب بدخوابي سبب پايين آمدن حساسيت بدن نسبت به انسولين شده که تاثيراتش مشابه شش ماه مصرف برنامه غذايي پرچرب مي باشد.

وقتي حساسيت بدن نسبت به انسولين کم مي شود يا مقاومت انسوليني رخ مي دهد، يعني بدن قادر نيست انسولين کافي براي حفظ ثبات قند خون توليد کند. اين اتفاق مي تواند در نهايت موجب ديابت نوع دوم شود، در اين بيماري قند خون بالا رفته و واکنش انسوليني بدن به طور مناسب پاسخگو نيست. اين تحقيق، اهميت و ضرورت خواب کافي و مناسب را براي حفظ ميزان طبيعي قند خون و کاهش خطر بيماري هاي متابوليسمي، مانند چاقي و ديابت را به اثبات مي رساند.

ديابت، عوارض جدي زيادي براي بدن دربر دارد، مانند بيماري قلبي. هرچه حساسيت بدن شما در برابر تاثيرات انسولين کمتر شود، مشکلات بيشتري براي جذب مواد مغذي، گوارش کربوهيدرات ها و حفظ وزن متعادل به وجود خواهد آمد. آنهايي که براي حفظ وزن مناسب به دردسر مي افتند يا افرادي که چاق هستند، در معرض ابتلا به مقاومت انسوليني و در نتيجه ديابت قرار دارند. اين يک چرخه معيوب و ناخوشايند است که مي تواند فقط از يک شب کمبود خواب شروع شود.

در پژوهشي، محققان براي مشاهده تاثيرات کمبود خواب و تغذيه پرچرب بر مقاومت انسوليني از سگ ها استفاده کردند. آنها ميزان حساسيت انسوليني را قبل و بعد از تغذيه پرچرب به مدت شش ماه، در هشت سگ نر اندازه گيري کردند. پژوهشگران دريافتند، سگ هايي که يک شب کمبود خواب داشتند، حساسيت انسوليني شان تا 33 درصد کاهش يافته بود. اين سگ ها بعد از تغذيه پرچرب، کاهش 21 درصدي در ميزان حساسيت انسوليني شان داشتند.

هر چند اين تحقيق روي سگ ها انجام شد نه روي انسان، اما به هم مربوط هستند. اين نوع مطالعات علمي که روي سگ ها انجام مي شود رايج بوده و نقشي اساسي در کمک به درک علل و پيچيدگي هاي چاقي همراه با شناسايي فرايندها داشته و براي کشف شيوه هاي جلوگيري يا درمان مفيد است. پزشکان بايد اهميت خواب را به بيماران شان گوشزد کنند. خيلي از بيماران مي توانند اهميت و ضرورت تغذيه متعادل را درک کنند، اما ممکن است درک روشني نسبت به نقش حياتي خواب براي حفظ تعادل در بدن نداشته باشند.

يک شب بدخوابي يا کمبود خواب و شش ماه تغذيه با غذاهاي پرچرب هر دو به يک اندازه موجب کاهش حساسيت انسوليني در سگ ها شدند. اين يافته ها مي تواند نشانگر مکانيسمي مشابه باشد که بواسطه آن هم کمبود خواب و هم تغذيه پرچرب، افزايش مقاومت انسوليني را در بر دارند. مطالعات زيادي نيز به تازگي انجام شده اند که ارتباط عوارض بيخوابي با حساسيت انسوليني را نشان مي دهند. محققان نشان داده اند که، کمبود خواب و تغذيه پرچرب هر دو منجر به اختلال در حساسيت انسوليني مي شوند، اما تا پيش از اين معلوم نشده بود که کدام يک تاثير شديدتري روي مقاومت انسوليني دارند.

اين پژوهش ها نشان داد، يک شب کمبود خواب مي تواند به اندازه شش ماه تغذيه با غذاهاي پرچرب، تعيين کننده حساسيت انسوليني باشد. اين تحقيق، اهميت و ضرورت خواب کافي و مناسب را براي حفظ ميزان طبيعي قند خون و کاهش خطر بيماري هاي متابوليسمي مانند چاقي و ديابت را به اثبات مي رساند.

اگر يک نکته وجود داشته باشد که بتوان از اين تحقيقات به آن رسيد، اين است که شما بايد عادات خواب تان را جدي بگيريد. هر شب حداقل 6 تا 8 ساعت خواب شبانه داشته باشيد و اگر فکر مي کنيد يک ساعت کم خوابي يا يک شب بدخوابي چندان مهم نيست، روي فکرتان تجديد نظر کنيد.تحقيقي ديگر که نتايج آن در diabetes care منتشر گرديده نشان مي دهد، ديابت نوع اول، چگونه بواسطه فقط يک شب چهار ساعت خوابيدن تشديد مي گردد.

خبر خوب اينکه، بعضي از عوارض کمبود خواب مانند کاهش حساسيت انسوليني و ساير مشکلات متابوليسمي را مي توان با خوابيدن کافي جبران کرد. بنابراين، نيم ساعت زودتر به رختخواب برويد تا مديون خواب تان نباشيد! و الگوي منظمي براي خوابتان داشته باشيد.




منبع:tebyan.net