بزرگنمايي:

چه خبر - يرانيان فقط با لبخند از تيم آمريکا استقبال ‌کردند

به نقل از سايت فدراسيون کشتي، زماني که تيم کشتي آمريکا ساعت سه صبح شنبه وارد هتل فرودگاه تهران شد، کارمندان و اعضا پيتزا سفارش دادند. ريچ بندر، مدير اجرايي تيم آمريکا گفت: ما همه در لابي مشغول خوردن بوديم.کشتي‌گيران آمريکا سپس به کرمانشاه رفتند؛ جايي که در رقابت‌هاي جام جهاني کشتي آزاد مغلوب ايران شدند. اما سؤال اصلي اين است که در دوره تنش‌هاي روزافزون ميان دو کشور، چطور از ورزشکاران آمريکا استقبال شد و آن‌ها در مورد ايران چطور فکر مي‌کردند؟

کايل اسنايدر، برنده مدال طلاي المپيک گفت زماني که به مادرش گفته که به ايران سفر مي‌کند، او کمي نگران شده است. اما او گفت که تيم آمريکا تنها با رفتاري دوستانه مورد استقبال قرار گرفت.

اسنايدر گفت: آن‌ها در فرودگاه به ما گل رز دادند، ساک‌هايمان را آوردند، همه مي‌خواستند با ما عکس سلفي بگيرند. اين بهترين دوره مسابقاتي بود که تاکنون شرکت کرده بودم، حتي از المپيک ريو هم بهتر بود.

تيم کشتي آمريکا در ادامه روز شنبه به گشت‌وگذار در شهر پرداختند، به برج ميلاد رفتند و ايراني‌هايي که هيجان‌زده شده بودند با آن‌ها عکس گرفتند. جردن باروس، قهرمان المپيک گفت که طرفدارانش در تهران بيش از هر شهر ديگري در جهان است.

براي مدتي به نظر مي‌رسيد که کشتي‌گيران آمريکايي مجبور خواهند بود که در خانه بمانند. پس‌ از آنکه دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور آمريکا اعلام کرد ايران جزو فهرست ممنوعيت سفر است، اين کشور تصميم گرفت در اقدامي تلافي‌جويانه مانع از ورود تيم کشتي آمريکا شود. اما مقامات ايراني پس از اعتراضات گسترده در آمريکا عليه اين دستور ترامپ تصميم خود را تغيير دادند.

باروس گفت زماني که از مسئله ممنوعيت سفر مطلع شد واقعاً نااميد شده بود. وي تصريح کرد: من لزوماً با تمام تصميمات دولتم موافق نيستم و در مورد اين تصميم نيز مسلماً مخالف بودم. من هرگز مورد حمله تروريستي قرار نگرفته‌ام اما در ايران هيچ رفتار نامناسبي عليه خود احساس نکردم.

تماشاگران در طول مسابقات تيم آمريکا با رقباي آذربايجاني، روسي و گرجستاني، کشتي‌گيران ايالات‌متحده را تشويق مي‌کردند. بيل زاديک، سرمربي تيم آمريکا در مورد باروس گفت: تماشاگران بي‌وقفه فرياد مي‌زدند جردن، جردن. جردن در مسابقات قبلي برخي از قهرمانان آن‌ها را در مسابقات مهم شکست داده بود و آن‌ها او را تحسين مي‌کنند.

بِندر در چهار سفر تيم آمريکا به ايران آن‌ها را همراهي کرده است: تا جايي که به ياد دارم ما هرگز مشکلي نداشته‌ايم.

کشتي‌گيران آمريکا پس از انقلاب 1979 تا سال 1998 هيچ سفري به ايران نداشتند اما از آن‌ پس، بيش از 10 بار به ايران آمده‌اند.

بِندر گفت که کشتي مي‌تواند يک ورزش بسيار احساسي باشد اما ورزشکاران مي‌دانند که به چشم سفراي کشورشان به آن‌ها نگاه مي‌شود. بندر تصريح کرد: «کشتي يک ورزش بسيار رقابتي و تک‌به‌تک است. بعضي مواقع انگشت يکي به چشم ديگري مي‌خورد. ممکن است مردم عصباني شوند. بنابراين بايد تأکيد کنم که حفظ موقعيت و دست دادن با رقيب از اهميت مضاعفي برخوردار است. خوشبختانه، همه بچه‌ها مي‌دانند که داخل و خارج از تشک کشتي، نمايندگان آمريکا هستند.

در پايتخت نيز درست مانند کرمانشاه، ايرانيان تنها با لبخند بوداز ما استقبال کردند. يکي از اعضاي تيم گفت باور اينکه ايران ضد آمريکا باشد، بسيار دشوار است.

بندر مي‌خواست بداند: «آيا واقعيت دارد که ديواري در مرکز اين شهر با شعار «مرگ بر آمريکا» روي آن وجود دارد؟ چراکه من اصلاً چنين چيزي حس نکردم.»

منبع:تسنيم