بزرگنمايي:

چه خبر - اين موارد شما را از مهاجرت منصرف مي کند

چند موضوع اقتصادي و اجتماعي که ممکن است شما را در مورد مهاجرت دچار ترديد کند. اکثريت اقشار تحصيلکرده و طبقه متوسط ايراني حداقل يکبار در زندگي شان به طور جدي به اين موضوع فکر مي کنند که مهاجرت کنند يا نه. بايد پذيرفت که مهاجرت محاسني دارد. رفاه عمومي و شرايط بهتر زندگي در کشورهاي توسعه يافته خيلي از افراد را به مهاجرت ترغيب مي کند اما از طرفي پيوندهاي خانوادگي و علاقه به وطن و مواردي از اين جنس هم آن ها را دچار ترديد مي کند. فارغ از اين مسائل بديهي، نکاتي هم هست که قبل از مهاجرت بايد دانست و براي آن ها آمادگي داشت. در ادامه 6 مورد از عوامل اجتماعي و اقتصادي که بايد آن ها را در اين تصميم گيري مورد توجه قرار داد مي خوانيد.

اغلب کشورهاي توسعه يافته نرخ ماليات بالايي دارند مثلا نرخ ماليات در فرانسه براي يک کارفرما با احتساب ماليات ملک، بيمه کارمندان، ماليات بر ارزش افزوده، ماليات بر درآمد و... به بيش از 66 درصد مي رسد. اين آمار را مجمع جهاني اقتصاد که مقر آن در سوئيس است اعلام کرده. يعني اگر در اين کشور سرمايه گذاري کنيد يا بخواهيد کسب و کاري راه اندازي کنيد خيلي بايد مواظب اين ماليات هاي سنگين باشيد افرادي که ازايران به کشورهاي اروپايي با آمريکاي شمالي مهاجرت کرده اند گاهي به اين نکته اشاره مي کنند اجاره کردن يک منزل مسکوني را به خريد همان خانه ترجيح مي دهند.

چون نرخ ماليات بر ملک آنقدر بالاست که خريدن آن ممکن است مقرون به صرفه نباشد. مثلا در يکي از ايالت هاي آمريکا براي يک خانه مسکوني به ارزش 200 تا 300 هزار دلار بايد سالانه بين 10 تا 20 هزار دلار ماليات پرداخت کرد. ميانگين درآمد يک شهروند در اين کشور حدود 3700 دلار است.

بنابراين پرداخت اين ماليات دردسر بزرگي براي افرادي با اين سطح درآمد متوسط است. در مورد خودرو البته اوضاع بهتر است. در کشورهاي غربي مي توانيد يک مدل هيونداي اکسنت 2017 که اينجا 100ميليون تومان قيمت دارد را با 15 هزار دلار (دود 55 ميليون تومان) بخريد اما سالانه بين 500 تا 1000 دلار هم براي هزينه ماليات و نگهداري بايد کنار بگذاريد. البته خدمات پس از فروش در اين کشورها قابل مقايسه با چيزي که ما در کشورمان مي بينيم نيست.

براي مالکيت يک خودرو در کشورهاي غربي قيمت بالاي بنزين و ماليات جاده اي را هم بايد در محاسبات خود وارد کنيد. مثلا در فرانسه به طور متوسط براي طي کردن هر 1000 کيلومتر بايد 7 يورو ماليات پرداخت کنيد. اينجا هر چند که تعرفه هاي سنگين گمرکي قيمت خودروهاي وارداتي را تا دو برابر قيمت واقعي بالا برده اما خبري از خيلي ماليت هاي ريز و درشت ديگر هم نيست.

در کشورهاي مختلف قوانين عجيب و غريبي براي مالکيت مهاجران وجود دارد که بهتر است قبل از سفر درباره آن ها اطلاعات کسب کنيد. مثلا کشور سوئد اخيرا که موجه مهاجرت از کشورهاي خاورميانه اوج گرفته، قانوني وضع کرده که تا 10 سال حق مالکيت منزل مسکوني به مهاجران را نمي دهد. يعني بايد به مدت 10 سال مستاجر يک شهروندسوئدي باشيد يا آپارتمان هايي که دولت در نقاطي خارج از محدوده شهر مشخص کرده ساکن شويد. البته اگر مجوز خريد خانه داشته باشيد هم بايد پول زيادي را صرف اين کار کنيد. قيمت هر متر مربع آپارتمان در مرکز شهر استکهلم 90 هزار کرون و معادل 10 هزار دلار است. يعني قيمت آپارتمان در استکهلم دو برابر قيمت خانه در لس آنجلس آمريکاست.

هزينه کالاهاي فرهنگي در کشورهاي توسعه يافته به دليل سياست هاي حمايت از مولف نسبت به ايران بالاتر است. مثلا ورودي يک فستيوال موسيقي در آمريکا که همين چند روز آينده برگزار خواهد شد بين 400 تا 900 دلار است. اين مبلغ براي يک دانشجو يا شهروند عادي که بين 3 تا 4 هزار دلار درآمد ماهانه دارد مبلغ کمي نيست. البته کنسرت هاي ديگري هم هست با قيمت هاي کمتر از 100دلار، بليت سينما در کانادا و فرانسه بسته به درجه کيفي سينما بين 10 تا 30 دلار متغير است.

در فرانسه قيمت تماشاي مسابقات ورزشي هم براي هواداران تيم ها نسبتا بالاست. بليت بازي تيم هاي فوبتال موناکو و پاري سن ژرمن در فينال جام اتحاديه فرانسه بين 35 تا 160 يورو قيمت دارد. اين بازي در ورزشگاه المپيک ليون برگزار مي شود و از الان خيلي از بليت هاي آن تمام شده است. وب سايت تيکت مستر هم بليت تماشاي يک تئاتر در پاريس را به قيمت 60 يورو به فروش مي رساند.

قوانين مهاجرتي کشورهاي مختلف تحت تاثير رويدادهاي سياسي و تحولات اجتماعي ممکن است تغيير کند. با توجه به اينکه پروسه اخذ اقامت چند سال طول مي کشد بايد خود را براي اين اتفاقات ناگهاني آماده کنيد. فرمان مهاجرتي ترامپ که اخيرا براي مهاجران 7 کشور دردسرساز شد، اصلا قابل پيش بيني نبود. همه گمان مي کردند اين صرفا شمار تبليغاتي ترامپ در دوران انتخابات بوده و اجرايي نخواهدشد.

اين موضوع در مورد ديگر کشورها هم صدق مي کند. مثلا دولت قبلي کانادا اعلام کرده بود کساني مي توانند تابعيت کانادايي دريافت کنند که از 6 سال اخير حداقل 4 سال را در خاک اين کشور باشند. همين کم و زياد شدن اعداد که ساده به نظر مي رسد باعث اتلاف وقت خيلي از مهاجران مي شود. همين دو روز پيش 7 پناهجوي افغان که به دليل تغيير قوانين مهاجرتي سوئد به مشکل خورده بودن دست به خودکشي زدند. از اين 7 نفر سه نفرشان جان خود را از دست دادند.

برخوردهاي نژادپرستانه يک قاعده کلي در تمام کشورهاست. در مورد کم و زيادبودن آن مي توان بحث کرد اما اصل آن را نمي توان منکر شد. در کشوري مثل کانادا اين موضوع کمتر به چشم مي آيد اما در آمريکا اين رفتار آزاردهنده بيشتر ديده مي شود. حمايت بخش قابل توجهي از آمريکايي ها از سياست هاي ترامپ در منع مهاجرت يا ديوار کشيدن در مرز مکزيک نشان مي دهد ريشه هاي تفکرات نژادپرستي در کشورهاي توسعه يافته هم ديده مي شود.
اساسا به همين دليل هم هست که ايرانيان مهاجر در کشورهاي مختلف فورا کلوني تشکيل مي دهند تا با هم معاشرت کنند. چون مجبور به اين کار هستند و رفتار شهروندان بومي آن ها را به سمت انزوا سوق مي دهد. دانشجوياني که در اين کشورها تحصيل کرده اند حتي از تجربيات خود از برخورد تبعيض آميز استادان دانشگاه با آن ها مي گويند. در مورد شغل پيدا کردن هم هميشه اولويت با افراد بومي و غيرمهاجر است.

بعد از مهاجرت تحولات روحي و تنش هاي عميقي به روان افراد وارد مي شود که بايد براي آن ها آماده بود. روانشناسان مرحله اول مهاجرت را «ماه عسل» مي نامند. در اين مرحله که معمولا تا يک ماه به طول مي انجامد، شخصث مهاجر مثل يک توريست از تماشاي مناظر و خيابان ها و مواجهه با انسان هاي جديد لذت مي برد اما بعد از گذشت يک ماه وارد مرحله «عدم پذيرش»مي شود.
اين مرحله بين 3 تا 6 ماه طول مي کشد که شخص مهاجر به دليل نداشتن توانايي ارتباط گرفتن با افراد جديد منزوي و دلسرد مي شود. با عبور از دوره بحراني که گاهي با افسردگي هم همراه مي شود مهاجران خود را با شرايط محيط جديد تطابق مي دهند.
نکته ديگر اينکه سبک زندگي در کشورهاي غربي کاملا متفاوت با ايران است. شهروندان طبقه متوسط کشورهاي توسعه يافته برخلاف ايران اوقات فراغت زيادي ندارند. آن ها فقط آخر هفته ها فرصت تفريح پيدا مي کنند و حداکثر سالي يکبار مسافرت را تجربه مي کنند. اين شرايط براي کساني که به سبک زندگي ايراني و رفت و آمدهاي خانوادگي عادت دارند ممکن است چندان خوشايند نباشد.

منبع : روزنامه 7 صبح