بزرگنمايي:

چه خبر - چرا بعضي صدا ها روي اعصاب آدم است!؟

محققان دانشگاه نيوکاسل در انگلستان موفق به يافتن مبناي فيزيکي براي افراد مبتلا به يک بيماري به نام "صدا بيزاري"(misophonia) شده‌اند.

«صدابيزاري» يک اختلال است که در آن افراد از صداهايي مانند صداي جويدن و يا سر و صداي ايجاد شده بوسيله حرکت قلم نفرت دارند.
فرد مبتلا به اين اختلال با شنيدن بعضي صداهاي خاص که مي‌توانند بلند يا آرام باشند، دچار احساسات منفي شديدي مانند عصبانيت، گريختن، تنفر و انزجار مي‌شود.

مبتلايان به "صدابيزاري" معمولاً با شنيدن صداهايي مانند جويدن آدامس، صاف کردن گلو، هورت کشيدن، سرفه مداوم، تايپ کردن، يا صداي تق تق مداوم دچار عصبانيت شده و ميل شديدي به ترک محيط پيدا مي‌کنند.

محرک‌هاي ديداري مثلاً تکان‌هاي مداوم پا يا دست ديگران در اثر بيقراري، ديدن فرد در حال جويدن آدامس يا جويدن ناخن هم مي‌توانند عامل تحريک عصبي اين افراد شوند. هر فرد به دسته خاصي از محرک‌ها حساسيت نشان مي‌دهد و ميزان حساسيت فرد به هر کدام از محرک‌ها متفاوت است.

اين اصطلاح در سال 2000 و در تمايز با اختلال هراس از صدا (فنوفوبيک) و براي کساني به کار رفت که اعصاب‌شان با صدا تحريک مي‌شد.
محققان در اين پژوهش نخستين شواهد از تغييرات واضح در ساختار لوب فرونتال مغز در افراد مبتلا به صدا بيزاري و همچنين تغييراتي در فعاليت مغز را نشان داده‌اند.

تصويربرداري از مغز افراد مبتلا به اين اختلال نشان داد که آنها داراي اختلال در مکانيسم کنترل عاطفي هستند که سبب مي‌شود مغز آنها با شنيدن اين صداهاي محرک شديدا تحريک ‌شود.
پژوهشگران همچنين دريافتند که فعاليت مغز از الگوهاي اتصال مختلف به لوب فرونتال نشأت گرفته که به طور طبيعي مسئول سرکوب واکنش‌هاي غير طبيعي در برابر صدا است.

اين پژوهشگران همچنين دريافتند که اين صداها سبب برانگيخته شدن پاسخ‌هاي فيزيولوژيکي شديد با افزايش ضربان قلب و عرق کردن در افراد مبتلا به صدابيزاري مي‌شود.




منبع: isna.ir