بزرگنمايي:

چه خبر - کارهايي که نبايد در اينترنت انجام داد

همه ما عادت هاي بدي مثل جويدن ناخن يا آب خوردن با بطري را داريم. اين رفتارها عادات خوبي نبستند و بايد آن ها را ترک کرد.

برخي از افراد در اينترنت و فضاي مجازي هم عادات بدي دارند که بايد آن ها را ترک کنند. در اين مطلب قصد داريم به بيان 7 مورد از کارهايي بپردازيم که هرگز نبايد آن ها در اينترنت و فضاي مجازي انجام دهيد.

باور کردن مطالب کذب و کليپ هاي ساختگي

تهيه کردن تصاوير جعلي و کليپ هاي ساختگي کار سختي نيست. افراد زيادي هستند که مي توانند با چند ترفند ديجيتالي و مطالب کذب، کاربران را فريب دهند. شما مي توانيد با مطالب کذب و کليپ ها و تصاوير ساختگي چندين ميليون نفر کاربر را به راحتي متقاعد کنيد؛ به عنوان مثال مي توان شايعه خودکشي يک هنرمند معروف را به راحتي در فضاي مجازي فراگير کرد. مدتي پيش نيز افرادي با انتشار کليپي که منبع اصلي آن مشخص نبود، کاربران ساده لوح را متقاعد کردند که با استفاده از يک دريل و سوراخ کردن گوشي آيفون 7 مي توانند جک هدفون را دوباره در اين گوشي ايجاد کنند! (چنين چيزي ممکن نيست، اما اين کليپ 15 ميليون بازديد داشت و حتي برخي از افراد ساده لوح با امتحان اين کار به گوشي خود آسيب رساندند!)؛ بنابراين هميشه افرادي در فضاي مجازي سعي مي کنند به طرق مختلف افراد ساده لوح را فريب دهند.

چندي پيش يک خبر کذب در فضاي مجازي منتشر شد که حاکي از آن بود که فيس بوک امکان مشاهده تصاوير و پست هاي کاربران خود را براي عموم مردم فراهم کرده است و با اين کار حريم خصوصي افراد را نقض کرده است و در ادامه اين خبر هم پست هاي ساختگي از طرف مردم مشاهده مي شد که همه آن ها دربردارنده اين مضمون بود که آن ها اجازه نمي دهند فيس بوک حريم خصوصي آن ها را نقض کند. در پايان نيز منبع معتبري براي خبر ذکر شده بود.
قطعا تشخيص مطالب کذب و ساختگي کمي دشوار است؛ اما توصيه ما اين است هنگامي که در فضاي مجازي با يک خبر شوکه کننده روبرو مي شويد، قبلا از اينکه فورا آن را باور کنيد، خبر مورد نظر را سريعا در اينترنت جستجو کنيد تا از درست يا کذب بودن آن مطمئن شويد.

بي توجهي به روش امنيتي two-factor authentication در هنگام ايجاد يک حساب کاربري

ممکن است در هنگام ثبت نام در يک سايت و ايجاد يک حساب کاربري، سايت مورد نظر در حين مراحل ايجاد حساب کاربري از شما بخواهد براي افزايش امنيت حساب کاربري خود، از روش two-factor authentication يا تشخيص دو مرحله اي نيز استفاده کنيد؛ اما برخي از کاربران به اين قسمت توجهي نمي کنند و آن را سريعا رد مي کنند که کار کاملا اشتباهي است.
بيشتر شرکت هاي بزرگ مانند آمازون، گوگل، مايکروسافت، فيس بوک و اپل هنگام ايجاد حساب هاي کاربري توسط کاربران براي دريافت سرويس هاي مختلف، از آن ها مي خواهند براي افزايش امنيت حساب هاي کاربري خود، از روش امنيتي two-factor authentication نيز استفاده کنند که يک امر ضروري محسوب مي شود.

چنانچه در هنگام ايجاد حساب کاربري خود اين ويژگي را فعال کرده باشيد، دسترسي هر فرد ديگري به حساب کاربري شما غير ممکن مي شود. برخي از سايت ها در هنگام ثبت نام و ايجاد حساب کاربري از کاربران مي خواهند شماره تلفن همراه خود را نيز وارد کنند تا در صورتي که کاربر رمز عبور خود را فراموش کرد و درخواست يک رمز عبور جديد کرد، کدهاي لازم از طريق پيام متني براي آن ها ارسال شود؛ بنابراين توصيه مي کنيم حتما در هنگام ثبت نام در اين سايت ها اين ويژگي امنيتي را فعال کنيد. شما مي توانيد اين ويژگي را در مدت بسيار کوتاهي فعال کنيد.

استفاده از يک رمز عبور در چندين سايت

در گذشته کاربران از رمزعبورهاي ساده استفاده مي کردند؛ اما امروزه با گسترش حملات سايبري و افزايش مهارت هکرها، استفاده از يک رمز طولاني و پيچيده مانند jayw1x%buunz# يک ضرورت محسوب مي شود؛ اما قطعا به ياد داشتن چنين رمز عبوري واقعاً دشوار است. حتي اگر کاربران بتوانند اين رمزهاي عبور را به راحتي حفظ کنند، به خاطر سپردن چندين رمز اين چنيني واقعاً کار سختي است؛ اما با توجه به وجود تهديدات امنيتي در سال هاي اخير، استفاده از رمزهاي عبور ساده اصلا کار درستي نيست؛ زيرا با اين کار حساب کاربري خود را در معرض خطر جدي قرار مي دهيد. نکته اي ديگري که بايد به آن توجه داشته باشيد اين است که به هيچ وجه نبايد از يک رمز عبور در چندين سايت استفاده کنيد؛ زيرا در اين صورت هکرها با دسترسي به رمز عبور يک حساب کاربري، به راحتي مي توانند به ساير حساب هاي کاربري نيز نفوذ کنند.

همگام سازي تمام حساب هاي کاربري در شبکه هاي اجتماعي

مديريت حساب هاي کاربري در شبکه هاي اجتماعي مختلف کار دشواري است. سرويس هايي همانند buffer، hootsuite و sproutsocial امکان مديريت تمام حساب هاي کاربري خود در شبکه هاي اجتماعي را در يک داشبورد مديريتي فراهم مي کنند. برخي از کاربران يک پيام را براي ارسال در تمام شبکه هاي اجتماعي زمان بندي مي کنند که کار واقعاً اشتباهي است. لازم به ذکر است نوع توييت ها در توييتر با نوع پست هاي فيس بوک ها کاملا تفاوت دارد و در مورد پيام هاي اينستاگرام و گوگل پلاس هم اين موضوع صدق مي کند.

شايد ارسال جداگانه پيام ها در هر يک از شبکه هاي اجتماعي و متناسب با ساختار آن ها، فرايند زمانبري باشد، اما در صورتي که اين کار را انجام نداديد بعدا بايد اين کار را دوباره انجام دهيد.

به اشتراک گذاري اطلاعات زياد در مورد کودکان

به اشتراک گذاري چند تصوير بامزه از کودکان کار جالبي است و کاربران نيز از آن استقبال مي کنند؛ اما به اشتراک گذاري اطلاعات بسيار شخصي آن ها کار خطرناکي است. با ذکر مثالي اهميت اين مسأله بيشتر براي شما مشخص مي شود. فرض کنيد کودک شما جايي باشد و شما همراه او نباشيد و فردي به سراغ او بيايد و بگويد من همکار پدرت در فلان اداره هستم. پدرت با خودروي تويوتاي مدل 2014 خود تصادف کرده است و از من خواسته است تو را به خانه خودتان در فلان خيابان ببرم و کودک خردسال هم وقتي مي بيند تمام اطلاعاتي که آن فرد مي دهد، درست است، فريب مي خورد و همراه او مي رود که مي تواند عواقب واقعاً جبران ناپذيري را به همراه داشته باشد.

امروزه افراد تبهکار به راحتي مي توانند به نام کودکان و اطلاعات مربوط به شغل و همچنين اطلاعات بسيار شخصي شما دست پيدا کنند. برخي از افراد خطرناک حتي فعاليت هاي کودکان را زماني که خارج از مدرسه هستند، نيز زير نظر دارند. پس نبايد به سادگي فرصت سوء استفاده را در اختيار اين افراد قرار دهيم.

استفاده از شبکه واي فاي رايگان بدون لحظه اي فکر کردن در مورد عواقب آن

برخي از مردم با اشتياق به شبکه هاي واي فاي رايگان متصل مي شوند و اصلا به عواقب آن فکر نمي کنند؛ اما آيا واقعاً اين شبکه ها قابل اعتماد هستند؟ گاهي اوقات گوشي يا لپ تاپ ها شبکه هاي واي فاي رايگاني با نام “coffeeshop” يا نام هاي مشابه پيدا مي کنند و کاربران با تصور اينکه اين شبکه متعلق به يک کافي شاپ يا يک رستوران براي جذب مشتري است، با خيال راحت به آن متصل مي شوند؛ اما حتي لحظه اي فکر نمي کنند که ممکن است اين شبکه دامي از سوي هکرها براي دستيابي به اطلاعات شخصي آن ها باشد.

هکرها براي فريب دادن کاربران، براي شبکه هاي خود نام هاي گمراه کننده اي انتخاب مي کنند و به محض اينکه کاربران قرباني به اين شبکه ها متصل شدند، آن ها هر بار که کاربر دکمه اي از صفحه کليد را مي زند، آن را کنترل مي کنند و با ثبت دکمه هاي زده شده توسط کاربر، مي توانند از آن ها براي دستيابي به اطلاعات شخصي کاربر استفاده کنند. همچنين هکرها از اين طريق مي توانند بدافزارهايي را در قالب فايل هاي آپديت به دستگاه قرباني ارسال کنند و زماني که فايل بدافزار نصب شد، هکر بدون آگاهي کاربر کنترل کامل دستگاه را در دست مي گيرد. به همين دليل توصيه مي شود هميشه از يک شبکه خصوصي مجازي يا vpn استفاده کنيد. vpn يک اتصال رمزگذاري شده به يکي از سرورهاي خود ايجاد مي کند و کاربر مي تواند با استفاده از همان سرور به اينترنت متصل شود. به دليل اينکه هنگام استفاده از vpn، اتصال کاربر به اينترنت رمزگذاري مي شود، امکان دستيابي ديگران به اطلاعات کاربر وجود ندارد.

درگير شدن در مشاجره هاي ايجاد شده در شبکه هاي اجتماعي

همه ما در شبکه هاي اجتماعي با رفتارهايي مواجه شده ايم که باعث عصبانيت ما شده است؛ مثلا ممکن است فردي پيامي براي ما ارسال کرده است که دربردارنده اطلاعات اشتباهي بوده است و ما را گمراه کرده است و يا فردي مطالبي را ارسال کرده است که حاوي نظرات غير اخلاقي بوده است. توصيه مي شود اصلا به اين مطالب توجه نکنيد و وقت خود را با بحث هاي بيهوده تلف نکنيد.

وجود بحث و مشاجره در شبکه هاي اجتماعي چيز جديدي نيست. حتي برخي از نظراتي که با نيت خوبي مطرح مي شوند، منتقدانه و آزار دهنده به نظر مي رسند. ممکن است دوستي ها پس از درگير شدن در بحث ها و مشاجره هاي ايجاد شده در توييتر و فيس بوک، تضعيف شود. اگر با شخصي اختلاف نظر داريد، بهتر است رو در رو نظرات خود را با او در ميان بگذاريد و يا با تماس تلفني اين کار را انجام دهيد؛ زيرا معمولا بحث و گفتگوهايي که در شبکه هاي اجتماعي مطرح مي شوند، نتيجه خوبي ندارند.




منبع: click.ir