بزرگنمايي:

چه خبر - منيزيم و نقش حياتي آن در متابولسيم و سلامت بدن

بدن يک انسان معمولي تقريبا يک يا دو اونس منيزيم دارد که عمدتا در استخوان‌ها و دندان‌ها، قلب و مغز و حتي مقدار کمي در خون يافت مي‌شود.يعني هرکدام از سلول­هاي بدن براي انجام درست وظيفه­‌ي خود به منيزيم نياز دارد. منيزيم هم­چنين دومين درون ياخته‌ي (يون مثبت) فراوان بدن­تان به شمار مي‌آيد و در بيش از سيصد عمليات سوخت وساز بدن نقش حياتي دارد. وجود اين ماده­ ي معدني کاملا ضروري است، بر اساس مطالعات وزارت کشاورزي ايالات متحده امريکا، نصف جمعيت امريکا در وعده ها­‌ي غذايي خود مقدار کافي منيزيم مصرف نمي‌کنند. سوال اين است، چرا؟

امروزه همه ما سبک زندگي پرمشغله و اغلب گيج کننده‌اي داريم، از اين رو بدن‌مان هنگام دست و پنجه نرم کردن با فشار‌هاي روحي و جسمي ذخيره‌اش را مصرف مي‌کند. ما اين ماده معدني انرژي ­زا را سريع­تر ازآن­که بتوانيم دريافت کنيم، مصرف مي‌کنيم – و بايد روزانه ميزان 500-1000 ميلي گرم منيزيم دريافت کنيم. ليست طولاني علائم کمبود منيزيم شامل انقباضات صورت، لخته­ هاي خوني، گرفتگي پا، ميگرن، اضطراب، زودرنجي، افسردگي، بيماري‌هاي قلبي، قند خون ناپايدار، خستگي‌ مزمن، پوکي استخوان و بي­خوابي است و فقط به اين‌ها محدود نمي‌شود.

دريافت مقدار کافي منيزيم حتي مي‌تواند به بهبود آلزايمر کمک کند، اين نظريه بر پايه­ي توانايي منيزيم در بهبود ميزان دريافت اکسيژن در مغز است. هم­چنين پس از آن­که مطالعات سطوح پايين منيزيم را در مغز افراد مبتلا به پارکينسون نشان داد، تصور مي‌شود که با تشنج‌هاي بيماري پارکنيسون هم در ارتباط باشد.

به علاوه کمبود منيزيم با بيماري‌هاي مزمن نظير ديابت نوع دوم و سندروم‌هاي متابوليک درارتباط است. يعني فقر منيزيم باعث توليد بيش از حد انسولين شده و سپس اين گلوکز اضافه وارد سلول‌ها مي­شود و التهاب ايجاد مي­کند. توقف اين روند بسيار دشوار است.

به همين خاطر است که اکيدا به شما توصيه مي‌کنيم امشب منيزيم را در فهرست غذاي خود قرار دهيد. منابع غذايي سرشار از منيزيم در سبزيجات برگ­دار سبز (اسفناج و کلم )، ماهي، آووکادو، شکلات‌ تلخ، غلات سبوس­دار، حبوبات، آجيل و بسياري از تخم‌ها ( چيا، کتان، آفتابگردان، کدو تنبل و ارزن و تعدادي ديگر) جاي دارند. بهتر است مکملي با کيفيت استفاده کنيد و خواهش مي­کنم وقتي مي‌گوييم همه مکمل‌ها يکسان نيستند به ما اعتماد کنيد. بايد کوفاکتورهاي منيزيم گليسينات، مالات، تائورينات و اوروتات را داشته باشد. زيرا نسبت به ساير شکل­هاي آن براي تقويت سيستم­هاي اعضاي بدن و عملکرد جسماني، بهتر جذب مي‌شوند.

استرس، زودرنجي، بي‌خوابي، تمرکز و تشنج را کنترل مي‌کند.

تاثيرات ملين را به حداقل مي‌رساند و کم­ترين احتمال را دارد که باعث اسهال مي‌شود.

بي‌حسي، گريستن و افسردگي را کاهش مي‌دهد.

آرامش ذهني را افزايش مي‌دهد.

عملکرد ورزشي را بهبود مي‌بخشد.

تشکيل دي ان اي و ترميم و عملکرد قلب را تقويت مي‌کند.

فيبروميالژيا را درمان مي‌کند.

کوفتگي ماهيچه‌ها را تسکين مي‌دهد.

سندروم پيش از قاعدگي را مديريت مي‌کند.

به عمل گوارش کمک مي‌کند (پس همراه غذا استفاده شود).

توليد انرژي را افزايش مي‌هد.

به عملکرد سالم قلب را کمک مي‌کند.

از ميگرن پيشگيري مي‌کند.

تپش قلب و آريتمي را متوقف مي‌کند.




منبع: salamatnews.com