بزرگنمايي:

چه خبر - قولي که راسپينا به پدر شهيدش داد

اين رقابت ها با نام يادواره "شهيد کوروش قويدل" برگزار شد که سي ام مهرماه در کرکوک توسط عاملان داعش به شهادت رسيده بود. شهيد قويدل که تکنسين برق بود در درگيري با عوامل داعش يکي از اعضاي اين گروهک تروريستي را به هلاکت رساند اما توسط تک تيرانداز دشمن به شهادت رسيد. اما نکته عجيب در اين باره حضور دختر شهيد قويدل در مسابقات قهرماني کشور بود که موفق شد 2 طلا و 2 نقره در پايان رقابت ها به دست بياورد تا به قهرماني تهران کمک کند. شهيد قويدل سي ام مهر ماه به شهادت رسيد و تنها بعد از10 روز دخترش در رقابت هايي که با نام او نام گذاري شد 4 مدال به دست آورد.

راسپينا قويدل، دختر شهيد کوروش قويدل دست به کار بزرگي زد و حالا در گفت و گو با "ورزش سه" از جزئيات اين اتفاق و اينکه چطور توانست در اين مدت کوتاه خود را به اوج برساند مي گويد:

* آغاز تمرينات بعد از 5 روز روز سي ام مهر ماه کوروش قويدل به شهادت رسيد و 12 آبان مسابقات قهرماني کشور با نام او برگزار شد. راسپينا در مورد اينکه در اين فاصله کوتاه چطور توانست خود را به مسابقات برساند مي گويد: «روزهاي بسيار سختي بود اما پدر عاشق قايقراني بود. او مرا به تمريناتم مي آورد و اجازه نمي داد با هيچ بهانه اي به تمريناتم نرسم. به خاطر او هم که شده بود مي خواستم خودم را به مسابقات برسانم و با قهرماني او را خوشحال کنم. تنها 5 روز براي تمرين فرصت داشتم که با کمترين آمادگي خودم را به مسابقات رساندم.»

* فقط پارو زدن آرامم مي کرد تنها پس از يک هفته راسپينا خودش را به درياچه رساند و تمريناتش را آغاز کرد. اما اينکه چطور مي شود در آن شرايط روحي به تمرينات بازگشت، موضوعي است که او در مورد آن اين طور توضيح مي دهد: «پدرم من را به قايقراني آورد و من عاشق پارو زدن هستم. بعد از شهادت پدرم دوست داشتم مدال هايم را به او تقديم کنم و همين انگيزه بزرگي شد تا تمرين کنم براي قهرماني. فقط پارو زدن آرامم مي کردم و اين طور شد که تمام تمرکز خودم را براي مسابقات و بهتر شدن گذاشتم اما فقط 3 روز وقت باقي مانده بود.»

* به خاطر تمرينات به مراسم هفتم پدر نرسيدم از مدت به شهادت رسيدن پدر راسپينا تا مسابقات قهرماني کشور فرصت زيادي نبود اما او اين طور خودش را به سکوي قهرماني رساند: «فقط سه روز زمان مفيد براي تمرين داشتم و مي خواستم در اين فرصت تمام روزهايي که تمرين نکرده بودم و در افت بودم را جبران کنم. حتي نتوانستم در مراسم هفتم پدرم شرکت کنم چراکه او را در ماسال دفن کردند و من اگر مي خواستم در آن مراسم هم شرکت کنم ديگر فرصتي براي تمرين باقي نمي ماند. تصميم گرفتم بمانم در تهران و از اين فرصت براي رسيدن به آمادگي استفاده کنم.»

* به پدرم قول داده بودم در المپيک مدال بگيرم حالا او پس از دو طلا و دو نقره در قهرماني کشور در مورد آينده ورزشي خود مي گويد: «پدرم هميشه من را در تمريناتم همراهي مي کرد و هميشه در ورزش با هم بوديم. از همان ابتدا آرزوي خودم و البته پدرم اين بود که من مدال المپيک بگيرم و حالا از هميشه براي به دست آوردن آن جدي هستم. شهادت پدرم وظيفه من را براي مدال المپيک سنگين تر کرد و از الان به بعد اين مهمترين هدف ورزشي ام خواهد بود.»

منبع: ورزش سه