چه خبر - دوجنسيتي ها (transgender)

فرهنگ عمومي ما، شناخت علمي و دقيقي درباره هيچ يک از گونه‌هاي اقليت جنسي ندارد، بنابراين در مواجهه با گرايش هاي جنسي خارج از عرف و تبيين اين موارد به خَلط و آشفتگي دچار مي‌شوند. معمولا قضاوت هاي نابجا و رفتارهاي نامناسب و دون شان و شخصيت انساني که نسبت به اين افراد روا مي‌شوند، آنچنان دردناک هستند که به جاي مرهم بودن بر درد اين افراد، موجب بروز نابهنجاري ها و آسيب‌هاي عديده اي مي شوند که پيامدهاي منفي و ناگوار آن، درنهايت دامن‌گير تمامي احاد جامعه خواهد شد.

دنياي جنسي متفاوتي به نام دوجنسي‌ها

در اولين گام لازم است تفاوت اساسي بين دو اصطلاح جنس (s.e.x) و جنسيت (gender) از يکديگر باز شناخته شوند.اين دو اصطلاح از جمله واژگان زبان شناختي هستند که در جملات و گفتار ما نقش هايي چون «اسم»، «ضمير» و «صفت» را ايفا مي‌کنند؛ از سوي ديگر، واژه هايي چون «پسر» و «دختر» و يا «زن»، «مرد»، اسامي از پيش تعيين شده و هويت سازي هستند که به خودي خود، بار معنايي خاصي به همراه داشته و نقش، جايگاه و آينده فرد در جامعه را نيز رقم مي زنند.

تعريف جنس (s.e.x):

روان شناسان تعيين هويت جنسي افراد بر اساس:

-اندام‌هاي جنسي-هورمون‌ها-نوع کروموزوم‌ها -خصايص زيست‌شناختي

را جنس مي نامند.

تعريف جنسيت (gender):

تعيين جنسي فرد بر اساس:

-رفتار-تمايلات-هيجان‌ها-هويت اجتماعي و فرهنگي

را جنسيت (gender) تعريف مي کنند.

تعريف دوجنسيتي ها (transgender):

دوجنسيتي ها (transgender) افرادي هستند که کاملا به نوع جنسيت خود(مؤنث / مذکر) واقف بوده اما حاضر نيستند آن را بپذيرند، در واقع دوجنسي يا اختلال هويت جنسي، اختلالي است که فرد مبتلا به آن در جسم يک جنسيت، با هويت و روحيات جنسيت ديگر زندگي مي کند و همواره نيز به لحاظ اين دوگانگي دچار احساس آشفتگي و حيراني هستند. توازي و توازن ميان جنس و جنسيت باعث مي شود در رفتار جنسي فرد هم نابهنجاري و يا رفتارغيرعرفي مشاهده نشود.

مثلا وقتي فرد با شرايط بيولوژيک يک زن به دنيا مي آيد و در جامعه به عنوان يک زن رشد مي کند، در خودشناسي و خوداگاهي هم خويش را زني با علايق و احساسات زنانه و رفتار و منش متعلق به گروه هاي زنانه مي شناسد قطعا مي تواند تا پايان عمر در اين گروه جنسي و جنسيتي باقي مانده و ايفاي نقش کند، اما اگر ميان جنس و جنسيت توازي و توازن نباشد، هرچند که فرد جنس خود را مردانه/ زنانه مي‌بيند، اما جنسيت خود را متفاوت قلمداد کرده و تصور مي کند جسم و جنس آن مطابق با جنسيتش نيست. معمولا اين افراد احساسات، هيجانات و عواطف جنسي واقعي خويش را در قالب بدني زنداني مي بينند که به اشتباه در کالبد آن جسم قرار گرفته است.

اينان به عضويت در گروههاي جنسيتي مخالف جنس خود، تمايل افراطي دارند اگر چه کمتر در آن نيز پذيرفته مي شوند. آرزو و اصرار شديد براي شناخته شدن و بودن در نقش جنس مخالف و ناراحتي و عذاب فرد از جنسيت فيزيکي خود در رفتار اجتماعي از مهمترين مشخصه هاي شناخت افراد مبتلا به اين بيماري است. دوجنسي ها از لحاظ بيولوژيک و ژنتيک يک زن کاملا سالم و يا يک مرد کاملا سالم هستند، يعني اندام هاي جنسي داخلي و خارجي را دارند، اما به لحاظ ذهني، فکري و عاطفي، به هيچ‌وجه خود را متعلق به جنسيت آناتوميک خود نمي دانند و هرگز نيز حاضر به پذيرش ظاهر فيزيکي خود نيستند؛ به ديگر سخن، بيمارعليرغم داشتن کالبد زنانه، خود را مرد مي داند و مي خواهد به يک مرد تبديل شود و يا با وجود کالبد مردانه، خود را زن مي داند و مي خواهد به يک زن تبديل شود. عدم رضايت از پذيرش کالبد حقيقي خويش در مبتلايان به اين اختلال، به قدري است که فرد در زندگي شخصي و اجتماعي اش نيز، دچار مشکلات و نابهنجاري هاي جدي مي شود.

معمولا مبتلايان به اين بيماري، با تمام وارونگي ها خود را متعلق به جنس مخالف مي دانند و به تغيير جنسيت خود تمايل افراطي دارند يا اينکه هميشه در تلاش هستند به‌عنوان جنس ديگري در جامعه شناخته شوند، به همين دليل نيز ممکن است از پذيرش نقشهاي اجتماعي جنسيت حاضر خود( مرد/زن بودن، پدر/مادر بودن خواهر/برادر بودن و ...) به شدت امتناع کنند، در پوششي از جنس مخالف در جامعه حضور يابند (اگر چه اين پوشش هم به طور کامل مايه رضايتشان نيست) يا رفتارهايي برخلاف جنسيت خود داشته باشند، از اين رو، تغيير جنسيت، با اخذ مجوز قانوني و از طريق انجام عمل‌هاي جراحي، تنها اقدامي است که مي تواند جسم فرد مبتلا به اين اختلال را با هويتش يکسان کند، مثلا فردي که از نظر روحي زن اما به لحاظ جسمي مرد است، بايد جسم او نيز به يک زن تغيير يابد.

تغيير جنسيت براي دوجنسي ها بسيار ضروري است چرا که بيزاري از جنس فعلي، نه تنها زندگي را براي آنان جهنم مي کند، بلکه اسير بودن در قفس تن باعث مي شود همواره احساس ناخوشي و بيماري داشته باشند. دوجنسي ها تنها به خاطر عدم رضايت از جسم و جنس خود و نارضايتي از مسئوليتهاي شخصي و اجتماعي همراه آن، نه به دليل ميل جنسي متفاوت از جسم و جنس خود، اقدام به تغيير جنسيت مي‌کنند، تغيير جسم با جراحي، باعث مي شود جنسيت آنها از کالبد ناهمگونشان رهايي يابد و با جنس واقعي شان همگوني پيدا ‌کند؛ البته گاهي با دوجنسي هايي مواجه هستيم که هرگز اقدام به درمان هاي پزشکي مخصوصا جراحي آلت تناسلي نمي کنند.

علت دوجنسيتي شدن چيست؟

عوامل زيست‌شناختي، اجتماعي- فرهنگي و روان‌شناختي از جمله علتهاي پديد آمدن پديده ترا جنسي است که در اين ميان عوامل زيست‌شناختي مهم‌ترين عامل پيدايش اين بيماري محسوب مي شود. درباره علل زيست شناختي، توجه به فاکتورهاي:

-ژنتيک -وراثت (62 درصد در بروز اين پديده نقش دارد)-هورمون‌ها بويژه در دوران جنيني-اختلالات ساختماني -عملکرد مغزي بخصوص در ناحيه‌ هيپوتالاموس

بسيار حائز اهميت است. روان شناسان اگرچه علل اجتماعي - فرهنگي و روان شناختي را ازجمله فاکتورهاي مهم در بروز و پيدايش دوجنسي مي دانند اما با اين حال معتقدند اين عوامل به خودي خود نقش مستقيمي در بروز اين اختلال نداشته بلکه به عنوان سائق و تسريع کننده توانسته اند به ظهور اين بيماري در فرد مستعد دامن بزنند.

مهمترين علايم تشخيصي افراد دوجنسي کدامند؟

براساس دستورالعمل هاي تشخيص بيماريهاي روانشناختي(DSM-V)، فردي نامزد دوجنسي است که دو نشانه از چهار نشانه زير را به مدت بيش از شش ماه تجربه کند:

-تمايل و پافشاري زياد فرد بر اين که متعلق به جنس ديگر است-وجود يا تاکيد بر نارضايتي، ناراحتي و تنفر از جنسيت بيولوژيک خود-شواهدي مشخص و مبرهن دال بر بروز اختلال جدي و مشخص در زندگي شخصي، اجتماعي و محيط کاري-بينا جنس (intersex) بودن فرد

دوجنسي ها از خانواده هم طرد مي شوند

متاسفانه درک اين پديده براي برخي از تحصيل کرده ها و حتي پزشکان هم بسيار سخت است، بنابراين پذيرش يکباره و بي چون و چراي اين حقيقت تلخ و کنارآمدن با جنسيت جديد فرد از جانب خانواده و بستگان نزديک تا اندازه اي دور از انتظار است. معمولا اطرافيان يک دوجنسي، کمتر اين موضوع را درک مي کنند، آنها نمي توانند به يقين اين مطلب برسند که مثلا فرزند دخترشان با تمام ويژگي هاي زنانه اي که دارد بايد به مرد شدن فکر کند، براي آنها غير قابل درک و تحمل است که به عمل تغيير جنسيت فرزندشان رضايت بدهند و پس از جراحي هم، زني از خانواده را از دست بدهند و مردي را بپذيرند که صرفا حاصل يک عمل جراحي است.

پذيرش اين وضعيت در جوامع ايدئولوژيک گرا، سنتي و مردسالار چندين برابر دشوارتر است، محدوديت ها و قيد و بندهاي تعريف شده در روابط زن و مرد از يک سو و همچنين منافي فرهنگي بودن اين پديده و پايبندي به برخي از تفکرات اعتقادي چون "عمل جراحي تغيير جنسيت، عين کفر گفتن به خدا و دخالت در کار اوست" از سوي ديگر، باعث مي شود اين عمل نه تنها امري قبيح قلمداد شود بلکه جنسيت پس از عمل جراحي هم، مصنوعي و به اصطلاح من‌درآوردي فرض شده و به عنوان هرزگي و يا مد دنياي جديد،هرگز مورد توجه و پذيرش قرار نگيرد.

دوجنسي ها، منحرفان جنسي نيستند، بلکه بيمارند

معمولا در بسياري از جوامع، صحبت کردن درباره مسائل جنسي تابو و از مقوله محرّمات است. هر جامعه تعريف مشخصي از رفتار جنسيِ عرف و گرايش هاي جنسي دارد، عموما گرايش هاي جنسي خارج از عرف مذموم تلقي مي شوند و فرصتي نيز براي طرح بحث و بازشناسي اين موضوع نيست، اهميت بي توجهي به اين امر تا بدان جايي است که در برخي از جوامع براي سرپيچي کنندگان قوانين سخت‌گيرانه‌اي هم در نظر گرفته مي شود، اگر چه گاه ديدگاه تسامح‌گرايانه هم وجود دارد اما معمولا گرايش‌هاي جنسي نامتعارف، تهديدکننده حيات و بقاي بشر هستند که به بنيان افکني خانواده و نهايتاً سبب تباهي و سقوط بشريت منجر مي شوند. بنابراين اصل، پديده تراجنسي در بيشتر جوامع و نزد توده مردم قابل درک و شناخته شده نيست؛ معمولا تراجنسي‌ها در شمار همجنس‌گرايان و افرادي نامعمول و سنت شکن طبقه بندي مي شوند که اغلب مشکل عميق آنان مترداف با لذت‌گرايي، هرزه و فاحشه، منحرف و بي قيد و بند معنا و مورد تفسير قرار مي گيرد که قطعا اين وضعيت براي توالي نسل بشريت هم، تهديدي جدي به شمار مي‌آيد.

بي ترديد با اين اتهامات، ديگر مجالي براي توضيح و تفسير برخي رفتارها و تمايز آنها با برخي بيماري ها باقي نمي ماند چرا که جامعه هر دو را به يک شکل مي بيند و از خود مي راند. حال آن که، به کمک يافته هاي پزشکي و روان شناختي دريافته ايم که وراثت و فاکتورهاي بيولوژيک در بروز دوجنسي نقش مهمي دارند و اين گروه متمايز از منحرفان اخلاقي و اجتماعي هستند، بايد به ياري اين بيماران بشتابيم و با تداخل درمانهاي پزشکي و روانشناختي به تطابق جنس و جنسيت در اين افراد کمک کنيم.

جراحي دوجنسي‌ها ضرورتي مهم اما دردناک است

دوجنسي‌ها معمولا در انزوا بسر مي‌برند، زيرا در اجتماعاتي مانند خانواده، دوستان و آشنايان به عنوان فردي غيرعادي پنداشته شده و هرگز نمي توانند جايگاه واقعي خود را کسب کنند، معمولا از اضطراب، افسردگي و خشونت رنج مي برند و نسبت به تغيير جنسيت خويش دلمشغولي هاي ذهني بسياري دارند، تا آنجايي که عوامل فرهنگي و اجتماعي القا شده، هرگز باعث نمي‌شود آنها به جنس فعلي خود قانع شوند و از انديشه تغيير آن منصرف گردند. روياي تغيير جنس را تنها به اين اميد در ذهنشان مي پرورانند که از آن طريق بتوانند به آرامش روحي و رواني برسند و در گروه همجنس مطابق با جنسيت خود عضويت دايمي داشته باشند.

اهميت تغيير جنس و تن دادن به جراحي هاي سخت، آنقدر زياد است که اگر اين کار صورت نگيرد، تعارض ميان جنس و جنسيت آنها را تا بزهکاري، اعتياد و نهايتا خودکشي پيش مي‌راند. البته مخاطرات پيش از عمل تنها يک روي سکه است در ديگر روي آن بايد از مشکلات بعد از جراحي دوجنسي ها هم سخن گفت. دشواري‌هاي زندگي يک تراجنس، پس از عمل جراحي هم پايان نمي پذيرد.

هماهنگ و تطبيق شدن با جامعه و گروههاي جنسي/ جنسيتي يکي از مهمترين مشکلاتي است که اين افراد با آن دست و پنجه نرم مي کنند. شبکه روابط يک دوجنسي تا پيش از عمل جراحي چيزي متفاوت تر از بعد جراحي است مثلا اگر فرد مبتلا تا به ديروز در نقش مرد يا زن، شوهر يا همسر، مادر يا پدر، خواهر يا برادر و دختر يا پسر ايفاي نقش مي‌كرد، پس از جراحي قرار است به گونه‌اي کاملا متضاد با قبل رفتار کند، بنابراين بروز مشکلات عاطفي و روانشناختي اجتناب‌ناپذير است و آينده، هويت اجتماعي و جايگاه آنان را به مخاطره مي اندازد، اگر چه دشواري‌هاي اين مسير براي اطرافيان فرد مبتلا هم بسيار جانکاه است. از اين رو لازم است پيش از تصميم و اقدام به جراحي، فرد و خانواده اش تحت حمايت هاي تخصصي پزشکان، پرستاران و روانشناسان مجرب قرار گيرند.






منبع:salamatonline.ir