بزرگنمايي:

چه خبر - اين افراد دوست شما نيستند، دشمن شما هستندهميشه يک ” اما ” اضافه مي کند

از رنگ اتاق خوابتان، لباسي که به تازگي خريديد و يا هر چيز جديد ديگري که نشان مي دهيد تعريف مي کند اما درست مثل دفعات قبل ( مثل اينکه عادتش باشد ) يک اما اضافه مي کند و مي گويد: رنگ سبز بهتر نبود؟ فلان مدل لباس بيشتر به تو مي آيد و کلي اماي ديگر. اين انتقادهاي پي در پي مي تواند يک رابطه را به آرامي مسموم کند. بايد قبل از اينکه تاثير منفي ببينيد چنين افراد اما آوري را شناسايي کنيد. خبرهاي خوبتان را با افرادي در ميان بگذاريد که به انتخابتان احترام مي گذارند و از شادي شما خوشحال مي شوند.

قديم ها يادتان مي آيد که ساعت ها تلفني با دوستتان صحبت مي کرديد؟ حالا شبکه هاي اجتماعي براي در دسترس بودن هيچ سدي باقي نگذاشته اما به جدا ماندن روابط نيز کمک کرده. به نظر من با اينکه هر روز به دوستانم پيام مي دهم اما باز هم به ارتباط شخصي با کساني که برايشان اهميت قائلم نياز دارم. براي من ايجاد ارتباطي فراي پيام فرستادن به اين معناست که طرف مقابل مهم است و مي خواهم برايش وقت بگذارم. اگر دوستتان ماه ها است که تماسي نگرفته و يا با شما بيرون نمي آيد مي تواند به اين دليل باشد که اين رابطه زياد برايش با اهميت نيست. اگر وقت دارد که به آرايشگاه برود حتما کمي وقت براي گذراندن با شما هم بايد داشته باشد.

شما هم حتما در محل کار خود دوست يا دوستاني داريد نه؟ بيشتر ما داريم. دقت کنيد که اين افراد چگونه روي شغلتان تاثير مثبت مي گذارند و يا در پي تخريب آن هستند. اگر با صداي بلند بگويد ” باز هم که دير آمدي ” يا بخواهد در حجم کارها کمکتان کند ( حتي اگر همه چيز را تحت کنترل داشته باشيد ) ممکن است در واقع بخواهد حرکتي بر ضد شما انجام دهد. دشمنان دوست نما مخصوصا در محيط کار مي توانند بسيار زهراگين باشند. خام ها معمولا بدون اينکه متوجه شوند مسائل مربوط به عملکرد، رقابت براي ترفيع يا ديگر مسائل مربوط به کار مي تواند روي دوستي شان تاثير بگذارد به همکاران خود نزديک مي شوند. دوستي در محل کار هيچ ايرادي ندارد اما گاهي اوقات برخي کارها مي تواند باعث فاجعه بار شدنش شود. در دوستي و کار خود مرزهايي تعيين کنيد بالاخره کار کار است و بايد خارج از جايگاه دوستي به آن نگاه کرد.

مادران شاغل معمولا فکر مي کنند دوستانشان که مادراني خانه دار هستند کل روز را به بيکاري مي گذرانند. اين در واقع مي تواند نشانه اي از حسادت باشد. دوستتان ممکن است خسته، فرسوده و ناراضي باشد. اين دوست ممکن است شروع به تعريف از روزهاي بلند و وقت آزادي که دارد بکند و بگويد خوش به حالت که اينقدر بيکاري! اما اين در واقع کم لطفي است چون کارها سخت و صبري که براي بزرگ کردن بچه ها بايد به خرج دهيد را ناديده مي گيرد. بايد اين را دانست که هر چيز در زندگي تاواني دارد و مرغ همسايه هميشه غاز نيست. اين مسئله را با توضيح مواردي که گفته شد مي توان حل کرد تا رابطه با آن دوست وارد جنبه هاي مثبت تري شود.

مخصوصا اگر درگير يک بحران باشيد، اين طبيعي است که دوستان بخواهند بدانند اوضاع يکديگر چگونه است. اما در اين ميان دو نوع سوال از شما پرسيده خواهد شد، سوالاتي سازنده که حاصل از نگراني طرف مقابل است و سوالاتي تخريب کننده که فقط درگيري تان را بيشتر مي کنند. براي مثال دوست متاهلتان از شما مي پرسد اينکه هنوز تنهايي چطور است؟ چرا تا به حال تنها مانده اي؟ مسلما اينها سوالاتي است که زياد از شنيدنشان خوشحال نمي شويد. سوالاتي که از شما پرسيده مي شود در واقع از روي مهرباني و دلسوزي نيست.

تصميم مي گيريد به همراه دوستتان شروع به ورزش کنيد اما خيلي زود متوجه مي شويد اين ورزش با يکديگر تبديل شده به يک رقابت تمام عيار. به شما مي گويد من قبل از آمدن به باشگاه فلان اندازه شنا رفته ام و تمرين تردميل را هم تبديل مي کند به يک مسابقه دو. اين در حالي است که تحقيقات نشان داده همراهي با يک دوست در طول ورزش بايد برايتان الهام بخش باشد و رقابتي دوستانه ايجاد کند. عبارت اصلي در اينجا ” دوستانه ” است اگر چنين نيست توصيه مي کنم به تنهايي عرق بريزيد تا با يک آينه دق.

منبع : bedunim.ir