بزرگنمايي:
چه خبر - صحبت هاي هانيه توسلي در برنامه سي و پنج فريدون جيراني
هانيه توسلي که سال گذشته چهار فيلم «سيانور»، «نقطه کور»، «قشنگ و فرنگ» و «هفت ماهگي» را در کارنامه‌اش ثبت کرده بود، امسال تصميم گرفته سخت‌گيرانه‌تر مسير حرفه‌اي اش را ادامه دهد و فقط در فيلم «مادري» اولين فيلم رقيه توکلي مقابل دوربين رفته است. او اين هفته مقابل فريدون جيراني نشست و درباره مسائل مختلفي از جمله دستمزد بازيگران سينما، ارزيابي خودش و بهترين بازيگران زن سينماي ايران در دوره‌هاي مختلف صحبت کرد.
در برنامه سي‌وپنج اين هفته هانيه توسلي که دو سيمرغ بلورين براي فيلم‌هاي «شب‌هاي روشن» و «دهليز» را در کارنامه دارد روبروي فريدون جيراني نشست. در ابتداي اين گفت‌وگو توسلي به اين موضوع اشاره مي‌کند که تصميم دارد سخت‌گيرانه‌تر برخورد کند و امسال تا نقش خوبي به او پيشنهاد نشود، سرکار نخواهد رفت.
هانيه توسلي : دستمزد بازيگران بايد منطقي باشد
فريدون جيراني کارگردان سينما نيز که در اين گفت‌وگوي تصويري مقابل او قرار گرفته، در ادامه بحث را به سمت جلسه تهيه‌کنندگان هدايت مي‌کند که به تازگي برگزار شده و در آن دستمزد بالاي بازيگران نيز مطرح شده است، توسلي با اشاره به اين‌که هميشه دستمزد متوسطي داشته در اين‌باره اين‌طور نظر مي‌دهد: «بعضي وقت‌ها ممکن است يک بازيگر باعث فروش ميلياردي يک فيلم شود و حقش باشد که دستمزد بالايي بگيرد.»
جيراني نيز در ادامه مي‌پرسد «واقعا يک بازيگر باعث فروش ميلياردي يک فيلم مي‌شود؟» که با پاسخ مثبت توسلي روبرو مي‌شود که از رضا عطاران نيز در اين‌باره مثال مي‌زند، البته در ادامه هر دوي آن‌ها به اين نتيجه مي‌رسند که مثال ديگري در حال حاضر براي اين موضوع وجود ندارد. توسلي صحبت‌هايش را اين‌طور ادامه مي‌دهد: «به هر حال سينما يک صنعت است و حضور يک بازيگر مي‌تواند باعث رونق چرخه اقتصادي يک فيلم شود و مي‌تواند دستمزد بيشتري بخواهد، شريک شود يا هرچيز ديگري.»
او همچنين فروش امسال سينماي ايران و اين دوره از اکران به خصوص فيلم «فروشنده» و «لانتوري» را نسبت به رکود سالهاي گذشته بسيار خوب ارزيابي مي‌کند و مي‌گويد: «دستمزد بازيگران هم بايد منطقي باشد چون شرايط ما شرايط استانداردي در سطح جهاني نيست.»
جيراني در ادامه با توجه به اين‌که توسلي دوستان بسياري در ميان بازيگران دارد از او مي‌پرسد آيا دستمزد فعلي بازيگران را منطقي مي‌داند؟ که اين بازيگر نيز پاسح مي‌دهد: «مي‌تواند منطقي باشد، وقتي بازيگري دستمزد بالايي مي‌گيرد حتما تهيه‌کننده قبول کرده که آن دستمزد را بدهد واين حتما دليلي دارد، يا بازيگر خوبي است يا باعث فروش فيلم مي‌شود يا دلايل ديگر. به هر حال اين توافق دو طرفه است و اين بازيگر بر اساس دلايلي اين دستمزد را دريافت مي‌کند و بخشي از آن مي‌تواند منطقي باشد. ممکن است اين براي همه بازيگرها اتفاق نيفتد به هر حال برخي بازيگران شاخص‌تر، بهتر يا پرکارترند، باعث فروش فيلم مي‌شوند و خود تهيه‌کننده هم اين‌ها را مي‌داند.»
توسلي در ادامه به نکته جالبي درباره خودش اشاره مي‌کند و با توجه به اين‌که سوپراستار يا ستاره را هنرپيشه‌اي مي‌داند که صرفا حضورش باعث فروش فيلم مي‌شود، خودش را جزو اين گروه از بازيگران نمي‌داند. از نظر او بازيگراني چون رضا عطاران، محمدرضا گلزار يا نيکي کريمي در دهه هفتاد را مي‌توان سوپراستار دانست، البته او به طور کلي معتقد است مردم به خاطر فيلم خوب به سينما مي‌روند.
جيراني در ادامه از توسلي مي‌پرسد فکر نمي‌کند دوره سوپراستارها تمام شده و ديگر سينما به ستاره‌ها وابسته نيست؟ که او نيز اين‌طور پاسخ مي‌دهد: «بله شايد سينماي قبل از انقلاب ما بسيار به ستاره‌ها وابسته بود و صرفا حضور آن‌ها به معناي فروش فيلم بود، مهم نبود فيلم‌نامه و... چه بود؛ اما شرايطي که الان داريم به اين صورت است که اطلاعات بسيار خوب رد و بدل مي‌شود و به خاطر فضاي مجازي تقريبا همه مردم به شبکه‌هاي اجتماعي دسترسي دارند. يک فيلم اگر خوب باشد همين دهان به دهان گفتن و اطلاعاتي که از آن به اشتراک گذاشته مي‌شود باعث ديده شدن آن مي‌شود. فکر مي‌کنم مثل هرچيز ديگر که به مرور زمان کيفيتش بهتر مي‌شود سينما هم از همين روند پيروي مي‌کند. بر اين اساس الان کيفيت يک فيلم مهم است، البته که بازي خوب هم مهم است.»
هانيه توسلي : من اصلا بازيگري خودم را قبول ندارم!
بخش ديگر اين گفت‌وگو به موضوع ورود هانيه توسلي به سينما و تلويزيون اختصاص دارد؛ جيراني با توجه به اين‌که توسلي هيچ معرف و به اصطلاح پارتي براي ورود به سينما نداشته، او را نماد کوشش مي‌داند. توسلي که از کلاس تئاتر در همدان علاقه‌اش به بازيگري را دنبال کرده است درباره شور و عشق فوق‌العاد‌ه‌اش در آن سال‌ها صحبت مي‌کند و جيراني در بخشي از اين گفت‌وگو از او مي‌پرسد به آرزوي آن سال‌هايش رسيده است يانه؟
که توسلي پاسخ جالبي مي‌دهد و مي‌گويد: «صادقانه بگويم نه! من اصلا بازيگري خودم را قبول ندارم. يعني به نظرم هنوز آن نقشي را که بايد بازي نکرده‌ام و توانايي‌هاي خودم را روي پرده نديده‌ام، به جز يک فيلم که آن‌هم به خاطر يک عرق خاصي است که نسبت به آن داشتم و آن‌هم «شب‌هاي روشن» است. در بقيه فيلم‌ها هم تلاشم را کرده‌ام و حضور داشتم؛ مثلا در «دهليز» بازي‌ام قابل قبول است، در سريال «ميوه ممنوعه» نقشم را خيلي دوست داشتم يا«شام آخر» که اولين فيلم سينمايي‌ام بود و با شما کار کردم. مثلا حتي ديالوگ‌هاي شما سرصحنه را هنوز به ياد دارم که ممکن است از ياد خودتان رفته باشد، يادم ميآيد آن صحنه جيغ زدن در ماشين را که گرفتيم شما به من گفتيد «خيلي خوبي‌ها حواست باشد! نروي فيلم بد بازي کني‌ها!» نمي‌دانم شايد هم خيلي آرمانگرا هستم، من خودم را در حال حاضر آدمي مي‌دانم که آمده‌ام جلو و پانزده سال به شکل حرفه‌اي در اين حرفه بوده‌ام اما مي‌توانستم خيلي بهتر باشم.»
او الگويش در بازيگري را ايزابل هوپر در فيلم «معلم پيانو» مي‌داند و صحبت‌هايش را اين‌طور ادامه مي‌دهد: «در سينماي ايران به جز آقاي فرهادي که همه دوست دارند با او همکاري کنند و من هم همين‌طور و فيلم‌هايشان را نيز بسيار دوست دارم، کارهاي آقاي کاهاني را هم بسيار دوست دارم. مثلا «اسب حيوان نجيبي است» را بسيار دوست دارم، از آن جنس بازي‌هاي رئال که کمي جنون هم در آن هست و کمي عجيب و غريب است. سينماي کاهاني را به اين علت دوست دارم که هميشه رئال به نظر ميآيد ولي يک جنون ريز دارد. يک مقدار سوررئاليسم در آن هست.»
جيراني در ادامه با لحن شوخي مي‌گويد خودت هم جنون ريزي داري که توسلي نيز تاييد مي‌کند و مي‌گويد: «اصلا به نظرم آرتيست بايد ديوانه باشد! آرتيست عاقل زياد جذاب نيست. به نظرم کارگردان، نقاش، موزيسين و ... هميشه اگر يک رگه‌اي از ديوانگي در او باشد کارهايش جذاب‌تر است. عقل خيلي به درد بخور نيست در اين دوره زمانه!»
براي سکانس‌هايي که از «سيانور» حذف شد کمي ناراحت شدم
توسلي به آشنايي‌اش با شعيبي از فيلم «شب‌هاي روشن» اشاره مي‌کند که در آن زمان دستيار دوم کارگردان بوده است و جيراني بحث را به فيلم «سيانور» مي‌برد و مي‌گويد مي‌توانست اين نقش بيشتر باشد که توسلي مي‌گويد: «البته نقش بيشتر بود ولي بعضي از سکانس‌هاي مرا درآوردند. نه سکانس‌هاي من، در واقع چون تايم فيلم طولاني بود يک سري از سکانس‌ها کلا درآمد و برخي از سکانس‌هاي من هم درآمد که خيلي بابت آن‌ها غصه خوردم، در جشنواره هم به خود بهروز شعيبي هم گفتم اما او هم براي خودش توجيهاتي داشت و به عنوان کارگردان ترجيح مي‌داد اين اتفاق بيافتد. به هر حال من نقش يک زن چريک را بازي مي‌کردم و صحنه‌هايي بود که بعد از آن‌که در آن خانه انفجار اتفاق مي‌افتاد و من آن نارنجک را پرت مي‌کردم، همراه بهنوش طباطبايي هر کدام يک طرف فرار مي‌کرديم، دو ساواکي دنبال من مي‌افتادند که اين صحنه‌ها طولاني بود و نزديک شش-هفت روز فيلم‌برداري داشتيم.
حتي بدل به جاي من آمد، تا صحنه‌اي که من تير مي‌خوردم و بعد از آن باز هم فرار مي‌کردم و صحنه بعدي دستم تير خورده است. خيلي براي اين صحنه‌ها تمرين کرده بودم. حتي براي نحوه شليک کردن سرهنگي سر صحنه آمد و با من تمرين کرد که چطور کمين کنم و چطور شليک کنم. بودن اين‌ها براي من که نقش چريک را بازي مي‌کردم بسيار مهم بود، احساس مي‌کردم جزو شخصيت‌پردازي نقش بود، يا مثلا صحنه‌اي که با بهنوش طباطبايي راجع به مجيد حرف مي‌زديم و صحنه‌اي که در حال گريه کردن بودم حذف شده بود، البته بگويم مجموع همه اين صحنه‌ها نهايتا 6-7 دقيقه مي‌شد که کمي از حذف آن‌ها ناراحت شدم؛ به هر ترتيب بهروز شعيبي کارگرداني است که من قبولش دارم، کارگردان به شدت خوبيست، آينده دارد و بسيار با وسواس است. او هم به عنوان کارگردان دلايل خودش را دارد و هرچه هست من به آن احترام مي‌گذارم.»
توسلي در ادامه «سيانور» را يک فيلم مردمحور مي‌داند و مي‌گويد: «بعد مردانه فيلم به خاطر جنس قصه‌اش که سياسي است بر وجه عاشقانه و زنانه‌اش غالب است. البته در کل به نظر من فيلم بسيار خوبي است. دوباره هم که فيلم را ديدم به نظرم آمد که بسيار خوش‌ساخت است، بازي مهدي هاشمي و همين‌طور طراحي صحنه و لباس را بسيار در فيلم دوست دارم، به نظرم بسيار در فيلم برجسته است.»
توسلي با اشاره به اين‌که همه گروه براي اين فيلم تحقيق و مطالعه کرده‌اند مي‌گويد به جز شخصيت خودش بسياري از شخصيت‌هاي اين فيلم ما به ازاي واقعي داشتند. او همچنين به مطالعه کتابي نوشته ويدا حاجبي که مجموعه مصاحبه‌هايي با زنان زنداني است اشاره مي‌کند. به طور کلي از نظر او اين فيلم فيلم سنگيني است و براي کارگردان نيز اتفاقات مهم تاريخي و سنديت تاريخي «سيانور» بسيار مهم بوده است.
در ادامه توسلي در نسل‌هاي مختلف، از سوسن تسليمي، فاطمه معتمدآريا، ليلا حاتمي و ترانه عليدوستي به عنوان بازيگران زن شاخص سينماي ايران نام مي‌برد.
به گفته او، در نسل پيش از تسليمي در سينماي ايران چندان فيلم‌هايي با حضور برجسته زن‌ها ساخته نشده است که جيراني نيز اين نکته را تاييد مي‌کند و مي‌گويد: «از دوره اصلاحات به بعد و سال 76 به آن طرف فيلم‌ها بيشتر زن محور شدند.»
توسلي در پايان به اين موضوع اشاره مي‌کند که به طور کلي از 50 درصد کارنامه خود راضي است و امسال برخلاف سال گذشته که فيلم‌هاي بسياري بازي کرده بود فقط در فيلم «مادري» بازي کرده است. همچنين از نظر توسلي فضاي بازيگري نسبت به سالهاي قبل کمي بهتر شده است و شرايط نيز نسبت به قبل چندان فرق نکرده است و حواشي هميشه وجود داشته است.
منبع : icinema.ir
