بزرگنمايي:

زگيل هاي تناسلي معمولا از طريق استخر يا رفتن به اپيلاسيون قابل انتقال نيستند، با اين حال افرادي که به مشکلات پوستي به ويژه انواع زگيل مبتلا هستند، نبايد به استخر يا اپيلاسيون بروند.

زن و مرد، مجرد يا متاهل، مسن يا جوان، برايش هيچ کدام تفاوتي ندارد و هرکسي را که خودش يا همسرش رفتار پرخطر داشته باشد، مبتلا مي کند. شايد خيلي از افراد درباه ويروس اچ.آي.وي و بيماري ايدز اطلاعاتي داشته باشند ولي اين بار صحبت از اچ.آي.وي و بيماري ايدز نيست. اين بار صحبت از زگيل تناسلي است که خيلي ها درباره آن چيزي نمي دانند؛ زگيلي که به راحتي مي تواند منتقل شود و فرد را به سرطان مبتلا کند. زگيلي که اگر درباره اش بدانيد مي توانيد مي توانيد مانع از شيوع آن شويد و از دردسرهاي ابتلا به آن درامان باشيد.

دکتر سيمين ابراهيم زاده، متخصص پوست، مو و زيبايي شما را با زگيل تناسلي آشنا مي کند:

عامل ابتلا به زگيل تناسلي يک ويروس است که به آن اچ.پي.وي (HPV: Human papillomavirus) گفته مي شود. اين ويروس مي تواند روي پوست يک سري ضايعات ايجاد کند که اين ضايعات به شکل هاي مختلف ديده مي شود. ضايعات مي توانند شبيه گل کلم يا شکل صاف داشته باشند. سطح روي زگيل ها معمولا حالت شاخي شکل دارد. روي پوست افرادي که به زگيل هاي تناسلي مبتلا مي شوند، ضايعات کوچک و گاهي ضايعات بزرگ ديده مي شود که برخي از متخصصين اين ضايعات را به اشتباه تب خال تناسلي تشخيص مي دهند و درمان تب خال تناسلي را براي آن درنظر مي گيرند که تاثيري در درمان زگيل تناسلي ندارد. زگيل هاي تناسلي انواع و اقسام مختلفي دارند ولي اچ.پي.وي از همه مهم تر است چون علاوه بر مسري بودن مي تواند دچار تغييرات سلولي شود و فرد را به سرطان مبتلا کند. سرطان دهانه رحم در خانم ها، سرطان مجاري ادرار در آقايان و حتي سرطان در ناحيه دهان مي توانند در اثر ابتلا به زگيل تناسلي به وجود بيايند.

ابتلا به زگيل تناسلي تنها از طريق ارتباط جنسي امکان پذير است و اگر فرد يا همسرش رفتار پرخطر و غيرايمن داشته باشند مي توانند به زگيل تناسلي مبتلا شوند. احتمال ابتلا به زگيل تناسلي از استخر يا مراکز اپيلاسيون ضعيف است و بيشتر زگيل هايي که از استخر يا مراکز اپيلاسيون منتقل مي شوند، اچ.پي.وي نيستند. زگيل تناسلي در اثر تماس پوستي مي تواند به قسمت هاي مختلف پوست بدن سرايت کند. شايد برخي از افراد تصور کنند که استفاده از پوشش هاي بهداشتي (کاندوم) مي تواند به صورت صددرصد مانع از ابتلا به زگيل تناسلي شود، در حالي که چنين باوري نادرست است و پوشش هاي بهداشتي تنها مي توانند از قسمت هاي داخلي بدن مثل دهانه رحم يا مجراي ادرار محافظت کنند و در اثر تماس پوستي احتمال ابتلا بسيار بالاست. افرادي که پوست آنها زخم يا سيستم ايمني بدن شان ضعيف است، بيش از سايرين مستعد ابتلا به اين بيماري هستند.

همچنين احتمال ابتلا در افرادي که پوست خشک دارند، بيشتر از ديگران است. آقايان و خانم هايي که به اين زگيل مبتلا مي شوند بايد حتما درمان مخصوص را انجام دهند. زايمان در خانم هاي مبتلا به اين زگيل بايد حتما به شکل سزارين باشد، چون خروج نوزاد در زايمان طبيعي مي تواند باعث ابتلاي نوزاد به ويروس اچ.پي.وي شود.

يکي ديگر از کارهايي که براي پيشگيري مي توان انجام داد، زدن واکسن است. زدن واکسن گارداسيل براي پيشگيري از ابتلا به اين ويروس در بسياري از کشورهاي پيشرفته رواج دارد و اين واکسن بهتر است براي اثرگذاري بيشتر از سن کم تزريق شود. واکسن جديد گارداسيل مي تواند فرد را از ابتلا به 9 زگيل پرخطر که يکي از آنها اچ.پي.وي است، محافظت کند. البته واکسن هايي که در کشور وجود دارد تنها مي تواند باعث پيشگيري از 4 نوع زگيل پرخطر شود. اين واکسن بايد در 3 نوبت تزريق شود، بعد از تزريق اولين واکسن بايد 2 ماه بعد براي واکسيناسيون به پزشک مراجعه کرد و در مرحله نهايي، 4 تا 6 ماه بعد بايد آخرين مرحله تزريق واکسن انجام شود. متاسفانه واکسن گارداسيل تحت پوشش بيمه نيست و براي هر مرحله از آن بايد حدود 300 هزار تومان پرداخت کرد. علاوه بر افراد سالم، افرادي که به ويروس اچ.پي.وي مبتلا شده اند، بايد واکسن گارداسيل را بزنند چون با انجام اين کار مي توانند خود را برابر انواع ديگر زگيل محافظت کنند.

افراد با مشاهده هرنوع ضايعه روي پوست خود، به ويژه در ناحيه تناسلي، بايد به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنند. براي تشخيص زگيل تناسلي در نواحي داخل بدن مثل دهانه رحم و مجراي ادرار بايد به متخصص زنان (خانم ها) و متخصص اورولوژي (آقايان) مراجعه کرد تا معاينه انجام شود. ويروس زگيل تناسلي براي هميشه در بدن فرد باقي مي ماند ولي براي پيشگيري از ابتلا به سرطان و جلوگيري از انتقال آن به قسمت هاي ديگر بدن يا سرايت به افراد ديگر، بايد حتما درمان انجام شود. براي تشخيص اين مسئله که زگيل از نوع اچ.پي.وي است، بايد نمونه برداري از ضايعه انجام شود. همچنين خانم ها بايد تست پاپ اسمير انجام بدهند تا از آلوده شدن قسمت هاي داخلي به اين ويروس مطمئن شوند. در صورت ابتلا به سرطان، درمان هاي خاصي براي فرد انجام مي شود.

زگيل تناسلي در ناحيه دهان هم مي تواند ايجاد شود و علائم ابتلا به آن وجود دانه هاي ريز در زير زبان، لب و اطراف دهان است که اين دانه ها دردناک نيستند و روي آنها حالت زخم وجود ندارد. ضايعات داخل دهاني معمولا به شکل گل کلمي هستند و نبايد با آفت دهان، آنها را اشتباه گرفت. تفاوت آفت دهان با زگيل در اين است که در ناحيه آفت، سوزش و درد وجود دارد و آفت بعد از مدتي از بين مي رود ولي زگيل درد و سوزش ندارد و معمولا براي مدت زمان طولاني در جاي خود باقي مي ماند.

براي درمان زگيل تناسلي درمان هاي خاصي درنظر گرفته مي شود. از بين بردن ضايعات در قسمت هايي از پوست که داراي مو هستند، با ليزر بايد انجام شود. فريزکردن زگيل با ازت مايع يکي از روش هاي درماني براي زگيل هايي محسوب مي شود که در قسمت هاي بدون مو ايجاد شده اند. اگر براي از بين بردن زگيل به وسيله ليزر از ليزرهاي مناسب استفاده نشود، بخار ناشي از سوزاندن زگيل وارد دستگاه تنفسي و حنجره فرد و پزشک مي شود و اين نواحي مي توانند به زگيل مبتلا شوند. بهترين ليزر براي از بين بردن اين نوع زگيل ها، ليزرهايي هستند که روي ضايعه تغييري به وجود نمي آورند و به داخل ضايعه مي روند و باعث تخريب عروقي مي شوند که به زگيل خون رساني مي کنند و به اين شکل زگيل از بين مي رود. چنانچه ضايعات ناشي از ابتلا به زگيل روي پوست زياد باشند، پزشک متخصص درمان کمکي مثل مصرف دارو را براي تقويت سيستم ايمني فرد در نظر مي گيرد.

معمولا تعداد جلساتي که براي درمان زگيل تناسلي درنظر گرفته مي شود، زياد است چون درمان زگيل زمان بر است. مدت زمان درمان از فرد به فردي ديگر متفاوت است و به سيستم ايمني شخص بستگي دارد. زماني که فرد فريز انجام مي دهد هر 2 هفته يک بار بايد براي فريز مجدد مراجعه کند تا زگيل کاملا از بين برود. در زمان درمان نبايد ضايعات زگيل دست کاري شوند و دستورات پزشک را بايد به دقت انجام داد. براي تکميل درمان، زوجين بايد هر دو درمان شوند، در غير اين صورت احتمال ابتلاي مجدد به ضايعات زگيل وجود دارد.

افرادي که به زگيل تناسلي مبتلا مي شوند بايد از نظر ساير بيماري هاي مقاربتي مثل سفليس و هپاتيت هم مورد بررسي قرار بگيرند، ضمن اينکه انجام آزمايش اچ.آي.وي نيز به اين دسته از افراد توصيه مي شود.

• زگيل هاي تناسلي معمولا از طريق استخر يا رفتن به اپيلاسيون قابل انتقال نيستند، با اين حال افرادي که به مشکلات پوستي به ويژه انواع زگيل مبتلا هستند، نبايد به استخر يا اپيلاسيون بروند.

• زگيل هاي ناحيه پا مي توانند از طريق دمپايي و استخر به سايرين منتقل شوند، به همين دليل افراد بايد از دمپايي شخصي استفاده کنند، ضمن اينکه افراد پيش از ورود به استخر حتما پاي خود را براي ضدعفوني کردن داخل حوضچه مخصوص بگذارند.

• برخي از افراد زماني که دچار زگيل در ناحيه پا مي شوند آن را با ميخچه اشتباه مي گيرند و با کندن زگيل به وسيله ناخن گير و وسايل تيز باعث انتقال به آن قسمت هاي ديگر بدن مي شوند. بايد بدانيد که ضايعات پوستي به هيچ عنوان نبايد دست کاري شوند.

• برخي از انواع ويروس زگيل مي توانند در وسايل فرد و خاک وجود داشته باشند و به راحتي به ساير افراد منتقل شوند.

• داخل زگيل ها نقطه هايي به رنگ آبي پررنگ يا مشکي وجود دارد. در حالي که داخل ميخچه چنين نقطه هايي وجود ندارد.

• زگيل حتما نبايد به شکل گرد و برجسته باشد، گاهي اوقات زگيل ها ظاهري صاف دارند.

• براي درمان زگيل بايد حتما به متخصص پوست و مو مراجعه کرد و انجام هرگونه خوددرماني نه تنها نمي تواند براي درمان زگيل مفيد باشد بلکه مي تواند باعث گسترش زگيل به نقاط ديگر پوست هم شود.

گردآوري : گروه سلامت سيمرغ

منبع : ماهنامه تندرستي