بزرگنمايي:

چه خبر - بهترين سن براي ياد دادن آموزه هاي ديني به کودک

بنا به گفته حجت الاسلام و المسلمين نصير عابديني، کارشناس ارشد روان شناسي، مهم ترين دوران براي آشنا کردن دختران با مقوله حجاب کودکي است.

او با اشاره به اين که چهار يا پنج سالگي بهترين زمان براي آشنايي کودک با مفهوم حجاب است، مي گويد: هرچند حجاب از سن تکليف بر دختر واجب مي شود ولي بسيار منطقي به نظر مي رسد که يک دختر 9 ساله به يکباره نتواند باحجاب شود بلکه بايد از سنين کودکي بسته به شرايط روحي، رواني، عاطفي و همچنين خانوادگي به جذاب سازي حجاب در نظر دختر پرداخت و هر از گاهي از او خواست چادر يا روسري را همچون ساير لباس ها تجربه کند. با اين حال به خانواده ها تاکيد مي کنم از تحميل اجباري حجاب در سنين قبل از بلوغ به فرزندان پرهيز کنيد اما ترغيب و تشويق به آن را پشت گوش نيندازيد.

نصير عابديني در پاسخ به اين پرسش که در برخي روايات اسلامي آمده است که هفت سال اول زندگي کودک آزادي و بازي است و بر اين اساس بسياري از خانواده ها به کودک آزادي بي حد و حصر، بدون کوچک ترين محدوديتي داده و در کل نسبت به رفتارهاي نادرست و خلاف ادب او بي تفاوتند، مي گويد: در برخي روايات اسلامي داريم که «الولد سيد سبع سنين» يعني کودک تا هفت سال حاکم است. اما خانواده ها بدانند که اين حاکميت به معناي آزادي کامل نيست و کودکان بايد در سنين سه تا شش سالگي با مفهوم عميق مسئوليت پذيري البته با قواعد سهل گيرانه به همراه تشويق آشنا شوند. البته اين را بدانيد در هنگام آموزش، کودک را تحت فشار قرار ندهيد يا کاري را که از توانش خارج است به او نسپاريد.

عابديني به خانواده ها توصيه مي کند نماز را از پنج يا شش سالگي در خلال بازي به فرزندانتان آموزش دهيد، چرا که در اين سنين حس مذهبي کودک بيدار شده و مي تواند نماز را بفهمد. در اين مرحله، آموزش چندان جدي نبوده و مواخذه اي هم در کار نيست. در ضمن براي ترغيب کودک به نماز امکانات جذابي چون سجاده زيبا، تسبيح، چادر، مقنعه و قبله نما عوامل موثري براي ترغيب به انجام آموزه هاي ديني است.

حجت الاسلام والمسلمين عابديني نکته مهم ديگري را که آموزش آن در هفت سال اول زندگي کودک ضروري است، اجازه گرفتن هنگام ورود به اتاق خصوصي والدين و جدا کردن بستر خواب کودک از پدر و مادر عنوان مي کند و مي گويد: از همان زماني که کودک به اصطلاح عقل رس مي شود، يعني از حدود سه يا چهار سالگي بايد اتاق اختصاصي پدر و مادر در ذهن کودک جا بيفتد. براي حساسيت زدايي اين موضوع، در ورودي اتاق بايد در بيشتر مواقع حتي زماني که فردي در آن نيست يا زمان هايي که پدر و مادر يا پدر به تنهايي در آن هست، بسته باشد. بايد از کودک خواست براي ورود به اين اتاق در بزند و بعد از اجازه وارد شود. به گفته آسيب شناسان، مشاهده روابط زناشويي والدين از سوي کودک، پايه اي براي ذهن او مي شود که از حدود نوجواني که غرايز او بيدار مي شود به ياد آن صحنه ها يا شنيده ها بيفتد و آن شرايط براي او معني دار و به آن امر راغب گردد.

منبع :