بزرگنمايي:

چه خبر - لباس کلينتون و ترامپ چه رازهايي را برملا مي‌کند؟

در طول کارزار انتخاباتي آمريکا و اولين مناظره، علاوه بر سياست‌ها و شخصيت اين دو نامزد انتخابات رياست‌جمهوري، ظاهر و شيوه لباس پوشيدن آنها نيز زيرذره بين بوده است.
هيلاري کلينتون به عنوان اولين زني که از سوي يک حزب عمده آمريکا براي رياست جمهوري نامزد شده طي ماه‌هاي گذشته به شدت زير نظر بوده است. علاوه بر سياست‌ها و ديدگاه‌ها، ماجراي استفاده از اي‌ميل‌هاي شخصي و مناسبات خانوادگي، حتي شيوه لباس پوشيدنش هم موضوع تجزيه و تحليل قرار گرفته است.

در هيچ کشوري تمرکز روي شيوه لباس پوشيدن و مدل مو در فضاي سياسي به اندازه آمريکا نيست. به عنوان مثال مفسران ساعت ها و بارها در مورد کت و شلوار سفيدي که کلينتون در اجتماع سراسري حزب دموکرات پوشيده بود صحبت کردند.

کت وشلوار سفيدي که هيلاري کلينتون در اجتماع سراسري حزب دموکرات پوشيد، به شيوه هاي گوناگون مورد تفسير و تجزيه و تحليل قرار گرفت. برخي گفتند او در نظر داشته نوعي بارقه‌ اميد را القا کند. همچنين گفته شد او خواسته با اين کت و شلوار سفيد، اشاره‌اي به لباس زنان در هنگام جنبش کسب حق راي کند. و بالاخره شماري آن را انعکاسي از پس زمينه سفيد پرچم آمريکا توصيف کردند.

کت و شلوار سفيد رنگ هيلاري کلينتون

دونالد ترامپ نيز تا حدي کمتر از کلينتون زير ذره بين بوده. او به خاطر پوست برنزه‌اش، مدل کت و شلوارهايي که مي پوشد، مدل مويش و حتي اندازه دست هايش مورد تمسخر قرار گرفته است.
وقتي موضوع رهبري يک کشور در ميان است همه اين نکات ممکن است مسخره و يا حداقل بي ربط به نظر بيايند. ولي ساده لوحي خواهد بود اگر فکر کنيم که ظاهر در سياست مهم نيست.
حقيقت اين است که سياستمداران امروزي هم به مضمون توجه دارند و هم به ظاهر. و البته اين موضوع جديدي نيست. در دهه شصت ميلادي وقتي که انتخابات رياست جمهوري آمريکا به رويدادي تلويزيوني بدل شد، به اعتقاد بسياري از تحليلگران ظاهر شيک و جذاب کندي در پيروزي او بر نيکسون نقش مهمي داشت.
پژوهش ها نشان مي دهند که در سياست بيش از آنچه که حاضريم بپذيريم ظاهر افراد موثر است. در پژوهشي که الکساندر تودورف از دانشگاه پرينستون انجام داده و نتايج آن در سال 2006 در مجله علوم روانشناسي منتشر شد، داوطلباني که براي يک لحظه عکس نامزدهاي ناشناس را ديده بودند توانستند حدود 70 درصد از افراد پيروز در انتخابات کنگره آمريکا در سال 2006 را پيش بيني کنند. از چنين منظري، اظهار نظر مارک روبيو در مورد دست هاي کوچک دونالد ترامپ فراتر از يک تمسخر ساده بود، به اين وسيله مي خواست توانايي ترامپ براي رهبري را زير سئوال ببرد.

کت و شلوار دونالد ترامپ

کوري روچ متخصص مد که هم در ميان هنرپيشه هاي هاليوود و هم سياستمداران واشنگتن مشترياني دارد، مي گويد:"ما در جامعه اي زندگي مي کنيم که جنبه هاي بصري بسيار برجسته اند. مد لباس و آرايش يک زبان جهاني است و چه باورکنيد و يا نکنيد، يکي از اولين و پايدارترين عناصر گذاشتن تاثير روي ديگران است."
دکتر ربکا آرنولد استاد تاريخ لباس و پارچه در موسسه کورتوا نيز موافق است که توجه به نحوه لباس پوشيدن سياستمداران در دوران شبکه هاي اجتماعي افزايش يافته است. او مي افزايد:"اين نمايانگر فرهنگ ما بطورکلي است. امروزه در مورد ظاهر و نحوه ارائه خود حساسيت و وسواس بيشتري داريم و رسانه هاي ديجيتال آنرا تشديد کرده اند."
دکتر آرنولد مي افزايد هنوز هم زنان بيشتر زير ذره بين هستند."هنوز هم روي زنان تمرکز بيشتري مي شود و آنها کت و شلواري را که به شيوه معمول لباس پوشيدن مردها بدل شده ندارند. در عين حال بايد يادآوري کرد که اين توجه و حساسيت نه فقط زنان سياستمدار بلکه همه زنان را شامل مي شود و سليقه و نحوه پوشش آنها با قساوت بيشتري مورد قضاوت قرار مي گيرد."

لاورن روثمن کارشناس مد در واشنگتن معتقد است دليل اين وضعيت تاحدي اين است که هنوز زنان در عرصه سياست سرمشق هاي زيادي ندارند."ما از زناني که در سطوح قدرت و تصميم گيري باشند سرمشق زيادي نداريم. اما در مقابل نحوه لباس پوشيدن مردان چندان مورد توجه قرار نمي گيرد.
براي مرداني که در سياست و مديريت کشور هستند يک اونيفورم مشخص وجود دارد که کت و شلوار سرمه اي، پيراهم سفيد و کراوات هاي آبي و يا قرمز است. ولي چنين چيزي هنوز براي زنان خلق نشده است. به نظرم به موازات پيشرفت زنان و در هم شکستن موانع موجود شاهد ظهور نمونه هاي بيشتري از نحوه لباس پوشيدن زناني خواهيم بود که در قدرت هستند."

معمولا بانوان اول و همسران سياستمداران در زمينه مد لباس خطر مي کنند. آنگلا مرکل لباس هايي شبيه کت و شلوارهاي مردانه را برگزيده است. احتمالا از نگاه او در دنيايي که زماني در احاطه کامل مردان بوده براي اينکه يک زن با قدرت به نظر برسد بايد مثل مردان لباس بپوشد.
گروه ديگري از رهبران زن از جمله ميشله باشله، رييس جمهور شيلي، ديلما روسف رييس جمهور برکنار شده برزيل و تا حدي هم نيکولا استورجن وزير اول اسکاتلند از همين منش پيروي مي‌کنند. اما مارگارت تاچر با پوشيدن شال گردن هاي پرچين، گردنبندهاي مرواريد و کيف نمادي از خود خلق کرده بود که به مرز کاريکاتور نزديک مي شد. کريستينا فرناندز د کرشنر رييس جمهوري سابق آرژانتين نيز به خاطر لباس هاي زنانه و پر از تور دوزي خود شهرت داشت.

علاقه وافر و آشکار ترزا مي به مد از مدتها پيش بر همه روشن بوده است

اکنون هيلاري کلينتون و ترزا مي دو سياستمدار زن در قدرت، تصورات از نحوه لباس پوشيدن متناسب را تغيير مي دهند. علاقه آشکار ترزا مي به مد لباس که آنرا مي توان در گردنبندها و پوشيدن لباس هاي دوخت طراحان مشهور به خوبي ديد از پيش بر همه روشن بوده است. نخست وزير بريتانيا نشان داده که لذت بردن از مد و همزمان مذاکره در مورد نحوه خروج بريتانيا از اتحاديه اروپا تناقضي ندارند.
اين براي زنان جوان پيام مثبتي است، به اين معنا که در عين توجه و علاقه به مد مي توانند عهده دار يک شغل مهم شوند. روزي که او با کفش هاي پاشنه بلند صورتي با نقش پلنگي وکت دوخت آماندا وکلي در برابر دفتر نخست وزيري ظاهر شد قبل از اينکه مضمون سخنراني او درک و تحليل شود عکسهايش در سراسر اينترنت پخش شد. به نظر مي رسد که نخست وزير جديد بخوبي دريافته است که مد لباس يکي از معدود زبانهاي جهانشمول است. در مورد ترزا مي، علاقه به مد و لباس چهره او را انساني تر کرده و به شخصيت خشکش لايه ديگري افزوده است.

ديويد کامرون نخست وزير قبلي بريتانيا نيز از همين شيوه استفاده مي کرد و زمانيکه قصد داشت چهره حزب محافظه کار را تغيير دهد کفش هاي ورزشي مدل کانورس پوشيد.
هيلاري کلينتون شايد به اندازه ترزا مي عاشق مد و لباس نباشد ولي شکي نيست که اهميت آن را مي داند. از کارزار انتخابات رياست جمهوري قبلي برخوردش با اين موضوع تغيير کرده است. براي کمک به بهبود وجهه خود کريستينا شيک، مشاور مد سابق ميشل اوباما و يک متخصص آرايش را استخدام کرده است.
او حتي در ووگ آمريکا، مجله مدي که قبلا از آن دوري مي کرد، ظاهر شد. يکباره چرم، منجوق و مهره و تعداد زيادي لباس هاي مارک آرماني به کمد لباس کلينتون افزوده شده است.

مد به سلاحي بدل شده که هيلاري کلينتون مي تواند آنرا در راهبرد سياسي خود بگنجاند

لاورن روثمن مي گويد:"بار قبل که کلينتون در انتخابات شرکت کرد وجه مشخصه استيل او اين بود که مثل مردها لباس مي پوشد. اما اکنون از زنانگي به عنوان يک ارزش بهره مي گيرد و نحوه لباس پوشيدن روشي براي انتقال آن است، چه در مواقعي که در قالب مادر و يا مادربزرگ ظاهر مي شود و يا وقتي که عکسي از لباس هايش را روي اينستاگرام مي گذارد، مي خواهد تاکيد کند که يک زن است."
به زباني ديگر مد لباس به سلاحي بدل شده که کلينتون مي تواند آن را در راهبرد سياسي خود بگنجاند.

دکتر ربکا آرنولد معتقد است روش برخورد و تحليل درست ما از نحوه لباس پوشيدن سياستمداران، چه زن و چه مرد، نه مد روز بودن آن بلکه بايد رمز گشايي اهداف آنها باشد."به نظرم اکثر سياستمداران از مد روز پرهيز مي کنند و نحوه لباس پوشيدن آنها بيانگر ارزشهايي است که مي خواهند منعکس کنند."

جرمي کوربين از سوي بسياري حتي مادر ديويد کامرون به خاطر بي توجهي به استانداردهاي لباس پوشيدن مورد انتقاد قرار گرفته است

لاورن روثمن موافق است و مي افزايد:"اين بخشي از پيام رساني به شيوه بصري است. خيلي از سياستمداران آرزويشان اين است ظاهري داشته باشند که به اصطلاح مخصوص سياستمداران است. چون بسياري از سياستمداران بد لباس مي پوشند نبايد تصور کرد که لباس پوشيدن بلد نيستند."
اين نکته ما را به جرمي کوربين، رهبر حزب کارگر بريتانيا مي رساند. سياستمداري که از سوي بسياري و حتي مادر ديويد کامرون، نخست‌وزير سابق به خاطر بي توجهي به استانداردهاي لباس پوشيدن در سطوح عالي سياست بريتانيا مورد انتقاد قرار گرفته است.
کوري روچ مي گويد براي مشتريان سياستمدارش در واشنگتن قيمت هميشه موضوع حساسي است چون نمي خواهند لباس هايي بپوشند که از نظر قيمت با لباسهاي مردم معمولي خيلي تفاوت داشته باشد. او به جو بايدن اشاره مي کند که "به خاطر پوشيدن يک کت و شلوار 800 دلاري بشدت مورد حمله قرار گرفت و اين درحالي است که قبل از ورود به سياست فرد متمولي بوده است." فرانسوا اولاند رييس جمهور فرانسه نيز به خاطر هزينه کردن 10 هزار دلار در سال براي لباس و خياطي به همين سرنوشت دچار شد.

لاورن روثمن مي گويد دونالد ترامپ مراقب اين نکته است."او سعي مي کند شبيه آنچه که شيوه معمولي لباس پوشيدن سياستمدارهاست لباس بپوشد. کت و شلوارهاي دست دوز و اعلا را تن او نمي بينيم و معمولا کت و شلوارهايي که در دوره اخير مي پوشد يک شماره بزرگترند. دونالد ترامپ تصميم گرفته به جاي يک ميليونر وال استريت شبيه سياستمداران لباس بپوشد و اين به افزايش حمايت از او کمک مي کند."

دونالد ترامپ در تمام دوران کارزار انتخاباتي به کت و شلوارهاي سرمه اي وفادار بوده و هيچگاه لباس راحت تر يا اسپورت نپوشيده است.

کت و شلوارهاي گشاد و بي قواره در حقيقت فاصله گرفتن از کت و شلوارهاي خوش دوخت و پيراهن هاي بدون کراواتي است که باراک اوباما مي پوشيد و آستين هاي آنرا گاه بالا مي زند.
مشخصات ظاهري دونالد ترامپ را مي توان رجعت به اواسط دهه هشتاد ميلادي و ريگانيسم تلقي کرد که جمهوري خواهان معمولا از آن به عنوان "دوران خوش گذشته" آمريکا ياد مي کنند.

ترامپ در تمام دوران کارزار انتخاباتي به کت و شلوارهاي سورمه اي وفادار مانده و هيچگاه لباس هاي راحت تر و يا اسپورت به تن نکرده است. گاهي اوقات کراوات را کنار گذاشته و کلاه بيسبال با شعار "عظمت را به آمريکا برگردانيم" را مي پوشد ولي کت و شلوار سرمه اي دست نمي خورد. اين روش لباس پوشيدن بخشي از ديدگاه او براي رهبري کشور به شيوه مدير کل شرکت هاست و نمادي از مديران اقتصادي سنتي را به ذهن مي آورد.

دونالد ترامپ حتي قبل از شرکت در مبارزات انتخاباتي اهميت وجهه ظاهري را بخوبي درک مي کرد. مدل آرايش موي او و پوست برنزه اش ممکن است در دهه هاي اخير مورد تمسخر قرار گرفته باشد ولي به او کمک کرده چهره متمايزي داشته باشد و آنچه را که به آن اعتقاد دارد در ذهن راي دهندگان حک کند.

با وجوديکه نامزدهاي انتخابات بايد به شيوه اي عادلانه و جدي به خاطر ديدگاهها و مضمون برنامه هايشان مورد قضاوت قرار بگيرند ولي در اين دوران که تصوير حامل خبر است بي توجهي به پيامهاي بصري حساب شده اي که نامزدها مي فرستند نابخردي است. براي سياستمداران مهم در عرصه جهاني امروزه درست لباس پوشيدن بسيار با ارزش است.

منبع : fararu.com