بزرگنمايي:

چه خبر - عبدالحميد محتشم سردبير نشريه يالثارات

عبدالحميد محتشم، دبيرکل انصار حزب الله و سردبير نشريه يالثارات الحسين است، 60 سال سن دارد و جانباز جنگ است. او در اين گفتگويي در شماره سيصد و بيست هفته نامه مثلث درباره حاشيه ها و واکنش ها به تيتر جنجال برانگيز نشريه متبوعش سخن مي گويد. محتشم معتقد است که نشريه اش قصد توهين به هيچ کسي را نداشته و صرفا روايتي ديني را بازتاب داده که در اين روايت يک کلمه خاص با معناي فقهي آن مورد استفاده قرار گرفته است. او مي گويد: «هنرمندان، برادران و خواهران ما هستند و قصد ما اين است که رفتارهاي اشتباه شان اصلاح شود.»

او همچنين معتقد است که بايد تيتر «مناسب تري» براي مطلب چاپ شده در يالثارات انتخاب مي شد اما تاکيد دارد که ترويج الگوهاي نامناسب در پوششي که دارد تبليغ مي شود محکوم و منحط است و بايد با تندي در مقابلش ايستاد. او انتخاب ادبيات گزنده براي نقد الگوهاي نامناسب پوشش را به اين دليل درست مي داند که ادبيات گزنده موجب مي شود تا کسي به سادگي از اصل موضوع نگذرد. او همچنين در اين گفتگو از واکنش تند منتقدانش اظهار خشنودي مي کند و مي گويد: «واکنش ها نشان مي دهد که آنها هنوز سلامت قلب شان را از دست نداده اند و اين خيلي خوب است.» شرح اين گفتگو را در ادامه مي خوانيد.

آقاي محتشم! اين روزها بيشترين انتقادها به شيوه واکنش شما به حاشيه هاي جشن حافظ مطرح است. نشريه شما باز هم توقيف شد و البته به رغم توقيف دوباره منتشر هم شد. نظر شما درباره اين رويدادها چيست؟ فکر مي کنيد بايد واکنش تعديل شده تري نشان مي داديد يا خير؟

- ببينيد براي پاسخ دادن به سوال شما بايد اول دو موضوع را از هم جدا کنيم؛ يکي موضوع محتوايي است و ديگري موضوع شکلي قضيه. درباره موضوع شکلي قضيه که بحث لغو مجوز و توقيف و اينهاست بايد بگويم که حدود شش ماه قبل هيات نظارت بر مطبوعات يک کار شتابزده کرد و برخلاف مقرراتي که خودش دارد، سر يک پرونده اي ما را لغو مجوز کرد. داستان بر اين منوال بود که اين هيات با چهار رأي موافق و سه رأي مخالف تصميم گرفت مجوز ما را لغو کند. اين تصميم در حيطه اختيارات آنها که نبود.

ما هم ادله خودمان را در دادگاه مطرح کرديم. خوشبختانه دادگاه موافقت کرد که با حکم انتشار موقت به کارمان ادامه بدهيم چون هيات نظارت اختيار اين کار را نداشت که يک نشريه را لغو مجوز کند. اصلا خيلي آشکار بود که تصميم شتابزده اي گرفتند. اين را گفتم که بگويم حالا ما در دوره انتشار موقت هستيم. در ماجراي اخير هم هيات نظارت بر مطبوعات تا حالا (اين گفتگو عصر چهارشنبه 13 مرداد ماه انجام شده است) جلسه اي درباره يالثارات برگزار نکرده است که بخواهد تذکر بدهد يا توقيف کند يا ... حالا اينکه آقاي نوش آبادي حرفي زده و چيزي گفته بايد از خودش بپرسيد منظورش چيست و منبع حرفش از کجاست.

اين از جنبه شکلي؛ اما برسيم به جنبه محتوايي حرف شما. همان طور که در شماره چهارشنبه نشريح توضيح داده ايم کار ما اهانت نبوده و قصد اهانت هم نداشته ايم، سوءتفاهم ايجاد شده است. بنابراين بسياري از اين فضاسازي ها بي معني است و اعتباري هم ندارد.

عبدالحميد محتشم سردبير يالثارات

البته شما در نشريه تان عکسي منتشر کرده ايد و از يک لفظي استفاده کرده ايد که انگار آدم هايي که در آن عکس هستند مصداق اين الفاظ اند، اين اتفاق اهانت آميز نيست؟

- البته مطلبي منتشر شده و عکس هم با آن منتشر شده است. اين مطلب در واقع در صفحه بين الملل کار شده است يعني ادامه مطالب قبلي بوده و کنار هم قرار گرفتن شان قرار نيست که حتما به اين معني بوده باشد. ضمن اينکه ما از کلمه اي استفاده کرديم که معناي فقهي مشخصي دارد. يعني قرار نيست همان معني را داشته باشد که در حرف هاي روزمره و ... به کار برده مي شود. معناي فقهي اين کلمه را حضرت آقاي جوادي آملي تشريح کردند. يعني معنايش زشت و زننده نيست.

اما بالاخره به کار بردن اين کلمه، خواه ناخواه معناي زننده آن را هم متبادر مي کند.

- من مي گويم بهتر بود از اين کلمه در تيتر استفاده نمي شد اما نمي شود که کلا به کارش نبرد. اين کلمه در ادبيات فقهي ما وجود دارد و تعريف دارد اما بايد مناسب تر تيتر نوشته مي شد. چيزي که چاپ شده است تحريک کننده است و بدقلقي دارد. قبول داريم. اما در معنايي که مد نظر ماست واقعي است. ضمن اينکه ما اين تيتر را که در صفحه اول کار نکرده ايم.

يعني شما اصراري بر به کار بردن اين کلمه نداشتيد؟

- نه، اصلا ما قصد توهين نداريم. قصد دعوا هم نداريم. کسي هم که شکايتي از ما بکند، حق طبيعي خودش است و ما هم بايد جواب بدهيم. اصلا همين که به آنها برخورده است نشان مي دهد که آنها نيز هنوز انسان هاي سالمي هستند و سلامت قلب شان هنوز زنده است. اين خيلي خوب است. ما که قصد توهين نداريم. آنها برادران و خواهران ما هستند و قصد ما اين است که رفتارهاي نادرست شان را اصلاح کنند.

البته براي اصلاح رفتار کسي لازم است که با ادبيات مناسبي اين کار انجام شود. انتشار شماره چهارشنبه که انگار ادامه همان مطالب دوشنبه است، اين موضوع را به ذهن متبادر مي کند که شما هنوز از همان ادبيات استفاده مي کنيد. اين طور نيست؟

- من درباره آن تيتر گفتم که بايد تيتر مناسب تري انتخاب مي شد. درست است. نه اينکه تيتر «ديوث کيست؟» مناسب نبوده باشد اما بايد مناسب تر بود، يعني کلمه ديگري به کار برده مي شد که کمتر تحريک کننده باشد. اين از اين. اما ماجرا يک جاي ديگر است. يک وقتي کاري براي جامعه بار مي شود، يعني آنقدر داستاني را تبليغ مي کنند که تبديل به هنجار مي شود. براي اينکه آنها فکر نکنند که هر کاري مي توانند بکنند، بايد محکم جلوي اشتباه ها ايستاد. غير از اين است؟ بايد کسي وارد شود که تلنگر بزند. نبايد فکر کنيد که بي حجابي اشکال کوچکي است.

هر مردي که زنش را تزيين کند و بيرون بياورد که ديگران تماشايش کنند، ديوث است. ديوث که حتما به اين معني نيست که حرام واقعي اتفاق بيفتد. اين اتفاق از نظر بزرگان ديني ما به ويژه پيامبر بزرگ دين ما منحط و مصداق دياثت است. ما همين موضوع را روايت کرده ايم. يک روايت مهجور و کمتر ديده شده يا مشکوک را هم که نقل نکرده ايم. روايت ما يک روايت مشخص و معلوم و سالم است. حاجي بخشي که پدر سه شهيد بود هم همين را مي گفت، مي گفت زني که بي حجاب است، شوهرش غيرت ندارد. ما هم همين را گفتيم.

اما وقتي شما عکس را در کنار اين روايت منتشر کرده ايد، يعني مي خواهيد به کساني که در عکس هستند، اين صفت را نسبت بدهيد. خيلي از منتقدان مي گويند که اين کار به ويژه در يک نشريه که ممکن است همه مردم آن را ببينيد درست نيست.

- شما يک کليک ساده کنيد. همه آن عکس ها را مي توانيد در سايت هاي مختلف اينترنتي پيدا کنيد. يک کليک ديگر هم بکنيد همان روايت را در سايت هاي مختلف اينترنتي مي توانيد پيدا کنيد. روزنامه نگار ما هم همين کار را کرده و دو مطلب را در کنار هم قرار داده است.

فکر نمي کنيد که زبان نقد بايد منعطف تر و معتدل تر باشد؟ مثلا اگر بدون انتشار عکس در قالب يک نامه يا مطلب اين انتقاد مطرح مي شد بهتر نبود؟ چون ادبيات گزنده باعث مي شود کمتر اثرگذاري ايجاد شود. شما مي گوييد قصد داشتيد که رفتار اشتباه مخاطبان تان اصلاح شود، به نظرتان با اين شيوه نقد کردن مي توان اثرگذاري ايجاد کرد؟

- گوش حضرات از اين حرف ها پر است. بارها هم گفته شده اما آنها دارند به کارشان ادامه مي دهند. مگر نمي دانند که اين کارشان جامعه را به سمت ابتذال مي برد؟ کار زشت را آنها انجام داده اند بعد به ما مي گويند که کار شما نامربوط و فضاحت بار است. عکس هاي شان دارد در شبکه هاي اجتماعي و ... بين دختر و پسر مردم دست به دست مي شود و براي شان الگوسازي مي کند که شما هم مثل ما باشيد و اينجوري لباس بپوشيد. اين کار خيلي فضاحت بار است.

بايد يک جوري برخورد کرد اين انتقادها از ذهن بيرون نرود. اتفاقا بايد تند برخورد کرد که نشود به سادگي از کنارش گذشت. ضمن اينکه همان طور که گفتم ما که قصد توهين نداشته ايم. قبلا هم گفتم که بايد تيتر مناسب تري انتخاب مي کرديم اما به اين معني نيست که خيلي ساده يک مطلب نوشته شود و همه چيز تمام بشود. گلايه ما اين است که اين چيزها دارد هنجار مي شود. اين شيوه لباس پوشيدن ها دارد عادي مي شود. اين اشتباه و افتضاح است.




منبع :