بزرگنمايي:

چه خبر - زندگي شخصي اميرحسين آرمان

شايد به عنوان يک مخاطب انتظار داشتم اميرحسين آرمان را براي اولين بار در تلويزيون در نقش جوان اول يک سريال ببينم اما اولين حضور او در اين رسانه، سريال کيميا شد. سريالي که خودش دوست داشت و اتفاقا معتقد است چون بازي اش در فاز سه اين مجموعه شروع شده جوان اول قصه خودش بوده؛ اما کيميا به زعم خيلي ها کاري پربازيگر به شمار مي آمد. ماجراي حضور بازيگر جوان و با استعداد سينماي مان در تلويزيون اما با سريال پر تب و تاب پريا شکل ديگري به خودش گرفت و حضور و بازي او در نقش کيوان، يک پسر جوان پر شر و شور با ماجراهاي عجيب و غريب بيش از پيش به مذاق مخاطبان تلويزيون خوش آمد.

اميرحسين آمران نقش جوان اول پريا ساخته حسين سهيلي زاده را از آن خودش کرد و مخاطبان او را در نقش کيوان دوست دارند. واکنش ها به کاراکتر کيوان البته متفاوت است اما مهم ديده شدن اين سريال و کاراکترهاي آن مخصوصا کيوان است که اين اتفاق افتاده. آرمان اين روزها دغدغه هاي مهم تري هم به غير از بازيگري دارد که در گفتگويش از آنها نيز گفته.

بهانه گفتگوي ويژه اين شماره مان با اميرحسين آرمان، حضور او در تلويزيون و البته سريال پريا بود

چرا کيوان را بازي کردم؟

يکي از دلايل حضور من در سريال پريا اين بود که شخصيت کيوان که قرار بود بازي اش کنم آدم عجيب و غريبي نبود و به نظرم اين ويژگي خودش يکي از جذابيت هاي اين نقش است. کيوان از آن دسته شخصيت هايي است که ما به ازايش را در اطراف مان زياد مي بينيم و در زندگي عادي همه مان اين آدم ها وجود دارند. فراز و نشيب هاي زندگي کيوان در همه زندگي ها وجود دارد و يکي از مشکلات مهم زندگي اين شخصيت از دست دادن مادرش است و مشکلاتي که کم و بيش با پدرش دارد.

وقتي پاي عشق به ميان مي آيد

شخصيت کيوان از زماني جذاب تر مي شود که گرفتار عشقي نامتعارف مي شود و بعد از آن هم موضوع آن بيماري برايش پيش مي آيد و باقي ماجراها. واکنش هايي که کيوان در ابتدا به هر دو مسئله نشان مي دهد و نوع برخوردش با اين مشکلات باعث شد تا شخصيت کيوان سير صعودي و نزولي را طي کند و کاراکتر بالا و پايين هاي زيادي را در طول قصه تجربه کند و حالا اين شب ها نسبت به اوائل قصه مي بينيم کيوان در رفتار و طرز فکرش به پختگي و بلوغي رسيده و به نظرم بيننده کاملا متوجه تغييري که در شخصيت کيوان رخ داده مي شود.

البته به نظرم چون تعداد قسمت هاي سريال 40 قسمت است براي پخش هر شبي کم است، يعني تا مخاطب بخواهد با قصه عجين شود، سريال تمام مي شود. از طرف ديگر سريال از روز اول که اين تعداد مخاطب را ندارد، طبيعتا بايد چند قسمتي بگذرد تا بيننده جذب قصه شود و کار را هر شب دنبال کند.
اين نظر شخصي من است اما به نظرم پريا مي توانست مثلا در 26 قسمت 50 تا 55 دقيقه اي و به شکل يک شب در ميان پخش شود تا مخاطب مدت زمان بيشتري با قصه همراه شود.

معضلي که بايد زودتر جدي گرفته مي شد

مطرح شدن يک دغدغه در تلويزيون يا حتي سينما اتفاق خيلي خوبي است و يکي از اساس درام است. بيماري HIV يک مسئله رها شده در ايران است که آگاه سازي و اطلاع رساني بسيار کمي درباره اش صورت گرفته. طبق آماري که وزارت بهداشت به ما دادند آمار ابتلا به بيماري HIV از طريق تماس جنسي نسبت به استفاده از سرنگ آلوده مشترک، متاسفانه افزايش پيدا کرده و در واقع اين آمار همچنان با يک شيب خيلي ملايم رو به افزايش است که اتفاقي اسفناک است و بايد تصميم هاي جدي تر در زمينه آگاه سازي بيشتر گرفت. طبيعي است که با اين آمار اطلاع رساني در زمينه اين بيماري بايد خيلي زودتر از اينها در تلويزيون اتفاق مي افتاد اما همين حالا هم که اين معضل در يک مجموعه مطرح شده، باعث خوشحالي است که تلويزيون خط قرمزهايي که قبلا براي خودش داشته را رد کرده.

با بيماران مبتلا به HIV ديدار داشتم

براي ايفاي برخي نقش ها مثل کيوان که قرار است بيماري خاصي مثل HIV را به تصوير بکشد، هيچ گونه عوارض بيروني يا مشخصه اي ندارد که براي ايفاي آن مجبور باشي بروي تحقيق کني تا علائم بيروني آن را نشان دهي. اين بيماري هيچ عامل بيروني ندارد که من به عنوان بازيگر بخواهم از مشخصه هاي فردي که مبتلا به اين بيماري است در بازي ام استفاده خاصي کنم، پس اينکه بخواهي چنين کاراکتري را چطور جلوي دوربين ببري بر مي گردد به شخصيتي که براي نقش در فيلمنامه تعريف شده و من به عنوان بازيگر طراحي که براي کيوان انجام دادم به اين نتيجه رسيدم که چنين واکنش هايي را به اين بيماري نشان دهد. البته اين نکته را هم لازم است بگويم که ما با مبتلايان به بيماري HIV نشست هايي داشتيم، با هم صحبت کرديم و از مشکلات و مسائل شان با هم حرف زديم.

بازي در تلويزيون ريسک است

به نظر من بازي در تلويزيون براي کسي که در سينما فعاليت داشته و در واقع با آن مديوم ديده شده ريسک بزرگي است، به خصوص اينکه کار اولش هم باشد. به اين جهت که ديده شدن در تلويزيون هم مي تواند تو را خيلي بالا ببرد، هم برعکس از آن جايگاهي که قبلا داشتي تو را پايين تر بکشد. براي همين به نظرم بازيگري که از سينما به تلويزيون مي آيد در موقعيت حساس تري قرار مي گيرد. من هم چون در چنين شرايطي قرار داشتم، هميشه در انتخاب هايم دقت مي کردم تا اينکه کيميا به من پيشنهاد شد و همه ابعادش به نظرم مناسب بود و همين باعث شد در مجموعه حضور داشته باشم.

البته اين را هم بايد بگويم که اساسا تکنيک ساخت کار سينمايي با تلويزيوني متفاوت است و طبيعتا مخاطب اين دو مديوم نيز با هم فرق مي کنند. شايد هم بهتر باشد بگويم قابل قياس نيستند ولي به نظرم در جذب مخاطب نکته اي خيلي مهم اين است که تو نقش ات را طوري بازي کني که مخاطب هم آن را باور کند و مثلا با وجود نکات نه چندان مثبتي که از او مي بيند همچنان دوستش هم داشته باشد.

قصه پريا کليشه اي نيست

انتخاب و ازدواج نامتعارف کيوان يکي از جذابيت هاي قصه است و اگر قرار بود ما در اين سريال يک عشق روتين و معمولي مثل بقيه سريال ها را نشان دهيم قطعا با اين جمله که «اين هم يک کار کليشه اي است مثل بقيه کارها» مواجه مي شديم اما مطرح شدن عشق بين کيوان و پريا در داستان سريال يکي از نقاط عطف پرياست که باعث شد مخاطب هم خيلي درگير اين قضيه شود.

عشق در زندگي شخصي ام

به نظرم ازدواج يک نقطه عطف در زندگي هر آدم است. البته نگاه مردم نسبت به ازدواج متفاوت است؛ بعضي ها ازدواج را مثل بقيه کارهايي که در زندگي شان بايد انجام بدهند، مانند درس خواندن، دانشگاه رفتن، سر کار رفتن، سربازي رفتن و ... مي بينند و برايش سن و سال تعيين مي کنند و مثلا مي گويند الان وقتش است اما بعضي ها هم اعتقاد دارند ازدواج بايد برايشان پيش بيايد و سن و سال و زمان خيلي براي شان مطرح نيست.

عشق بايد برايت اتفاق بيفتد

من در زندگي شخصي ام به عشق اعتقاد دارم و ازدواج رمزي است که هنوز برايم پيش نيامده. خيلي درگير زمان نيستم و معتقدم اگر شما در سني ازدواج کنيد که عشق براي تان به وجود آمده خيلي بهتر از آن است که مجبور شويد چون وقت ازدواج تان شده با کسي پيمان ازدواج ببنديد. به نظرم در بحث ازدواج اينکه فکر کنيد «ممکن است دير شود» هم نبايد وجود داشته باشد. تنها بايد عشق براي تان اتفاق بيفتد.

همه ما خاکستري هستيم

همه ما در زندگي عادي و روزمره مان آدم هايي خاکستري هستيم. يعني شخصيت مان هم بخش هاي خوب دارد و هم بخش هاي بد. در مورد نقش هايي هم که يک بازيگر بازي مي کند همين قضيه صدق مي کند. بعضي ها شايد برداشت اشتباهي از اين موضوع دارند و اگر بازيگري در يک نقش يک قدم اشتباه برود فکر مي کنند او آدم بد قصه است اما نقش خاکستري با بدمن فرق دارد.

تعريف من از خاکستري، آدم هاي معمولي هستند که هم خوبند و هم بد و همه ما در طول روز با خيلي هاي شان سروکار داريم. اين جور آدم ها در شرايط مختلف تصميم هايي مي گيرند که نتيجه آن تعيين مي کند که بخش هاي تيره شخصيت اش بيشتر فعال است يا نه. برعکس آدم خوبي است. طبيعي است که ملموس بودن کاراکترهاي مختلف در قصه در جذب بيشتر مخاطب تاثير زيادي خواهد داشت.

پسر مظلوم و خجالتي؟! نه!

علاقه شخصي من در حوزه بازيگري حضور در کارهاي جدي و اجتماعي است اما در کنارش به کارهاي اکشن هم خيلي علاقه دارم. البته نه اکشني که در سينما و تلويزيون ايران ساخته مي شود که بيشتر شبيه کمدي است. منظورم از اکشن، اکشن استاندارد جهاني است و به اين نوع نقش ها هم علاقه دارم. البته من نقش آدم هاي آرام، مظلوم و خجالتي را دوست ندارم بازي کنم.

موسيقي دغدغه جدي من

موسيقي دغدغه بسيار جدي من است و اين روزها بيشتر وقتم را صرف آن مي کنم و در حال آماده کردن آلبوم موسيقي ام هستم. به نظرم علاقه بايد در هر رشته اي وجود داشته باشد که به سمتش کشيده شوي. علاقه موسيقي در من همانطور که گفتم هميشه وجود داشت و الان هم تبديل به دغدغه اصلي ام شده. از طرف ديگر فکر مي کنم وسواسي که در زمينه موسيقي دارم خيلي بيشتر از حساسيت هايم در حيطه بازيگري است. در حال حاضر هم کارهاي آلبوم را جلو مي برم و خوشحالم که با درجه يک هاي اين حوزه همکاري مي کنم.

پاييز منتظر آلبومم باشيد

هنوز نمي توانم زمان مشخصي براي آمدن آلبومم به بازار بدهم چون اتفاق هاي پيش بيني نشده اي در پروسه توليد يک آلبوم مي تواند پيش بيايد ولي اگر مسئله خاصي پيش نيايد اميدوارم بتوانم اواخر پاييز امسال آلبومم را منتشر کنم. سبک آلبومم پاپ است و حال و هوايش طبق سليقه مردم کار شده. فضاي تنظيم کاملا به روز است و همه ترک ها چه قطعات آرام و غمگين چه قطعات ريتميک و آنهايي که ضرباهنگ بالايي دارد، فضايي انرژيک دارند.
روزبه بماني، ترانه مکرم، اميرعلي بهادري، شهاب رمضان، پريا سير، امين قباد از دوستان بنامي هستند که در آلبومم با آنها همکاري کردم و تنظيم قطعات را هم دوست خوبم بهزاد عبداللهي انجام داده است که از استعدادهاي خوب موسيقي است و به نظرم با اين آلبوم خيلي بيشتر از قبل شناخته خواهد شد.




منبع : ماهنامه ديده بان