بزرگنمايي:

چه خبر - فساد در سينما و تلويزيون

مافيا در سينما و تلويزيون، انتخاب بازيگر در مهماني ها و دورهمي هاي تهيه کننده ها، پيشنهادهاي غيراخلاقي و هزاران گلايه ديگر، حرف هايي هستند که اين روزها از زبان بعضي از بازيگران که از صحنه به دور مانده اند و پيشنهاد بازي نداشته اند، شنيده مي شود.

آنها که ادعا دارند تمام بيکاري هاي شان به خاطر بي اخلاقي هاي عرصه هنر است و نه آن چيزي که شايد نامش را تلاش يا شايستگي کمتر مي شود گذاشت. بازيگراني که اغلب در روزگار اوضاع اقتصادي خوب تلويزيون و با سريال هاي نود قسمتي چهره شدند اما حالا و در دوران رکود و بي پولي صدا و سيما به بن بست خورده اند و دائم اين بيکاري را به همه چيز ربط مي دهند و غر مي زنند. از بي اخلاقي مي گويند و دليل بيکاري شان را تنها و تنها «نه» گفتن به پيشنهادهاي غيراخلاقي تهيه کننده ها ذکر مي کنند.

در اين ميان اما بعضي از بازيگران هم هستند که از اين غر زدن ها آشفته مي شوند و مثل رويا تيموريان مي گويند اين مسائل مثل مسائل خانوادگي است که بايد درون خانواده سينما و تلويزيون حل شود و نبايد به بيرون درز پيدا کند؛ يا مثل ستاره اسکندري از همکاران شان گله مي کنند که «بازيگران تا وقتي سر کار هستند و شرايط خوب است، اعتراض نمي کنند اما به محض اينکه بيکار مي شوند شروع به غر زدن کرده و حرف هاي عجيب و غريب مي زنند که فساد، سينما و تلويزيون را پر کرده است.»

پرستو صالحي

از مين هنرپيشه هاي زن، او اولين نفر بود که درباره بي اخلاقي هاي بعضي از تهيه کننده ها نوشت و با مصاحبه اي که با خبرگزاري فارس انجام داد، جرقه اعتراض ها و انتقادهاي اينچنيني بعد را زد. بازيگر سريال «زير آسمان شهر» در فروردين سال 91 در فيس بوکش نوشت: «به يک تهيه کننده سرشناس از سر درد دل گفتم دلم يه کار طولاني مي خواد. گفت: اوني ام که بهت کار طولاني بده حال طولاني مي خواد... من هنوز ايمان دارم که تو هنر مقدس هفتم، هستند انسان هايي که بي درخواست و نياز و ... فقط و فقط به کارشون فکر مي کنن و بس و متاسفم از وجود کساني که هنر پاک آريايي رو با ناحيه 10 قديم تهران اشتباه گرفتن...»

صالحي پس از اين نوشته ديگر در فيلم و سريالي ديده نشد. او پيش از آن، بازي در فيلم هاي کارگرداناني مثل بهمن فرمان آرا، مسعود کيميايي، فرامرز قريبيان در سينما و قاسم جعفري، حسن هدايت، جواد رضويان، مهران غفوريان و ... در تلويزيون را در کارنامه اش داشت.


فقيهه سلطاني

موج جديد صحبت درباره مافيا و فساد، بعد از خروج بازيگر درجه سومي مثل صدف طاهريان از کشور شکل تازه اي به خود گرفت. اين بازيگر که با بازي در نقش هاي فرعي بعضي فيلم هاي تجاري به عرصه سينما معرفي شده بود، بعد از خروجش از کشور درباره پيشنهادهاي غيراخلاقي در فضاي سينما و تلويزيون ايران به بازيگران زن گفت. پس از او فقيهه سلطاني، بازيگر سينما و تلويزيون با تاييد بخشي از سخنان صدف طاهريان نوشت: «خانم صدف طاهريان ... حرف هاي شما در مورد عده زيادي از دست اندرکاران سينماي ما متاسفانه، متاسفانه و متاسفانه، کاملا درست و مورد تاييد است.»

بازيگر فيلم صورتي پس از اين هم بيکار ننشست و نامه اي را که به امضاي 30 نفر از بازيگران زن تلويزيون رسيده بود منتشر کرد. نامه اي که ماه ها قبل براي مديران ارسال شده بود اما تا زماني که در يک روزنامه منتشر نشد، اثري نداشت. بعد از انتشار اين نامه، اصغر پورمحمدي در جلسه اي با اين بازيگران براي حل مشکلات آنها قول هاي مساعدي داد.

در بخشي از اين نامه سرگشاده، خطاب به معاون سيما آمده بود: «اميدواريم شما برادر عزيز علت حضور اين افراد را در لباس مقدس بازيگر که روز به روز به تعداد آنها افزوده مي شود، بدانيد... اميدواريم شما برادر عزيز از پشت صحنه ناسالم و غيرمطلوب اکثر پروژه هاي تلويزيوني باخبر باشيد. از روابط آلوده و مافياي قدرتمند عده اي بي صلاحيت و شهوت پرست که روز به روز به نفوذ و قدرت ايشان براي وارد کردن چنين افرادي در صحنه مقدس تلويزيون اسلامي افزوده مي شود، مطلع باشيد...!»


السا فيروز آذر

فيروز آذر که بازيگري را از هفت سالگي با بازي در فيلم هاي خاله اش، تهمينه ميلاني آغاز کرده بود، غير از ميلاني تنها با قاسم جعفري، علي عبدالعلي زاده و ابوالحسن داودي همکاري کرده. او در گفتگويي درباره بي اخلاقي در فضاي سينما گفت: «با عده بسياري از کارگرداناني روبرو هستيم که به جاي آنکه بازيگران شايسته را در تئاتر يا فيلم هاي شايسته و کلاس هاي آموزشي جستجو کنند يا حداقل با تست گرفتن و آگاهي از استعداد افراد، آنها را شناسايي کنند، در محافل و مهماني ها به دنبال کشف بازيگر هستند که مسلما به اين بي اخلاقي دامن مي زنند.

براي اين قبيل کارگردانان فرق نمي کند که طراح صحنه يا فيلمبردار و ساير عوامل چه ميزان خلاق و حرفه اي هستند بلکه بيشتر حواشي کار براي شان مطرح بوده و در اين انديشه اند که تا چه ميزان اين افراد زير دست مي توانند کمبودهاي روحي، رواني، جنسي و مالي آنها را تامين کنند.» او از سال 89 تا امروز جلوي دوربين هيچ کارگرداني حاضر نشده است.


ساناز سماواتي

اين بازيگر که مدت هاست در فيلم و سريالي ديده نشده، درباره علل اين کم کاري مي گويد: «اوضاع الان با بيست و خرده اي سال پيش متفاوت شده. من با تحصيلاتي که داشتم وارد اين حرفه شدم و الان شما مي بينيد يک شبه يک آقا پسر يا يک خانم يا پول مي دهد نقش را مي خرد يا با حضور در مهماني ها و پارتي ها وارد پروژه ها مي شود. اکثر فيلم ها اين طور شده. تهيه کننده نقش را مي فروشد، مي گويد من 300 ميليون برآورد بودجه ام است، 100 يا 150 ميليون مي گيرم دو نقشم را مي فروشم. الان در اين حرفه ملغمه اي شده که من ترجيح مي دهم کار نکنم چون کار هم که مي کني، پول نمي دهند.»


مرجان محتشم

محتشم نيز از ديگر بازيگراني است که خود را از حرفه بازيگري کنار کشيده است و مي گويد از طريق طراحي داخلي امرار معاش مي کند. بازيگر سريال پربيننده «پس از باران» در اين زمينه مي گويد: «محبوبيت بين مردم چيزي نيست که بتوان به راحتي آن را به دست آورد ولي متاسفانه برخي ستارگان به دليل ابزار شدن و ارتباطات غيراخلاقي که باعث شرمندگي و تاسف است محبوب شده اند که به اعتقاد من اين محبوبيت نيست. جايي براي کساني که بخواهند با اعتقاد به خدا در عرصه سينما فعاليت سالم داشته باشند نيست و متاسفانه برعکس، کساني که تن به ارتباطات نامشروع مي دهند، در اين عرصه بالا مي روند.»


صبا کمالي

صبا کمالي نيز چندي پيش در اعتراض به وضعيت حال حاضر سينماي ايران از فعاليت هاي هنري انصراف داد. اين هنرپيشه سينما گفت: «من وقتي وارد اين عرصه شدم شرايط خيلي محترمانه تر بود. اوضاع هنر نسبت به چند سال اخير چه از نظر مالي و چه از نظر اخلاقي خيلي بهتر بود ولي چند سالي است که شرايط به گونه ديگري است. اميدوارم شرايط درست شود اما بايد بگويم که من بابت هر جواب ردي که به پيشنهاد وقيحانه تهيه کنندگان داده ام آنها مرا پنج سال به عقب پرت کردند. يک مشت موجودات حقير که اسم ديگري را روي آنها نمي توان گذاشت.»


شاهرخ استخري

بازيگر سريال دلنوازان از معدود آقايان بازيگر است که درباره اين مسائل حرف زده است. او که کارش را با بازي در چند فيلم و تله فيلم آغاز کرد و سپس با سريال تلويزيوني دلنوازان به شهرت رسيد، درباره ابتذال در سينما گفت: «خيلي از جاها دعوت شدم که نرفتم. اگر مي رفتم شايد بد هم نمي شد. آنقدر اين حاشيه ها را بلد هستم که همين الان يک بازيگر جواني که اول راه است و حاضر است هر کاري بکند، به من نشان بدهيد تا به او بگويم چه کار کند تا بتواند ستاره سينما شود. خيلي هم نياز به استعداد ندارد، شايد يک خانه مجردي به کارش بيايد.»




منبع : هفته نامه تماشاگران