بزرگنمايي:

چه خبر - حرف هاي ممنوعه بين مادر شوهر و عروس

تعجبي ندارد که عروس ها و مادرشوهرها روابط پيچيده اي دارند. به گفته دکتر ديانا بران، روانپزشک و مؤلف، هر دوي آنها احساس تهديد مي کنند. عروس ها مي خواهند در فاميل شوهر جا باز کنند، در حاليکه مادرشوهرها مي خواهند مطمئن شوند که از زندگي فرزندشان خارج نشده اند. حتي وقتي هم که هر دوي اين خانم ها همديگر را دوست داشته باشند، مشخص کردن نقش هر يک سخت است. براي اجتناب از استرس خانوادگي، ما از مادرشوهرها (و البته از چند عروس) درباره حرف هايي که برايشان سنگين مي آيد سوال کرديم و از کارشناسان پرسيديم چطور مي توان با آرامش با اين مسائل رسيدگي کرد.

هميشه سياست در باز نتيجه معکوس مي دهد. مثال: عروس جودي به او گفت که اگر به چيزي نياز داشت بگويد. ولي وقتي شوهر جودي آلزايمر گرفت، عروسش اصلاً سري به او نزد و قلبش را شکست. دکتر روانپزشک تينا تسينا مي گويد: «وقتي قول هايي مي دهيد که به آنها وفا نمي کنيد بيزاري ايجاد مي کنيد.» بجاي قول دادن سعي خود را بکنيد تا زماني را براي ديدن يکديگر تنظيم کنيد که براي هر دوي شما مناسب باشد. اگر مجبور شديد در لحظه برنامه ريزي کنيد، بگوييد که بايد قبلش با شوهرتان هماهنگ کنيد.

کاتلين مي گويد: «وقتي به عروسم گفتم که بين کار و خانواده اش تعادل ايجاد کند، خيلي خشمگين شد.» شايد توصيه هاي مادرشوهر به شما حس تحکم بدهد، ولي فرض کنيد که او نيتش خوب است و از او تشکر کنيد و کار خودتان را بکنيد. اگر به تحميل نظراتش ادامه داد، براي مثال اينطور جواب بدهيد: «متشکرم. ولي ما تصميم گرفتيم نظر پزشک اطفال را پياده کنيم.» اگر اين حرف او را ساکت نکرد، از شوهرتان کمک بگيريد و با هم براي مادرشوهرتان توضيح دهيد که رفتارهاي او هم شما را آزار مي دهد و هم به او مي فهماند که بعضي موضوعات اصلاً قابل بحث نيستند.

سياست، مذهب و موضوعات حساس ديگر باعث مي شوند که شام خانوادگي تبديل به صحنه جنگ شود. شارون مي گويد: «در بحثي در مورد سياست، عروسمان مستقيماً به ما گفت که اشتباه مي کنيم و فکرمان غلط است. من شوکه شدم.» دکتر بران مي گويد اگر نمي توانيد در اين مواقع خونسرد باشيد و بگوييد: «سياست هميشه مرا ناراحت مي کند. من نظري نمي دهم.» اگر وارد دعوا و مشاجره شويد، هيچکس برنده نمي شود.

بسياري از خانم ها مادرشوهرهاي خود را مسئول عيوب شوهرانشان مي دانند. سارا اعتراف مي کند: «من يک بار در ميان حرف هايم به او گفتم که کاش به شوهرم مهارت هاي سازماني ياد داده بود. او ناراحت شد و به دل گرفت.» دکتر بران مي گويد: «چه انتظاري داريد؟ مي خواهيد مادرشوهرتان گارد نگيرد و ناراحت نشود؟» اين موضوع او را هم وارد مسائل شما مي کند و همه چيز بدتر مي شود و شوهرتان ديگر مسئوليت کارهايش را به عهده نمي گيرد. با آنکه هميشه انداختن تقصير گردن مادرش راحت تر است، ولي اين شما و شوهرتان هستيد که بايد مسائلتان را حل کنيد.

اين شکايت در ميان مادرشوهرها رايج است. عروس ها هميشه به پدر و مادر خود بيشتر اهميت مي دهند. کاتلين مي گويد: «عروسم در روز تعطيل يا عيد پيش خانواده خودش مي رود. عکس هاي پدر و مادرش در همه جاي خانه ديده مي شوند و آنها اصلاً عکسي از من و شوهرم در خانه نگذاشته اند.» با آنکه راحت بودن با پدر و مادر خودتان کاملاً منطقي است، ولي بايد بپذيريد که اين دو خانواده با هم وصلت کرده اند و بايد پدر و مادر همسرتان را هم بازي بدهيد. قدم اول: هميشه در مورد مسائلي از اين دست که براي گذراندن هر تعطيلي کجا برويد با شوهرتان صحبت کنيد. سپس با هم با خانواده ها هماهنگ کنيد. اگر شوهرتان مي خواهد بيشتر با خانواده اش باشد، اشکالي ندارد که زماني را با آنها تنها بگذراند و شما هم گاهي بچه ها را پيش آنها بگذاريد.

جودي تعريف مي کند: «عروسم گفت که يک کمد لباس خريده است چون اميدوار است لباس هاي من به او برسد. او گفت ديگر نمي تواند بيشتر از اين منتظر بماند. انگار من بايد همين الان سرم را زمين بگذارم و بميرم!» گفتگوهاي مربوط به ارث بايد بين شوهرتان، خواهر و برادرهايش و پدر و مادرش باشند. شما حقي بر دارايي مادرشوهرتان نداريد. اگر او بعضي چيزها را به شما مي دهد خيلي خوب است، ولي يک عروس هرگز نبايد اين بحث ها را پيش بکشد.

سارا مي گويد: «مادرشوهرم خيلي بيشتر از ما دوست دارد ما را ببيند و وقتي مي گوييم تعهدات و مشغله هاي ديگري داريم واکنش بدي مي دهد.» در اين مورد هم بايد با شوهرتان هماهنگ شويد و دو نفري با مادرشوهرتان حرف بزنيد. با مهرباني به او بگوييد که چند وقت يکبار مي توانيد او را ببينيد تا او هم توقعاتش را درست کند و غافلگير يا ناراحت نشود. يک تاکتيک: «ما خيلي دوست داريم بياييم شما را ببينيم، ولي براي بچه ها بهتر است که گاهي هم با دوستانمان ديدار کنيم و براي خودمان هم وقت بگذاريم.» اگر او شما را با برنامه اي غافلگير کرد، بگوييد: «اين تاريخ ما نمي توانيم بياييم، ولي دفعه بعد که برنامه مان اجازه داد مي توانيم بياييم.»

دعواهاي عروس و خواهرشوهري هميشه پرمسئله است و شما با کمک گرفتن از مادرشوهرتان به هيچ جايي نمي رسيد. مليسا مي گويد: «ما از خواهرشوهرم خواستيم که وقتي من سر کار مي روم از بچه ها مراقبت کند، ولي هميشه کنسل مي کرد، بنابراين از مادرشوهرم خواستم با او حرف بزند. مادرشوهرم طرف دخترش را گرفت و عصباني شد.» دکتر بران مي گويد: «وقتي مادرشوهرتان را درگير ماجرا مي کنيد در واقع از او مي خواهيد طرف يک نفر را بگيرد.» اين دعواها بايد بين خودتان بماند.

کاتلين مي گويد: «اگر عروسم مي توانست کلاً ما را از زندگي نوه هايمان بيرون مي انداخت.» دکتر تسينا مي گويد که اين کار واقعاً خجالت دارد زيرا: «ديدن اختلافات شخصيتي به بچه هايمان ياد مي دهد که در شرايط و موقعيت هاي مختلف مذاکره کنند. اگر نگرانيد که مادرشوهر و پدرشوهرتان تأثير بدي بگذارند، براي مثال اگر پيش فرزندانتان سيگار مي کشند، بايد شما و شوهرتان با هم از آنها بخواهيد که اين کار را نکنند وگرنه ديگر نوه هايشان را نمي بينند. اگر پيامد کار را برايشان شرح دهيد، طولي نمي کشد که آنها با شما همکاري مي کنند.»

سوزان مي گويد: «هميشه پسرم با ما ارتباط برقرار مي کند. وقتي شوهرم بيمارستان بود اصلاً خبري از عروسم نشد.» اين يعني عروسم مي خواهد ما از آنها دور بمانيم. دکتر تسينا مي گويد: «با آنکه اين شوهرتان است که در اغلب مواقع بايد به مسائل رسيدگي کند، ولي شما نبايد پشت او قايم شويد و از ارتباط برقرار کردن با آنها خودداري کنيد. شما هم بايد با آنها ارتباط برقرار کنيد تا شوهرتان از اينکه هميشه در وسط ماجرا باشد، احساس بيزاري نکند.» علاوه بر آن، وقتي فرزندانتان ببينند که شما با پدرشوهر و مادرشوهرتان خوب رفتار مي کنيد، آنها هم از شما تبعيت مي کنند و در آينده همينطور رفتار مي کنند.

منبع : زندگي ايده آل