بزرگنمايي:

چه خبر - بهترين سن براي تنها گذاشتن کودک در خانه

کتي ( 9 ساله ) به تازگي از پدر و مادرش مي خواهد که اجازه بدهند در خانه تنها بماند؛ اما پدر و مادرش ري و کلي، معتقدند با اينکه در محله امني زندگي مي کنند، اصلاً نبايدفرزندشان را در خانه تنها بگذارند.ري مي گويد: من براي کتي توضيح داده ام که اگر او را در خانه تنها بگذاريم و برويم، نگرانش خواهيم بود؛ اما او باز هم اصرار کرد که حتي براي نيم ساعت هم که شده به او اجازه دهيم که در خانه تنها بماند، ولي من با اين درخواستش موافقت نکردم، او نيز در حالي که به شدت عصباني شده بود گفت: من ديگر بزرگ شده ام و مي توانم از خودم مراقبت کنم، اما شما مثل بچه ها با من رفتار مي کنيد و به من اطمينان نداريد.بسيار تعجب آور است که والدين و بچه ها از موقعيتي يکسان، درک متفاوتي دارند و جالب اين است که با رشد بچه ها، اين درک متفاوت روز به روز بيشتر مي شود.بنابراين شما بايد به گونه اي با فرزندتان رفتار کنيد که هم سلامتي اش حفظ شود و هم اينکه احساس آزادي عمل داشته باشد. اگر شما هم اين روش را به کار گيريد، در آينده مشکلات کمتري با فرزندتان خواهيد داشت.

چه چيزي باعث مي شود که فرزند شما با اين سن و سال کم تا اين حد خواهان استقلال باشد؟ يکي از دلايل اصلي آن، رسانه هاي گروهي است. فيلم ها و برنامه هايي که براي بچه ها از تلويزيون پخش مي شود، احساس استقلال را به آنها القاء مي کند. شايد هم به دليل اينکه خواهر، برادر، بستگان و يا دوستان فرزندتان اجازه دارند در خانه تنها بمانند او نيز دوست دارد چنين استقلالي را تجربه کند.

صرف نظر از قوانيني که در هر جامعه اي وجود دارد، بايد عوامل ديگري را نيز در نظر گرفت. اول از همه بايد بگوييم اصلاً کار صحيحي نيست که بچه هاي زير 10 سال را با وجود اصراري که براي تنها ماندن دارند، در خانه تنها بگذاريم.قطعاً بچه هاي 8 يا 9 ساله، اگر در خانه تنها بمانند، نمي توانند از پس مشکلات احتمالي بربيايند؛ زيرا توانايي شناختي و بلوغ عاطفي لازم را ندارند. اگر شما به بيشتر سؤال هاي زير پاسخ مثبت بدهيد، مي توانيد مطمئن شويد که فرزندتان به رشد عقلاني مناسب رسيده است:
- آيا فرزندتان از قوانين و مقررات پيروي مي کند؟
- آيا فرزندتان عموماً رفتار عاقلانه اي دارد؛ يا اينکه کارهايش مخاطره آميز است؟
- آيا فرزندتان معمولاً راستگو است؟ آيا شما به او اطمينان داريد؟
- آيا فرزندتان مي تواند به راحتي با فوريت هاي پزشکي تماس بگيرد و از آنها کمک بخواهد؟
- ايا فرزندتان نسبت به انجام تکاليف مدرسه يا کارهاي خانه، احساس مسئوليت مي کند؟
اگر پاسخ شما به بيشتر سؤال هاي بالا، مثبت باشد، فرزندتان مي تواند در خانه تنها بماند. البته محيط اطراف هم نقش مهمي در اين زمينه دارد.اگر در محله امني زندگي مي کنيد، مي توانيد با آرامش خاطر او را تنها بگذاريد، ولي هنگامي که دريافتيد فرزندتان شرايط لازم را براي تنها ماندن در خانه دارد، با نگراني هاي بيهوده، ذهن خود را آشفته نکنيد.

اگر سن فرزندتان کمتر از 10 سال است يا در سني قرار دارد که شما از تنها گذاشتن او در خانه، احساس نگراني مي کنيد، بهتر است پاسخ روشني به او بدهيد.وقتي در جواب او بگوييد: بايد ببينم چي ميشه يا درباره اش فکر خواهم کرد فرزندتان همچنان به درخواستش ادامه مي دهد و با اين کار باعث عصبانيت شما خواهد شد. شايد فرزندتان از پاسخي که در ادامه آورده ايم خوشحال نشود، اما حداقل باعث مي شود بداند اين شما هستيد که در خانه قوانين را وضع مي کنيد:"دختر خوبم، تو فقط 9 سال داري و خيلي زود است که بخواهي در خانه تنها بماني. در واقع خود من هم از اينکه تو را تنها بگذارم، نگران مي شوم. شايد در سن 11 سالگي به تو اجازۀ چنين کاري را بدهم، اما باز هم قول نمي دهم.براي من مهم نيست بقيه خانواده ها در اين مورد چگونه عمل مي کنند. ما در خانواده قوانين خاص خودمان را داريم، اگر همچنان براي تنها ماندن در خانه اصرار کني؛ عصباني خواهم شد و تصميم مي گيرم که حتي در سن 11 سالگي هم تو را در خانه تنها نگذارم".زماني که احساس کرديد، فرزندتان شرايط لازم براي تنها ماندن در خانه را دارد، بهتر است بار اول براي مدت کوتاهي، مثلاً نيم ساعت تا يک ساعت، او را تنها بگذاريد و ببينيد که اوضاع چطور خواهد بود.

به علاوه موارد زير را نيز حتماً به فرزندتان گوشزد کنيد :

- به فرزندتان چگونگي دسترسي به خود يا يکي از اقوام نزديک را بگوييد، مثلاً شماره موبايل خود و يا يکي از بستگان را در اختيارش قرار دهيد. به علاوه به فرزندتان نحوۀ تماس با فوريت هاي پزشکي و دادن اسم، شماره تلفن و آدرس را ياد دهيد.
- زماني که شما يا همسرتان به دليل تغيير برنامه مي خواهيد به خانه بازگرديد، حتماً فرزندتان را در جريان بگذاريد.
- به فرزندتان بگوييد که بدون اجازۀ شما در خانه را به روي کسي باز نکند.
- به فرزندتان بگوييد به شخصي که به منزلتان تلفن زده است، نگوييد که شما در خانه نيستيد.
- اگر در خانه آنتش سوزي رخ داد، حتي در صورت جزئي بودن آن، به سرعت خانه را ترک کند.
- نبايد بدون اجازۀ شما دوستانش را به خانه دعوت کند.
- زماني که او در خانه تنهاست قوانيني برايش وضع کنيد، مثلاً به او بگوييد که چه موقع تکاليفش را انجام دهد و چقدر از وقتش را صرف تلويزيون يا بازي هاي کامپيوتري کند.

- داروها را از دسترس فرزندتان دور کنيد.
- کبريت، فندک، کليد ماشين را دور از دسترس فرزندتان بگذاريد.
- چراغ قوه را در دسترس فرزندتان قرار دهيد؛ زيرا ممکن است که برق برود و او از تاريکي بترسد.
- براي فرزندتان غذاي سالمي بگذاريد. اجازه ندهيد که او خودش را با هله و هوله سير کند.

منبع : koodakonline.com