بزرگنمايي:

چه خبر - چه بيماري هايي ممکن است در استخر به ما منتقل شوند؟

هر سال تابستان، ما اتفاقات وحشتناکي راجع به ابتلاي افراد به بيماري هاي ميکروبي بر اثر شنا مي شنويم، براي مثال در سال گذشته در يکي از کشورهاي آمريکايي يک نوجوان در اثر شنا در يک درياچه و ابتلا به يک بيماري مغزي ناشي از آميب (نوعي تک سلولي) درگذشت. اگر از بلع آب و شنا کردن در مناطقي که مورد تأييد نيست بپرهيزيم، مي توانيم تا حد زيادي جلوي بروز اين مشکلات را بگيريم.

متأسفانه افراد زيادي مخصوصا در ايام تعطيل بدون در نظر گرفتن اصول بهداشتي و هشدارها، در رودخانه ها و درياچه هايي که در اطراف شهرها وجود دارند به شنا مي پردازند که عمدتا مشکلات زيادي را نيز به دنبال دارد. بهتر است که جهت آب تني از استخرهاي مطمئن و مورد تاييد استفاده کرد. در اين مطلب مشکلات و بيماري هاي رايج پس از شنا را برايتان معرفي مي کنيم.

بلع آب آلوده به ميکروب ها منجر به ابتلا به اسهال در افراد شناگر مي شود. ميکروب هايي مانند کريپتوسپوريديوم، ژيارديا، شيگلا، نورو ويروس و باکتري اي کلاي از جمله آن هايي هستند که مي توانند به فرد منتقل شده و ايجاد مشکل نمايند. کريپتوسپوريديوم شايع ترين علت شيوع بيماري اسهال مربوط به استخر مي باشد و در صورتي که آب به درستي با کلر و ديگر مواد شيميايي ضدعفوني نشود، سبب بيمار شدن شناگر از راه تماس افراد آلوده با آب خواهد شد.

به همين دليل نياز است قبل از ورود به استخر دوش گرفته و از يک گودي کوچک حاوي مواد ضدعفوني کننده عبور کنيم. بهتر است اگر اخيرا دچار دردهاي معده و شکمي شده ايد، در استخر شنا نکنيد، زيرا ممکن است علامت يک مشکل ميکروبي باشد.از شنا کردن در مناطقي که هيچ نظارتي بر آن ها نمي شود خودداري نماييد، زيرا ممکن است محل عبور حيوانات و محل استراحت آنان باشد که خود مي تواند به راحتي موجب انتقال بيماري هاي گاها کشنده، مخصوصا در کودکان شود.

بيماري هاي اسهالي معمولا مي توانند دو تا سه هفته طول بکشند و مي توانند بسيار جدي و تهديد کننده بوده و موجب کم آبي خطرناک بدن شوند. اگر فرد دچار اسهال خوني شود که سه تا پنج روز به طول انجاميده و به همراه آن دچار تب و لرز نيز شود، بايد خود را به پزشک برساند. بروز علائمي مانند خشکي دهان، لب ترک خورده، پوست برافروخته، سردرد، گيجي، يا ادرار کمتر از چهار بار در روز هم از نشانه هاي ابتلاي فرد به اسهال در روزهاي بعدي خواهد بود.

آبي که با باکتري سودوموناس آئروژينوزا آلوده مي شود مي تواند راش هاي پوستي و سوزش پوست را به دنبال بياورد. مواد ضدعفوني کننده مانند کلر به خصوص در آب داغ سريع تر تجزيه مي شوند و به اين ترتيب به باکتري اجازه رشد مي دهند و موجب بروز مشکلات پوستي مي گردند. بنابراين بهتر است در وان ها و استخرهاي آب گرم، بيش از دو بار در روز PH آب چک شود و در صورت نياز مواد ضد عفوني کننده اضافه شوند.

بثورات ناشي از آب داغ معمولا خود را به صورت قرمزي، خارش و تاول هاي پر از چرک نشان مي دهند و اغلب پس از چند روز خود به خود بهبود مي يابند. اگر ضايعه ي پوستي بيش از حد معمول به طول بيانجامد، بايد به پزشک مراجعه شود.

التهاب گوش خارجي که آن را معمولا به عنوان گوش شناگر مي شناسند زماني اتفاق مي افتد که آب در گوش خارجي به دام افتاده و موجب رشد قارچ ها و باکتري ها مي شود. اين مشکل در کودکان نسبت به بزرگسالان شايع تر است و موجب درد، تورم و خارش شده و البته در برخي موارد نياز به تخليه ي چرک پيدا مي شود. اين مشکل با مصرف آنتي بيوتيک مي تواند درمان گردد.

بهتر است براي محافظت از گوش، پس از شنا آن را با يک حوله ي نرم و تميز خشک نماييد. همچنين مي توانيد سر خود را به يک سمت خم کنيد تا آب به دام افتاده در گوش خارج شود و البته با استفاده ي از يک سشوار با حرارت کم که با فاصله ي چند سانتي متري از گوشتان قرار دارد نيز مي توانيد آن را خشک نماييد. استفاده از قطره ي گوش پس از هر بار شنا نيز در خشک و تميز کردن کانال گوش به شما کمک مي کند.

ميکروب هايي که در وان هاي آب داغ و استخرها زندگي مي کنند مي توانند از راه تنفس نيز موجب بروز مشکلاتي در شناگران شوند. باکتري لژيونلا، که باعث بيماري لژيونر(نوعي از بيماري سينه پهلو) و عفونت ريه مي شود، گاهي اوقات از اين راه گسترش مي يابد. لژيونلا به طور طبيعي در آب به خصوص آب گرم که ضدعفوني نشده، پيدا مي شود.

بيماري لژيونر مي تواند سرفه، تنگي نفس، درد قفسه سينه، تب، لرز و درد عضلاني ايجاد کند. اين حالت معمولا با آنتي بيوتيک (در صورتي که مشکل زود تشخيص داده شود) قابل درمان است، اما گاهي اوقات مي تواند کشنده باشد. به خصوص براي افراد 50 سال يا بيشتر، آن هايي که سيگار مي کشند و يا بيماري ريوي مزمن و يا سيستم ايمني ضعيفي دارند بسيار خطرناک است.




منبع:tebyan.net