بزرگنمايي:

چه خبر - بهترين رژيم لاغري کدام رژيم است؟

در ابتدا بايد متذكر شويم كه چاقي يك بيماري است و همانطور كه تا ريشه‌كن شدن بيماري دست از معالجه و مراجعه به پزشك و بيمارستان و كلينيك بر نمي‌داريم،‌ لازم است به فرآيند كاهش وزن نيز چنين نگاهي داشته باشيم. بيماراني كه منظم‌ترين مراجعه به متخصص تغذيه را دارند و پيگير هستند،‌ بهترين و ماندگارترين جواب را مي‌‌گيرند چرا كه خود را موظف مي‌‌بينند دستورات غذايي را رعايت كنند.

در تحقيقي كه به سرپرستي بنده انجام شد و با بودجه بنياد ملي طب آمريكا به سرانجام رسيد،‌ يكي ديگر از مهمترين دلايل شكست رژيم غذايي در كشورمان، عادت فرهنگي تعارف غذايي است. تعارف غذا از نشانه‌هاي دوست داشتن و ادب است. ولي بايد اين حقيقت را در نظر بگيريم كه وقتي فردي اظهار مي‌‌كند تحت رژيم است (حالا به هر دليلي، از دليل سلامتي و بيماري گرفته تا زيبايي و تناسب اندام)، بايد به تصميم فرد احترام بگذاريم و با تعارفات مكرر غذايي، فرد را به مرحله‌اي نرسانيم كه با اكراه، رژيم غذايي‌اش را بشكند.

بسياري از افراد وقتي كه ميزان كاهش وزن در رژيم غذايي خوب باشد، اشتياق بيشتري براي اجراي رژيم‌هاي كاهش وزن از خود نشان مي‌‌دهند. ولي با گذشت زمان ميزان كاهش وزن بعضي از افراد كمتر مي‌‌شود. در كنار اينكه مسايلي همچون تطبيق بدن به رژيم كم كالري و دلايل فيزيولوژيك بسيار مهم است، يكي از مهمترين موانع كه حاصل نحوه رفتار خود ماست،‌ كاهش پايبندي به اجراي رژيم به همان خوبي روزهاي اول است.

ببينيد شكم حالت كروي دارد. از نظر علم رياضي، حجم كره برابر است با چهار سوم ضربدر عدد پي ضربدر (شعاع كره به توان سه)! طبيعي است وقتي حتي يك سانتي متر به دور كمر ما اضافه مي‌‌شود، يعني شعاع افزايش مي‌‌يابد، حجم شكم به يكباره به ميزان چشمگيري افزايش مي‌‌يابد و برعكس. مطابق تحقيقات اخير، بين اعتماد به نفس و شكل بدن رابطه قوي وجود دارد و افرادي كه از شكل بدنشان راضي نيستند اعتماد به نفس پايين‌تري دارند.

از نظر علم فيزيك، قانون دوم ترموديناميك به ما مي‌‌گويد انرژي نه خود به خود به وجود مي‌‌آيد و نه از بين مي‌‌رود، بلكه از يك شكل به شكل ديگر تبديل مي‌‌شود. وقتي غذاي مازاد بر نياز بدن مصرف مي‌‌كنيم بدن راهي جز تبديل آن به چربي ندارد. وقتي وعده صبحانه نمي‌خوريم يا با تصور اينكه مي‌‌خواهيم وزن كم كنيم، شام نمي‌خوريم ولي در عوض، نهار سنگيني به جاي آن مي‌‌خوريم، بدن راهي به جز استفاده از بخشي از عضلات بدن مخصوصا سرشانه‌‌ها براي تامين انرژي ندارد و نتيجه اين مي‌‌شود كه عضلات سرشانه تحليل مي‌‌رود ولي در مرحله بعد، چاقي شكمي به وجود مي‌‌آيد.از نظر علم فيزيولوژي، اگرچه نياز بدن به انرژي به صورت 24 ساعته بيان مي‌‌شود، ولي اين نياز به صورت يك نياز مستمر و ساعت به ساعت است.به عبارت ديگر، بدن در هر ساعت خاص،‌ حسب فعاليتي كه دارد،‌ به ميزان مشخصي انرژي نياز دارد. حال فكر كنيد كه فردي صبحانه و شام نمي‌خورد ولي نهار زيادي مي‌‌خورد و كل انرژي كه مصرف مي‌‌كند هم واقعا برابر نياز 24 ساعته بدنش است.

بسياري از ما تا زماني كه وزن و سايزمان به يك حد نگران كننده يا آزاردهنده نرسيده، رژيم گرفتن را به تعويق مي‌‌اندازيم. پس از اينكه اين نگراني و آزار از حد آستانه گذشت،‌ تازه براي فرار از اين وضعيت هر رژيمي را -ولو هرچقدر سخت يا آسان- به خوبي اجرا مي‌‌كنيم و در همان دو سه هفته اول بسيار خوب هم جواب مي‌‌گيريم.اما مجددا به جاي اينكه نتيجه خوب حاصله باعث افزايش اشتياق ما براي اتمام رژيم تا رهايي كامل از سايز بد و اضافه وزن منجر شود، به خاطر حاشيه امنيتي كه در پي همين چند كيلو كاهش وزن و سايز به دست آورده ايم، در پايبندي كامل به رژيم كاهلي مي‌‌كنيم.

نتيجه اينكه يا مجددا بي خيال رژيم مي‌‌شويم و يا به طور غيرمنصفانه، اشتباه خودمان را در اجراي كامل رژيم،‌ به پاي ناكارآمدي رژيم تجويز شده مي‌‌گذاريم. سپس نا اميد از وضعيت پيش آمده، از اين دكتر به آن دكتر مي‌‌رويم و با هر دكتر جديد همين سيكل معيوب را طي مي‌‌كنيم و بدن خود را آنچنان مقاوم مي‌‌كنيم كه اين بار اگر به اشتباه خودمان پي هم ببريم ديگر دير شده است!

مگر اين وضعيت يك شبه يا يك ماهه به وجود آمده است كه بشود با روش‌‌هاي غيرعلمي آن را برطرف كرد؟ صدالبته كه نه! اكثر افراد معمولا مي‌‌خواهند مشكلي را كه طي چند ماه يا چند سال به وجود آمده است با شيوه‌‌هاي غلط و خودسرانه و با رژيم‌‌هاي غلطي كه مد روز شده، طي چند هفته و بدون استفاده از نظرات كارشناسي بر طرف نمايند.

آخرين بررسي‌‌هاي روانشناختي و تراز اول دنيا نشان مي‌‌دهند كه هرچه جديت اوليه در ميزان كاهش وزن بيشتر باشد،‌ مراجعات مرتب و منظم باشد و فردي كه رژيم مي‌‌گيرد، مقيد باشد تا در زمان‌‌هاي معين شده، مراجعه نمايد و پيشرفتش را به چشم ببيند، درجه موفقيت بيشتر و اشتياق فرد براي ادامه رژيم و نگهداري آن بيشتر خواهد بود. رژيم‌‌هاي بسيار سخت كه باعث محروميت‌‌هاي غذايي شديد مي‌‌شوند، باعث خلا و كمبود لذت غذايي شده و به خمودگي فرد منتهي مي‌‌شوند و از طرف ديگر، رژيم‌‌هايي كه خيلي باز و ساده هستند، چون باعث كاهش وزن مطلوب نمي‌شوند و توقعات حداقلي افراد حاصل نمي‌شود، باعث دلسردي مي‌‌شوند.

تشخيص اينكه در هر مرحله با چه سرعتي حركت كنيم به عهده كارشناس است. از لحاظ رواني، تيپ افراد تاثير زيادي روي ميزان پايبندي به رژيم و تحمل رژيم مي‌‌گذارد.

دكتررضا راست منش، دكتراي تغذيه ورژيم درماني



Seemorgh.com/health
منبع:zendegionline.ir