بزرگنمايي:

چه خبر - بررسي تعداد کارمندان صداوسيما با ساير شبکه هاي دنيا

رشد حيرت‌انگيز نيروهاي انساني سازمان صدا و سيما که در دوره عزت‌الله ضرغامي (چهارمين رييس سازمان پس از پيروزي انقلاب) رقم خورد باعث شده تا امروز تعداد کارمندان رسمي، فراردادي و پيماني صدا و سيما به 48 تا 50 هزار تن برسد، رقمي که در مقايسه با تعداد نيروهاي انساني تلويزيون‌هاي مختلف در گوشه و کنار جهان چشمگير و قابل توجه است.

اين در حالي است که پيش از دوره‌ي ضرغامي امورات صدا و سيماي ايران را حدود 22 هزار نيروي انساني رتق و فتق مي‌کردند. اين تعداد نيروي انساني در کنار پست‌هاي مديريتي که در اين سازمان وجود داشت باعث مي‌شد که حدود 80 الي 85 درصد بودجه صدا و سيما صرف حقوق و دستمزد نيروهاي انساني‌اش شود و تنها 15 الي 20 درصد بودجه براي توليدات تلويزيوني در حوزه‌هاي مختلف باقي بماند.

بودجه‌ي سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران بيش از 2 هزار ميليارد تومان است که نصف اين مبلغ را دولت در اختيار سازمان قرار مي‌دهد و نصف ديگر از طريق آگهي‌هاي تجاري به دست مي‌ايد.

محمد سرافراز به عنوان پنجمين رييس رسانه‌ي ملي، وقتي به ساختان شيشه‌اي جام‌جم آمد، با اين معضل روبه‌رو شد و تصميم گرفت دست به چابک‌سازي سازمان بزند، چابک‌سازي که به گفته مهدي مجتهد مدير برنامه‌ريزي و منابع مالي باعث شد تا 900 پست مديريتي از مجموعه‌ي صدا و سيما حذف شود.
او اين چابک‌سازي را از طريق ادغام مديريت‌هاي مختلف در دل هم، ادغام شبکه‌ها و تعطيلي شبکه‌هاي مشابه در دستور کار قرار داد تا سروساماني به وضعيت حاکم بر اين سازمان بدهد.
در دوره عزت‌الله ضرغامي افزايش شبکه‌هاي تلويزيوني از يک طرف و ارتقاء سازماني بخش‌هاي مختلف صدا و سيما از طرف ديگر باعث شد تا بدنه‌ي سازمان صدا و سيما فربه و سنگين شود.

اما در گوشه و کنار دنيا چه خبر است؟ آيا ساير تلويزيون‌ها، شبکه‌هاي خبري و حتي خبرگزاري‌هاي مهم و تاثيرگذار بين‌المللي هم از چنين بدنه‌ي فربه‌اي برخوردارند؟ پاسخ بين پرسش با نگاهي به تعداد نيروهاي تلويزيون‌ها و خبرگزاري‌هاي مهم جهان مشخص مي‌شود، خبرگزاري‌هايي که نبض اخبار جهان را در دست دارند.

ساختار حاکم بر فضاي رسانه‌اي ايران البته چندان قابل قياس با کشورهاي ديگر نيست، ايران يکي از معدود کشورهايي است که رسانه‌هاي ديداري و شنيداري آن تحت حاکميت سازمان صدا و سيماست و بخش خصوصي امکان ورود به اين حوزه را ندارد.
نزديک‌ترين تلويزيون به تلويزيون ايرا شايد تلويزيون CCTV چين باشد که اين تلويزيون هم با تمام گستردگي و توليد برنامه‌هايش تنها 10 هزار کارمند در بخش‌هاي مختلف دارد.

اين وضعيت در مقايسه با ساير تلويزيون‌ها هم حکم‌فرماست. BBC به عنوان يکي از بزرگترين بنگاه‌هاي خبري جهان که شبکه‌هاي تلويزيوني مختلفي دارد و به زبان‌هاي گوناگون برنامه توليد مي‌کند، 20 هزار و 951 کارمند دارد.
تلويزيون بي بي سي جدا از توليد برنامه‌هاي خبري و ديداري و شنيداري، به سريال‌سازي، توليد مستند، فيلم و … هم دست مي‌زند.

تلويزيون NHK ژاپن هم به عنوان يکي از تلويزيون‌هاي مهم آسيا و سطح جهان تنها 10 هزار و 242 کارمند دارد. SKY که از آن به عنوان يکي از بزرگترين تلويزيون‌هاي سطح جهان نام برده مي‌شود، کانال‌هاي زير مجموعه‌اش تقريبا همه‌ي حوزه‌ها را با زبان‌هاي گوناگون پوشش مي‌دهد و 30 هزار نيرو دارد.

اين اتفاق در حالي رخ داده و صدا و سيما به فربه‌ترين سازمان رسانه‌اي تبديل شده که ميزان تاثيرگرازي اين رسانه در سطح منطقه و در سطح جهان قابل مقايسه با تلويزيون‌ها و خبرگزاري‌ها و شبکه‌هاي خبري مثل BBC, FaxNEWS، رويترز، خبرگزاري فرانسه، آسوشيتدپرس، الجزيره و … نيست.

بررسي تعداد کارمندان شبکه هاي مختلف

بحران نيروي انساني و فربه شدن بدنه‌ي سازمان که به يکي از باتلاق‌هاي فراروي مدير پيشين اين رسانه (سرافراز) تبديل شد، همچنان يکي از چالش‌هاي پيش روي مديريت جديد اين سازمان است.

علي عسکري به عنوان ششمين رييس رسانه‌ي ملي ديروز و در نخستين سخنراني رسمي‌اش اگرچه تاکيد زيادي روي نيروهاي استاني سازمان به عنوان سرمايه‌هاي اصلي رسانه ملي داشت تا آرامش را به جمع کارکنان صدا و سيما بازگرداند، اما خودش بهتر از هر کس ديگري مي‌داند که بدنه‌ي اين سازمان تا چه اندازه بزرگ شده است.
حال بايد منتظر ماند و ديد که در اين سازمان عريض و طويل چه اتفاقي مي‌افتد. آيا علي‌عسکري راه ضرغامي را مي‌رود و باز اين بدنه را بزرگ‌تر مي‌کند يا نه راه ديگري در پيش مي‌گيرد و سر و ساماني به اوضاع سازمان صدا و سيما مي‌دهد.




منبع : khabaronline.ir