بزرگنمايي:

تحريک ناحيه تناسلي براي بدست آوردن ارضاء جنسي خود ارضائي يا استمناء ناميده مي شود، ولي اين تعريف بخصوص در خانمها ناقص و همگاني نيست. در بسياري از موارد، خودارضايي جهت بدست آوردن ارضاء جنسي نمي باشد، ممکن است فرد جهت غلبه بر استرس رواني اقدام به خود ارضائي بکند.

در اين مبحث ما قصد نداريم که در مورد عمل خودارضايي (Masturbation) صحبت کنيم، بلکه موضوع بحث اين نوشتار اعتياد به خودارضايي (Masturbation Addiction) مي باشد. هر فعل و عملي که در انسان زماني طبيعي تلقي مي شود، ممکن است تبديل به اعتياد شود، يک مثال ساده خوردن است، اگز ميزان خوردن از يک حد خاصي عبور کند مي گويند که فرد مبتلا به اعتياد به خوردن شده است. اعتياد به خودارضايي نيز تعريف خاص خود را دارد. اگر عمل خودارضايي منجر به اختلال در زندگي فرد شود، مثلا نتواند به تحصيل ادامه دهد، شغل خود را از دست بدهد، و يا در رابطه با همسر سبب ايجاد اختلال شود، مي گويند که فرد معتاد به خودارضايي است. هر فرديکه خودارضايي مي کند معتاد به خودارضايي محسوب نمي شود، ولي اگر مرد يا زن طبق تعريف بالا معتاد به خودارضايي شوند، به عبارت ديگر ممکن است معتاد جنسي (Sex Addict) نيز باشند. افراد معتاد به خودارضايي (Masturbation Addiction) يک کشش دروني اجباري براي اقدام به خود ارضائي دارند و نمي توانند در مقابل آن مقاومت کنند و تا زمانيکه خودارضايي نکرده اند، در اضطراب و تشويش هستند.

مقدمه بسياري از رفتارهاي پرخطر مثل داشتن شرکاي جنسي متعدد، داشتن رابطه خارج از خانواده، ابتلا به بيماريهاي آميزشي، همين خودارضايي مرضي است. معمولا افراديکه معتاد به خودارضايي مي شوند، داراي سابقه ضربه روحي و رواني، فرهنگ خانوادگي خاص و باورهاي اجتماعي خاصي مي باشند. بسياري از افراديکه اقدام به خود ارضائي مي کنند بر اين باور هستند که آن يک عمل شرم آور و کثيف است، ولي از طرفي بالاجبار دست به اين کار مي زنند و اراده اي از خود براي انجام ندادن آن ندارند. افراد معتاد به خودارضايي کم کم دچار افسردگي و اضطراب مي شوند، و گوشه گير هستند و دوست دارند تنها باشند، در صورتيکه تنهائي موقعيت بسيار مناسب براي خودارضايي است.

در مغز يک ماده اي بنام دوپامين وجود دارد که نقش عمده اي در هر نوع اعتياد بازي مي کند. دوپامين يک واسطه عصبي در مغز است که سبب مي شود انسان احساس خوشي و لذت بکند. مواد مخدر (مثل ترياک و هروئين) و بدتر از آنها مواد محرک (مثل شيشه و اکس) سبب آزاد شدن دوپامين در مغز و سرانجام اعتياد مي شوند. هنگام خودارضايي بدن شروع به ترشح دوپامين مي کند و يک احساس خوشايند و لذت عمومي به فرد دست مي دهد. به مرور زمان ترشح مداوم دوپامين در مغز منجر به اعتياد مي شود. مغز علاوه از دوپامين داراي يک واسطه عصبي ديگر به اسم آندورفين است. در مواقع اضطراري، استرس شديد و تحت فشار زياد قرار گرفتن، دوپامين و آندورفين در مغز آزاد شده و به فرد کمک مي کنند که با موقعيت دشوار مقابله کنند.

بسياري از افراديکه معتاد به مواد مخدر مي شوند، بر خلاف تصور عموم مردم، بعلت خوشي و نشئه شدن، مواد مخدر مصرف نمي کنند بلکه آنها از طرق مختلف ياد مي گيرند که در شرايط دشوار از مواد مخدر استفاده کنند. مثال بارز در اين مورد شاطرها در نانوائي ها هستند. شاطرها معمولا از ساعت 5 صبح گاها تا 10 شب پشت تنور کار مي کنند. اينگونه کار کردن از عهده انسان بر نمي آيد و بدين دليل اکثريت قابل ملاحظه از شاطرها معتاد به مواد مخدر هستند. علاوه از آن در شرايط دشوار مثلا بيکاري، مقروض بودن، از دست دادن عزيزي و غيره، فرد براي مقابله و فراموشي شرايط دشوار اقدام به استفاده از مواد مخدر مي کند که سرانجام آن اعتياد خانمان سوز است. همين موضوع دقيقا در مورد اعتياد به خودارضايي صدق مي کند. بسياري از افراديکه معتاد به خودارضايي هستند، ديگر دنبال لذت جنسي نيستند و اصولا خودارضايي در آنها منجر به لذت جنسي نمي شود، بلکه اين عمل جزو ملزومات زندگي آنها شده است. مثلا من يک بيمار معتاد به خودارضايي داشتم که هر روز صبح قبل از رفتن به سرکار مي بايست سه بار خودارضايي مي کرد. بنابراين خودارضايي مکرر يک روش ناسالم براي مقابله با استرسها است.

بسياري از افراد در طول مدت زمانيکه معتاد به خودارضايي مي شوند، اعتياد به استفاده از مواد پورنوگرافي نيز پيدا مي کنند و مشکلات آنها چند برابر مي شود. اين افراد نه تنها بايد بالاجبار خودارضايي کنند، بلکه بايد حتما به طرق مختلف به مواد پورنوگرافي دسترسي پيدا کنند و چون استفاده از مواد پورنوگرافي بصورت اجباري درآمده است و مثل اعتياد به مواد مخدر، فرد هر طوري که شده بايد آنرا بدست بياورد، و اين سبب مشکلات عديده در زندگي مي شود، مثلا از کامپيوتر محل کار و موبايل جهت بدست آوردن مواد پورنوگرافي استفاده مي کند. وقتي مغز بصورت مکرر دوپامين و آندورفين ترشح مي کند، ذخائر آن خالي مي شود. بنابراين فرديکه با 5 بار خودارضايي در روز رضايت پيدا مي کرد، بعلت عدم ترشح کافي دوپامين توسط مغز ناچار است تعداد موارد خودارضايي را افزايش دهد تا ميزان ترشح دوپامين توسط مغز به اندازه اي برسد که سبب رضايت وي گردد و اين سيکل معيوب همچنان ادامه پيدا مي کند و روز بروز بر تعداد خودارضايي ها افزوده مي شود و فرد نمي تواند خود را از داخل اين حلقه معيوب نجات دهد. خودارضايي سبب آشفتگي و پريشاني و استرس بيشتر شده و نياز فرد به دوپامين جهت آرامش و مقابله با استرس بيشتر مي شود و بناچار بيشتر خودارضايي مي کند و اين سيکل معيوب همچنان ادامه مي يابد تا اينکه سبب مشکل جدي در زندگي مثل از دست دادن شغل، ترک تحصيل، طلاق و غيره شود.

روز به روز بيشتر بدنبال مواد پورنوگرافي است.
از عمل خود شرمسار است.
در برقرار کردن رابطه جنسي مشکل دارد چون هميشه خودارضايي مي کند.
در برانگيختگي جنسي بخصوص خانمها مشکل پيدا مي کنند، چون خودارضايي يک راه آسان و ساده تر است.
اقدام به خودارضايي در مکانهاي نامناسب مثل اداره، دفتر کار، داخل ماشين و غيره.
داشتن مشکلات قانوني بعلت رفتارهاي غير اخلاقي.
مشکل در رعايت زمان، مثلا اکثرا دير به اداره يا مدرسه يا دانشگاه مي رسند.
اگر نتوانند خودارضايي بکنند دچار عصبانيت و افسردگي مي شوند.
اينگونه افراد کمتر زمان خود را با خانواده و فرزندان مي گذرانند.

اگر با توجه به علائم فوق شما متوجه شديد که معتاد به خودارضايي هستيد، نا اميد نباشيد در اولين فرصت به پزشک متخصص در اين زمينه مراجعه کنيد، قطعا راههاي زيادي براي کمک کردن به شما وجود دارد. يک روش ساده براي اينکه بدانيد که آيا معتاد به خودارضايي هستيد يانه، سعي کنيد به مدت 30 روز عمل خودارضايي و يا هرگونه رابطه جنسي خارج از خانواده را متوقف کنيد، اگر شما موفق به اينکار شديد، معتاد به خودارضايي نيستيد. اگر شما بسختي توانستيد 3-2 روز مقاومت کنيد، معتاد به خودارضايي مي باشيد.

منبع : safarinejad.com